„Ręka na ścianie” Maureen Johnson to trzeci tom serii Truly Devious, a jednocześnie ostatni opowiadający o sprawie Ellinghamów.

Szkoła próbowała wmówić uczniom i rodzicom, że śm1erć kolejnych osób to zwykłe „wypadki”. Tym bardziej odrzucała choćby pomysł by były powiązane z wydarzeniami z przeszłości. Jednak Stevie nie chciała w to wierzyć i doszukiwała się dalej prawdy.

Rozdziały podzielone są na te rozgrywające się obecnie oraz te, które są wspomnieniami przeszłości. Stevie podkreślała jak ważne jest by pojąć przeszłość, by zrozumieć teraźniejszość i przyszłość. Czytelnik mając więc wgląd do wydarzeń z czasów Ellinghamów oraz wskazówki Stevie może sam próbować rozwiązać śledztwo. Jest to świetna forma prowadzenia kryminału, bo uważam, że bez tego nie potrafiłabym się aż tak wczuć w fabułę czy tym bardziej snuć poprawne przypuszczenia odnośnie prawdy.

Doceniam, że w przeciwieństwie do wielu bohaterów kryminałów, Stevie nigdy nie wyprawia się nigdzie na poszukiwania czy konfrontacje sama. Książka mimo to potrafi utrzymać nastrój niepokoju. Także uważam to za dużą zaletę.

Sposób, w jaki Stevie zakończyła swoje śledztwo był zdecydowanie wart trzech tomów czekania. Był pełen napięcia i przyznam, że bałam się czy aby nic jej się nie stanie. Paru rzeczy można się było wcześniej domyślić czy to dzięki rozdziałom z przeszłości czy sugestywnej dedukcji Stevie. Jednak całokształt biegu wydarzeń i jego argumentacja nadal bardzo mnie ciekawiły. Nie mówiąc już o reakcji pozostałych bohaterów na poznanie prawdy.

„Ręka na ścianie” Maureen Johnson to trzeci tom serii Truly Devious, a jednocześnie ostatni opowiadający o sprawie Ellinghamów.

Szkoła próbowała wmówić uczniom i rodzicom, że śm1erć kolejnych osób to zwykłe „wypadki”. Tym bardziej odrzucała choćby pomysł by były powiązane z wydarzeniami z przeszłości. Jednak Stevie nie chciała w to wierzyć i doszukiwała się dalej prawdy....

Trzeba przyznać, że zakończenie trylogii bardzo "młodzieżowe". Mam wrażenie, że trochę za bardzo autorka poszła w klimaty rozterek nastolatków niż w rozszerzenie fabuły kryminału. Nie jest to zła książka, ale mimo wszystko mam wrażenie, że lepiej odnajdą się w niej osoby młodsze.

Trzeba przyznać, że zakończenie trylogii bardzo "młodzieżowe". Mam wrażenie, że trochę za bardzo autorka poszła w klimaty rozterek nastolatków niż w rozszerzenie fabuły kryminału. Nie jest to zła książka, ale mimo wszystko mam wrażenie, że lepiej odnajdą się w niej osoby młodsze.

Udane zakończenie trylogii. Wyjątkowo dobrze napisana seria, z ciekawymi postaciami i wystarczająco wciągającą intrygą. Już mówiłam o tym przy pierwszym tomie, ale dla mnie to jakby połączenie Scooby Doo i Agathy Christie, co zapisuję na duży plus. Stevie jest dobrym detektywem, ale podoba mi się, że korzysta z pomocy przyjaciół oraz Larrego. Chętnie poczytam o innych przygodach młodej detektyw! Następny tom już kupiłam...

Udane zakończenie trylogii. Wyjątkowo dobrze napisana seria, z ciekawymi postaciami i wystarczająco wciągającą intrygą. Już mówiłam o tym przy pierwszym tomie, ale dla mnie to jakby połączenie Scooby Doo i Agathy Christie, co zapisuję na duży plus. Stevie jest dobrym detektywem, ale podoba mi się, że korzysta z pomocy przyjaciół oraz Larrego. Chętnie poczytam o innych...

Książka ze zgrabnie pociągniętą fabułą, wątkami, oraz intrygą.
Przyjemnie napisana.
Wciągająca historia.
Ode mnie mocne 8. Na 9 czegoś zabrakło, lecz 8 to i tak bardzo dobra ocena.

Książka ze zgrabnie pociągniętą fabułą, wątkami, oraz intrygą.
Przyjemnie napisana.
Wciągająca historia.
Ode mnie mocne 8. Na 9 czegoś zabrakło, lecz 8 to i tak bardzo dobra ocena.

Książka jest wybitna dawno nie był rak zadowolona. Jedynie wątek posoagu i dynamitu był nierealny i przesądzony. David teoche denerwujący ale do przeżycia

Książka jest wybitna dawno nie był rak zadowolona. Jedynie wątek posoagu i dynamitu był nierealny i przesądzony. David teoche denerwujący ale do przeżycia

Spodziewałam się większego zaskoczenia, jednak rozwiązanie wypadło bardzo zgrabnie i logicznie. Uwielbiam to, jak przedmioty z przeszłości realnie wpływały na teraźniejszość i pomagały w znalezieniu odpowiedzi.

Spodziewałam się większego zaskoczenia, jednak rozwiązanie wypadło bardzo zgrabnie i logicznie. Uwielbiam to, jak przedmioty z przeszłości realnie wpływały na teraźniejszość i pomagały w znalezieniu odpowiedzi.

Jak ja uwielbiam tą serię!!!

Jak we wcześniejszych postach o serii „Truly Devious” zachwycałam się, tak i teraz bede się zachwycała!!!

Naprawdę bardzo przyjemna lektura. Ostatecznie dowiadujemy się o rozwiązaniu sprawy Ellingham jak i śmierci kilku uczniów w szkole!!

Ubolewałam nad popsuciem się jednej z relacji, ale jaka byłaby autorka jakby tego nie zrobiła!! Zakończenie to totalnie kox!

Totalnie polecam Wam tą serie książek. Co prawda 3 pierwsze części miały być trylogia, ale powstała cześć czwarta, a piąta już wyszła pod koniec zeszłego roku (niestety tylko w języku angielskim...)!

Cóż ja mogę dodać, bardzo przyjemna książka. Czytało się ją bardzo szybko.

Jak się jeszcze zastanawiacie czy przeczytać książki od Maureen Johnson to nawet nie miejcie cienia wątpliwości! Jak na młodzieżowe kryminały bardzo ciekawie napisane.

Jak ja uwielbiam tą serię!!!

Jak we wcześniejszych postach o serii „Truly Devious” zachwycałam się, tak i teraz bede się zachwycała!!!

Naprawdę bardzo przyjemna lektura. Ostatecznie dowiadujemy się o rozwiązaniu sprawy Ellingham jak i śmierci kilku uczniów w szkole!!

Ubolewałam nad popsuciem się jednej z relacji, ale jaka byłaby autorka jakby tego nie zrobiła!!...

Wszystkie wątki bardzo ładnie się rozwiązały, czytało się szybko, jednak bez większego szału (ale dla tego łosia- warto)

Wszystkie wątki bardzo ładnie się rozwiązały, czytało się szybko, jednak bez większego szału (ale dla tego łosia- warto)

Naprawdę niewielu autorom udaje się utrzymać stałe napięcie przy serii książek. Maureen Johnson zdecydowanie to potrafi i z książki na książkę robi się coraz ciekawiej. Śmiało więc mogę przyznać, że nie mogę się już doczekać części czwartej, ale kto wie, może zagadka zostanie rozwiązana wcześniej?
Trzeci tom serii Truly Devious- „Ręka na ścianie” to spotkanie z bohaterami poznanymi przez nas już wcześniej, a akcja dalej dzieje się w osławionej Akademii Ellinghama, ale autorka odkrywa przed nami coraz więcej faktów z przeszłości.
Cofamy się więc do roku 1932, gdzie w drogiej, szwajcarskiej klinice na świat przychodzi mała Alice. Jak się okazuje, jej matką nie jest jednak Iris, żona Ellinghama, ale jej przyjaciółka Flora. Bogaci Ellinghamowie adoptują dziewczynkę, o tym wie jedynie zaprzyjaźniony z rodziną malarz Leonard Holmes Nair. Flora nikomu nie zdradza, kto jest biologicznym ojcem dziecka. Jako przyjaciółka Iris przebywa w domu Ellinghamów prawie cały okres, ma więc szanse na obserwowanie, jak jej dziecko rośnie i jak mu się powodzi. Iris nadużywa narkotyków, Albert ucieka w swoje marzenie stworzenia szkoły dla geniuszy i chociaż nie są szczęśliwi, stwarzają pozory normalności, aż do momentu porwania Iris i Alice. Zwłoki Iris zostają odnalezione, jednak nikt nie wie co stało się z Alice. Na jej trop wpada, były agent FBI, obecnie detektyw i zarazem przyjaciel Alberta. Czy uda mi się odnaleźć dziecko? I co nim tak naprawdę kieruje w tych poszukiwaniach? George i Albert wypływają pewnego dnia łodzią i giną w na skutek jej wybuchu. Kto jest tak naprawdę odpowiedzialny za wypadek? Czy ma on coś wspólnego z poprzednią sprawą?
Współcześnie zaś Stevie łączy wszystkie znalezione poszlaki w jedną całość i odrywa kto stał za porwaniem Alice i zabójstwem Iris, ale nie wie z kim może podzielić się tym odkryciem. Jakby nie było dwójka jej przyjaciół została zamordowana, a profesor Felton, z którą Stevie współpracowała przy tworzeniu jej książki o słynnej sprawie sprzed lat, ginie w pożarze. To zdarzenie zostaje sklasyfikowane jako nieszczęśliwy wypadek. Stevie jednak absolutnie w to nie wierzy.
Dodatkowo, jej ukochany David ucieka z Akademii, a jego ojciec, znienawidzony przed Stevie senator Edward King ogłasza start w wyborach prezydenckich. Dochodzi do kolejnego wypadku. W czasie pokazu urządzenia wymyślonego przez Janelle, przyjaciółkę Stevie, ma miejsce dziwny wybuch. Jeden z uczniów zostaje ranny. Pada decyzja o ewakuacji szkoły. I Nagle zjawia się David namawiając Stevie i resztę przyjaciół do pozostania w szkole. Młodzi ludzie i paru nauczycieli zostają na miejscu, ale są w zasadzie odcięci od świata przez śnieżycę.
Czy Stevie będzie mogła wreszcie komuś zaufać? Czy rozwiąże zagadkę sprzed 75 lat i dowie się, co się stało z Alice? Co mają z tym wszystkim wspólnego Francis i Eddie, uczniowie Akademii z okresu porwania, których zdjęcie Stevie znalazła i których podejrzewała o napisanie tajemniczego listu znalezionego w chwili porwania? I co ma ze wszystkim wspólnego ukrywany przez dyrektora szkoły testament zmarłego bogacza? I najważniejsze pytanie, czy wśród pozostałych osób w szkole ukrywa się prawdziwy morderca?
Koniecznie przekonajcie się sami. Świetnie napisana seria, naprawdę wciąga. Jak już wspominałam przy poprzednich częściach, jest ona opowiadaniem o losach młodzieży, ale fabuła sprawia, że czyta się ją rewelacyjnie każdej osobie, bez względu na wiek. Zaskakująca akcja, świetny pomysł z toczeniem równolegle opowieści współcześnie i w czasach z początków rozwoju Akademii, składają się na naprawdę dobry kryminał. A młodzi bohaterowie, ich pierwsze zauroczenia, czy miłostki, to też atut, wywołują nostalgiczne wspomnienia:) Dlatego gorąco zapraszam do lektury:)

Naprawdę niewielu autorom udaje się utrzymać stałe napięcie przy serii książek. Maureen Johnson zdecydowanie to potrafi i z książki na książkę robi się coraz ciekawiej. Śmiało więc mogę przyznać, że nie mogę się już doczekać części czwartej, ale kto wie, może zagadka zostanie rozwiązana wcześniej?
Trzeci tom serii Truly Devious- „Ręka na ścianie” to spotkanie z bohaterami...

To będzie opinia o całej serii Nieodgadniony.
3-częściowy kryminał dla młodzieży, którego akcja dzieje się w specyficznej akademii. Czy daje radę? Myślę, że tak.
Główna bohaterka + reszta postaci są dopracowane, chociaż np. Vi i Janelle można by trochę rozwinąć. Natomiast sama intryga pozostawia sobie trochę do życzenia. Nie jest tak jak w zwykłym kryminale, że stopniowo odkrywamy fakty jednocześnie pozostając krok za detektywem. Raczej po kilkuset stronach zostaje nagle naświetlona kwestia, o której wcześniej nikt nie mówił. W tajemnicy jedną z ważnych kwestii jest wybuch łodzi, na której przebywały w tym czasie 2 osoby. To chyba logiczne, że jedna z nich musiała tą łódź wysadzić w powietrze? I że skoro jedna z nich jest po za podejrzeniami, to ta druga musiała być przynajmniej podejrzana? Ten fakt zostaje zauważony przez detektywkę dopiero w trzecim tomie, który myślę że spokojnie zmieściłby się razem z drugim tomem w jednej książce.
Podsumowując, Nieodgadniony może nie jest najlepszą serią, ale całkiem dobrą lekturą na weekend. W sumie to polecam🙂

To będzie opinia o całej serii Nieodgadniony.
3-częściowy kryminał dla młodzieży, którego akcja dzieje się w specyficznej akademii. Czy daje radę? Myślę, że tak.
Główna bohaterka + reszta postaci są dopracowane, chociaż np. Vi i Janelle można by trochę rozwinąć. Natomiast sama intryga pozostawia sobie trochę do życzenia. Nie jest tak jak w zwykłym kryminale, że stopniowo...