Opinie na temat "Teranezji" są bardzo rozbieżne - od zachwytów po skrajne niezadowolenie. Po lekturze jestem daleki od jednoznacznej oceny, bo chociaż nie jest to dzieło wybitne nie nazwałbym go nieudanym. Historia jest dobrze przemyślana, opowiedziana jednostajnym, spokojnym tempem i co ważne - całkiem interesująca. Niestety naukowe rozważania bohaterów są napisane na tyle trudnym językiem, że nie jestem nawet w stanie stwierdzić czy są sensowne i logiczne czy chociażby niepotrzebnie skomplikowane bądź wręcz pozbawione sensu przez tłumacza lub samego autora. Myślę, że nie wiele osób jest w stanie ocenić merytoryczną część książki, a przeważającej części czytelników pozostaje wyłapanie szkieletu, podstawowych założeń wyimaginowanych przez bohaterów teorii. Postacie wykreowane przez Egan'a pomimo, iż do najbarwniejszych nie należą są napisane na tyle dobrze, by nie odczuwać dyskomfortu i braku zainteresowania ich losami. "Teranezja" posiada dość specyficzny klimat, który określiłbym mianem "sennego". W trakcie lektury wciąż towarzyszyło mi uczucie nierealności wydarzeń, tak jakbym obserwował historię ze znacznego dystansu, lecz mimo to zdarzają się momenty, które potrafią wyrwać z tej senności i brutalnie wdeptać w ziemię. Możliwe, że są to tylko moje odczucia. Nie uznaję ich jednak za coś negatywnego, wręcz przeciwnie - z pewnością książkę tę zapamiętam na długo.

Opinie na temat "Teranezji" są bardzo rozbieżne - od zachwytów po skrajne niezadowolenie. Po lekturze jestem daleki od jednoznacznej oceny, bo chociaż nie jest to dzieło wybitne nie nazwałbym go nieudanym. Historia jest dobrze przemyślana, opowiedziana jednostajnym, spokojnym tempem i co ważne - całkiem interesująca. Niestety naukowe rozważania bohaterów są napisane na tyle...