Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Truchlin to mała wyspa w środku Pragi, na której prąd w ogóle nie działa i nikt nie wie, dlaczego. Mieszka tu dziadek Jirki. Pewnego dnia Jirka odwiedza swojego dziadka. Okazuje się, że ten raczej mało sprawny już staruszek ma dziwnych znajomych, sekrety, spisuje jakieś notatki, zawalony jest gazetami. To coś, o czym chyba nikt z rodziny nie wiedział! W drodze do domu dochodzi do wypadku, który ostatecznie skłania Jirkę do ucieczki do oświetlonej części Pragi. Zwykle książki przygodowe dla dzieci opierają się na poszukiwaniu jakiegoś skarbu czy artefaktu. Nie inaczej jest tu. Zarówno Foglar, którego cały Wchodzący w skład cyklu książek pierwszy tom poświęcony jest tajemniczemu artefaktowi-łamigłówce zawierającemu plany latającego roweru (Záhada hlavolamu),tak i Matocha skupia się na gigantycznej maszynie. Jest to gigantyczna konstrukcja, pełna przekładni, kół zębatych, zasilana parą. Produkuje, jak to dziadek Jirki twierdzi, antyelektryczność. Jej planów nijak nie można zrozumieć, a samej maszyny nie da się też zbadać rozbierając, bo wyłączenie spowoduje… koniec świata. Coraz bardziej wsiąkam w czeskie klimaty i powiem Wam jedno – bawiłam się przy lekturze „Truchlina” jak dziecko. Bo jako dziecko uwielbiałam detektywistyczne i przygodowe lektury, a tu to wszystko znajduję, dodatkowo z fabułą umieszczoną w naszym świecie, zaraz blisko granicy z Polską, w Pradze, którą zwiedzałam już kilka razy. Książka jest przeznaczona dla około 10-14-latków, którzy mogą się utożsamiać z bohaterami i którzy być może tak samo jak oni lubią przygody i przeżywają pierwsze niewinne jeszcze zauroczenie. Autor sprytnie połaćzył wątki detektywistyczne, paranormalne, jak i technologiczne zdobycze dnia dzisiejszego. W rezultacie książka jest łatwa do zrozumienia. Ponadto opowieść jest napisana jasnym słownictwem, dzięki czemu dzieci mogą naprawdę przeczytać książkę samodzielnie. Historii towarzyszą piękne ilustracje i wszystkie trzymają się czarno-białej palety, tak jak zdjęcie na okładce. Całość sprawia wrażenie, że Truchlin nie może być daleko. Może dwie przecznice stąd. Zaraz za rogiem. Więcej na: https://konfabula.pl/truchlin/