„Opowiadania nie tylko wrocławskie. Tom 2” to zbiór legend i bajek, w których główną rolę grają pewne skrzaty. Jak to na takie stworzenia przystało, są bardzo psotliwe i lubią uprzykrzać innym życie, więc większość opowieści nie ma szczęśliwego zakończenia, a wręcz tragiczne. Nie polecam czytać dzieciom, ale dla starszych osób z pewnością jest to dobra lektura przed pójściem spać, zwłaszcza jeżeli macie problemy z zasypianiem ;) Za pewne część legend mogliście już kojarzyć w nieco innych wersjach, więc warto sobie porównać, które są ciekawsze, a może nawet komuś je opowiedzieć przy okazji odwiedzin w mieście stu mostów. Z książki możecie się dowiedzieć dlaczego jedna z kamienic wokół rynku ma zamalowane jedno okno, co z miastem ma wspólnego Jaś i Małgosia i gdzie lepiej nie wyprowadzać psów na spacer ;)

„Opowiadania nie tylko wrocławskie. Tom 2” to zbiór legend i bajek, w których główną rolę grają pewne skrzaty. Jak to na takie stworzenia przystało, są bardzo psotliwe i lubią uprzykrzać innym życie, więc większość opowieści nie ma szczęśliwego zakończenia, a wręcz tragiczne. Nie polecam czytać dzieciom, ale dla starszych osób z pewnością jest to dobra lektura przed...

„W świecie skrzatów” to moje pierwsze, a zarazem bardzo udane spotkanie z Bartoszem Orłowskim.

W tym tomie znajdziemy kilkustronicowe opowiadania o złośliwych skrzatach, które często mylone są z dobrymi krasnoludkami. Było to dla mnie małe zaskoczenie i pewne odświeżenie postaci tych małych istotek, ponieważ u mnie w domu zawsze mówiło się, że wszystko, co dobre robią skrzaty.

Zachwycił mnie bardzo lekki styl autora. Opowiadania, choć nieco powtarzalne, były bardzo przyjemne i dosłownie przez nie płynąłem. Szczególnie do gustu przypadły mi te, które można nazwać rereadem starych baśni i legend.

Zaskoczyła mnie trochę brutalność i mroczność niektórych opowiastek. Bardzo dużo z nich kończyło się śmiercią. Myślałem, że książka skierowana jest bardziej do dzieci, natomiast dostałem coś dla nastolatków.

Grzechem jest nie wspomnieć o ilustracjach autorstwa Kamila Ćwieląga, które uprzyjemniają lekturę, ciesząc oko.

Bardzo polecam. Niezobowiązujące, wymagające mało myślenie opowiadania do czytania przed snem.

„W świecie skrzatów” to moje pierwsze, a zarazem bardzo udane spotkanie z Bartoszem Orłowskim.

W tym tomie znajdziemy kilkustronicowe opowiadania o złośliwych skrzatach, które często mylone są z dobrymi krasnoludkami. Było to dla mnie małe zaskoczenie i pewne odświeżenie postaci tych małych istotek, ponieważ u mnie w domu zawsze mówiło się, że wszystko, co dobre robią...

Zabierając się za czytanie drugiego tomu ,nie spodziwałam się tego że to nie są baśnie i opowiadania dla młodszych dzieci.Powiedziałabym raczej że nastolatkom śmiało można to polecić.Opowiadania są bardzo interesujace,czasem mroczne..Czas spędzony z tą lekturą nie będzie się dłużył ,gdyż takich opowiadań nigdy nie czytałam i myślę że nigdzie indziej nie znajdziecie. Polecam każdemu ,komu nie obce są baśnie czy legendy .Kśiążkę otrzymałam z portalu czytampierwszy.pl

Zabierając się za czytanie drugiego tomu ,nie spodziwałam się tego że to nie są baśnie i opowiadania dla młodszych dzieci.Powiedziałabym raczej że nastolatkom śmiało można to polecić.Opowiadania są bardzo interesujace,czasem mroczne..Czas spędzony z tą lekturą nie będzie się dłużył ,gdyż takich opowiadań nigdy nie czytałam i myślę że nigdzie indziej nie znajdziecie. Polecam...

Jeszcze nie tak dawno czytałam pierwszy tom wrocławskich legend z krasnalami w tle, a tu już mam za sobą drugą część - tym razem ze złośliwymi skrzatami w roli głównej!

Konstrukcyjnie mamy zbiór opowiastek zbliżony do tego, co otrzymaliśmy w poprzedniej książce. Zaczynamy więc krótkim wstępem, zapowiadającym zmianę głównych narratorów historyjek, a następnie możemy obcować z dwudziestoma trzema krótkimi, gawędziarskimi treściami. Istotną zmianą jest wspomniany klimat legend - nie ma tu już przyjaznych i pomocnych, acz niezdarnych krasnali, które sprzyjają ludzkim poczynaniom, oj nie. Tu mamy do czynienia z zalatującymi koprem skrzatami, których głównym celem istnienia i najlepszą rozrywką jest uprzykrzanie ludziom życia. I to nie byle jakie. Pomyślałby kto, że są to niewinne żarciki, a tu prawie każdy z psikusów kończy się poważnymi konsekwencjami, jak wykluczenie ze społeczności, zły urok, utrata majątku, a nawet w skrajnych przypadkach - śmierć. Nie polecam najmłodszym czytelnikom, tu już nie ma żartów, opowiastki są znacznie mroczniejsze i surowe, choć nadal pełne morału i wytykania ludzkich słabości i pokus. Czyta się to jednak całkiem przyjemnie i szybko, ot, lekka lekturka dla odskoczni.

Ponownie jak w poprzednim tomie, każdy rozdział opatrzony jest estetycznymi i cieszącymi oko ilustracjami, które ubarwiają całość. Otrzymujemy też w pakiecie piękną mapkę Wrocławia w tym samym klimacie, z zaznaczonymi kluczowymi miejscami, które pojawiały się na kartach książki.

Minusem jest niejaka powtarzalność treści historii - w niektórych przewijają się te same główne wątki (jak np. podatki, czy żywot kata),miałam poczucie, że brakowało czasami pomysłów na kolejne opowiadania.

Podsumowując - całościowo jest to całkiem dobry, choć nieco mroczny i powtarzalny zbiór. Dla fanów nowoczesnego przedstawiania legend, fascynatów Wrocławia czy starszej młodzieży jest to jak najbardziej godna uwagi książka :)

Jeszcze nie tak dawno czytałam pierwszy tom wrocławskich legend z krasnalami w tle, a tu już mam za sobą drugą część - tym razem ze złośliwymi skrzatami w roli głównej!

Konstrukcyjnie mamy zbiór opowiastek zbliżony do tego, co otrzymaliśmy w poprzedniej książce. Zaczynamy więc krótkim wstępem, zapowiadającym zmianę głównych narratorów historyjek, a następnie możemy obcować...

Książka na zasadzie "dobre przed snem". Nie angażuje zbyt czytelnika, chociaż zaskoczyło mnie to, iż wszystkie znane bajki wzięły się z Wrocławia :)

Mimo to polecam :)

Książka na zasadzie "dobre przed snem". Nie angażuje zbyt czytelnika, chociaż zaskoczyło mnie to, iż wszystkie znane bajki wzięły się z Wrocławia :)

Mimo to polecam :)

W dwudziestu trzech opowiadaniach inspirowanych Wrocławiem i jego okolicami autor snuje różne historie. Część dotyczy historycznie miejsc w mieście, choćby kamienicy Jaś i Małgosia, Mostu Tumskiego, kościoła świętej Elżbiety i tu przydaje się mapa dołączona do książki. Czytelnik poznaje życie mieszkańców w dawnym Wrocławiu. Bohaterami są także zwierzęta oraz biała dama i czarownica.
Łatwość snucia historii, bezpośrednie zwroty do czytelnika, opisy poruszające wyobraźnię, działanie na zmysły, łączenie legendarnych miejsc ze współczesnością, kolorowe ilustracje to wszystko jest na plus. Ale! Miejskie legendy są mroczne, często tragiczne, a opisy brutalne, dlatego ich czytanie nie sprawiło mi dużej przyjemności. Wywoływały one we mnie mieszane emocje. Z jednej strony to fikcja literacka, lecz z drugiej tkwi w nich ziarno prawdy, że takie wydarzenia jak sąd nad czarownicą miały miejsce.
Skrzaty to złośliwe i wredne istoty, używające magii. Szukają okazji do psot, podszeptują ludziom głupie pomysły, namawiają do złego, by uprzykrzyć im życie i zabawić się ich kosztem. To prowodyrzy kłopotów i nieszczęść ludzi. Psikusy typu dosypywanie otoczaków do worków z mąką czy podmiana stempla jeszcze rozumiem. Jednak doprowadzanie do kary, zbyt wielkiej odnośnie do przewinienia, w postaci śmierci bohatera, to już jest okrutne. Szczególnie poruszył mnie opis procesu nad czarownicą.
Moim zdaniem to nie jest książka dla dzieci, zwłaszcza dla młodszych. Za dużo tu wrednych żartów, namawianie do zła, za dużo okrucieństwa i śmierci. Opowiadania zmuszają do refleksji, ale nad złośliwymi psikusami, złem i ich konsekwencjami. Poza tym książkę niewygodnie się czyta, jest ona nieporęczna, twarda w przewracaniu i łamaniu stron.
„W świecie skrzatów” to zbiór niecnych występków skrzatów wtopionych w historię Wrocławia. To swoistego rodzaju opowiadania, legendy miejskie, historyjki, które zdaniem autora są tłem lub uzupełnieniem wydarzeń z przeszłości tych prawdziwych i tych, które mogły się wydarzyć. Książka nie dla dzieci, nie dla każdego.

W dwudziestu trzech opowiadaniach inspirowanych Wrocławiem i jego okolicami autor snuje różne historie. Część dotyczy historycznie miejsc w mieście, choćby kamienicy Jaś i Małgosia, Mostu Tumskiego, kościoła świętej Elżbiety i tu przydaje się mapa dołączona do książki. Czytelnik poznaje życie mieszkańców w dawnym Wrocławiu. Bohaterami są także zwierzęta oraz biała dama i...

Uwielbiam legendy, zawsze próbuję doszukiwać się w nich ziarna prawdy. Będąc we Wrocławiu podchodziłam do krasnoludków umieszczanych w różnych miejscach w mieście, za każdym razem jest ich więcej, a ja szukałam informacji skąd akurat w tych miejscach. Z zainteresowaniem więc wzięłam obydwie pozycje, tym bardziej, że autor już na początku zapewniał, że krasnoludki i skrzaty to nie ta sama rodzina, a te drugie to złośliwe bestie.
Totalna porażka. Autor zamieścił krótkie historie umiejscawiając chyba wszystkie bajki/legendy, mamy smoka, Jasia i Małgosię, niedobre przekupki, czarownice, rabusiów, złych kupców itp. Nie znam, nie jestem regionalistą Wrocławia, może i tam te historie funkcjonują, ale wybaczcie moje miasto ma więcej legend opartych na prawdzie historycznej (tunele pod miastem, krzywy krzyż na dachu kościoła),a tutaj nie dość, że kopie to jeszcze opowiedziane w tak nudny sposób, że się mocno zastanawiam, do kogo te pozycje są skierowane. W drugiej części bohaterem jest zrobiony jakiś nieokreślony skrzat, który chodzi i się śmieje, przeszkadzając i namawiając do zła ludzi – tak w każdej opowieści. Ogólnie zawiodłam się, nic się nie dowiedziałam, autor próbował mnie przenieść w historię Wrocławia, co niestety kompletnie mu się nie udało. Dorosły i młodzież się wynudzi, dla dzieci odradzam – dosadne opisy.

Uwielbiam legendy, zawsze próbuję doszukiwać się w nich ziarna prawdy. Będąc we Wrocławiu podchodziłam do krasnoludków umieszczanych w różnych miejscach w mieście, za każdym razem jest ich więcej, a ja szukałam informacji skąd akurat w tych miejscach. Z zainteresowaniem więc wzięłam obydwie pozycje, tym bardziej, że autor już na początku zapewniał, że krasnoludki i skrzaty...