Tym komiksem bardzo się zainteresowałem po przeczytaniu jego opisu. Oto mamy dziewczynkę, która należy do jednego z licznych gangów ulicznych i jako jedna włamuje się do domu pewnego bogatego jegomościa. O facecie krążą plotki, jakoby był czarnoksiężnikiem bo potrafi tchnąć życie w porcelanowe konstrukty. Dziecko zostaje jednak przyłapane i... tutaj akcja zaczyna się zmieniać, choć osoba oczytana w baśniach rejonów wschodnioeuropejskich raczej łatwo odgadnie, jak całość się potoczy. Czy to źle? Nie dla mnie, bowiem bawiłem się podczas lektury przednio.

Nie jestem pewien, czy autorzy tego komiksu, czyli Benjamin Read (scenariusz) i Chris Wildgoose (rysunki),czerpali inspirację z baśni, ale czytając ich dzieło, jak żywe wyrosło mi przed oczami kilka baśni, które poznałem za szczeniaka. Co prawda tam nie było porcelany, a glina, ale i tak część wątków, czyli choćby sam proces ożywiania konstruktów, był bardzo, ale to bardzo podobny. No i akcja nie działa się w Anglii, tylko bodaj na Węgrzech albo w Rosji Carskiej, zaś głównymi bohaterami byli żydzi. Tak, między innymi chodzi o przypowieść o Golemie, ale to nie jedyna historia z konstruktem tego typu. Żałuję tylko, że moje książki leżą gdzieś w domku rodziców na wsi i nie mam teraz do nich dostępu, bo chętnie przytoczyłbym tutaj tytuły poszczególnych opowieści. Dla mnie to jednak ogromny atut, bowiem ułatwiło mi to wejście w świat tego komiksu.

Komiks jest na tyle krótki, że wolałbym nie zdradzać za wiele elementów fabuły. Zresztą w pewnym momencie łatwo poskładać wszystkie podpowiedzi ukryte na poszczególnych kadrach i rozwiązać zagadkę "Porcelany". Część zresztą wskazówek mamy na okładce, zatem uważny czytelnik powinien mniej więcej w połowie posiadać niemal kompletne rozwiązanie. Czy to źle? Osobiście tego tak nie odebrałem, bo fabuła oraz rysunki wciągnęły mnie bez reszty. Do tego na końcu jest pięknie opracowany szkicownik, który bardzo dużo wnosi do wrażeń z lektury tego komiksu. Chętnie zatem poczekam na kolejny tom, bo jak wnioskuję taki powstał, gdyż komiks w oryginale wydano w 2013 roku. Jeśli kontynuacja przygód małej ulicznicy będzie na tym samym poziomie, to zapowiada się interesująca przygoda.

Tym komiksem bardzo się zainteresowałem po przeczytaniu jego opisu. Oto mamy dziewczynkę, która należy do jednego z licznych gangów ulicznych i jako jedna włamuje się do domu pewnego bogatego jegomościa. O facecie krążą plotki, jakoby był czarnoksiężnikiem bo potrafi tchnąć życie w porcelanowe konstrukty. Dziecko zostaje jednak przyłapane i... tutaj akcja zaczyna się...

Benjamin Read i Chris Wildgoose zapraszają czytelników do baśniowego świata ,,Porcelany”, który jak to w baśniach bywa zachwyca, ale także potrafi przerazić swą mroczną stroną. A wszystko zaczyna się w momencie, gdy mała uliczna złodziejka postanawia przekroczyć pewien mur.

Mała należy do gangu ulicznych złodziei, składającego się głownie z sierot, którym ledwo udaje się przeżyć wśród przykrytych śniegiem zaułków miasta. Jej los odmienia się gdy wbrew swojej woli zostaje wysłana by obrabować cieszącego się złą sławą ,,czarnoksiężnika” zdolnego ożywiać porcelanę. Po przekroczeniu muru oddzielającego posiadłość od reszty miasta, dziewczynka odkrywa zupełnie inny świat i choć strzegą go przerażające porcelanowe bestie odkrywa, że właściciel tego miejsca, choć nieco ekscentryczny, bynajmniej nie zasługuje na swą złowrogą sławę. Przygarnia on Małą, pozwalając jej zapomnieć o trudach świata za murami posiadłości. Z czasem jednak dziewczynka zaczyna się czuć niczym w złotej klatce, a co gorsze, w owej klatce zostały zamknięte pewne mroczne tajemnice…

,,Porcelana” idealnie wpasowuje się w baśniowe schematy, mamy tutaj młodą bohaterkę, której wyprawa – choć symboliczna bo wystarczyło przeskoczyć przez mur – przenosi ją do innego świata, który z pozoru choć zdawał się miejscem strasznym, okazuje się być niczym spełnienie marzeń. Dziewczynka otrzymuje tam wszystko czego może sobie zamarzyć, warunkiem jest tylko to iż musi pozostać w obrębach murów posiadłości i nie wolno jej zaglądać do jednego z pomieszczeń warsztatu, gdzie tworzone są porcelanowe istoty. I jak to w baśniach bywa, przychodzi czas, że pokusa złamania zakazu staje się zbyt wielka, a jego złamanie prowadzi nas ku nieuchronnym i straszliwym konsekwencjom…

Trzeba przyznać, że autorzy świetnie odnaleźli się w owych schematach serwując czytelnikom prostą, aczkolwiek przy tym niezwykle wciągającą i sympatyczną historię. Mała jest niezwykle uroczą bohaterką, nieco nieokrzesaną i zadziorną, ale także w tym tkwi jej siła i urok. Nie można także zapomnieć o tytułowej porcelanie, a dokładniej porcelanowych istotach, które stanowią niewątpliwą perełkę całego komiksu – przyciągają wzrok, nawet jeżeli akurat stanowią wyłącznie elementy tła i przewijają się za plecami bohaterów grających pierwsze skrzypce.

Warto także dodać, że choć to pierwszy tom serii to przedstawiona tu historia stanowi zamkniętą całość. Dla osób, które nie są pewne, czy chcą się angażować w kilkutomowe tytuły z pewnością będzie to stanowiło duży atut. Osobiście jednak na tyle polubiłam Małą i wykreowany przez autorów świat, że z chęcią ponownie odwiedzę w kontynuacji.

,,Porcelana” to tytuł, który mimo iż nie należy do skomplikowanych bądź szczególnie oryginalnych historii zachwyca czytelnika swoją nieco enigmatyczną prostotą. Mamy tutaj ciekawych bohaterów, idealnie wpasowujących się w narzucone im role, a przy tym mimo swej schematyczności potrafiący zaintrygować czytelnika. A w dodatku jest to po prostu bardzo ładny komiks, który z czystym sumieniem polecam wszystkim miłośnikom baśniowych klimatów.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/porcelana-tom-1-dziewczynka-recenzja/

Benjamin Read i Chris Wildgoose zapraszają czytelników do baśniowego świata ,,Porcelany”, który jak to w baśniach bywa zachwyca, ale także potrafi przerazić swą mroczną stroną. A wszystko zaczyna się w momencie, gdy mała uliczna złodziejka postanawia przekroczyć pewien mur.

Mała należy do gangu ulicznych złodziei, składającego się głownie z sierot, którym ledwo udaje się...

Porcelana zachwyca podwójnie. Z jednej strony intrygująca, enigmatyczna historia, która zaskakuje finałem, choć może nie jest zbyt mocno skomplikowana. Bardziej fascynują postacie i niesamowite porcelanowe stwory. Budzą one zainteresowanie, ale i pewnego rodzaju niepokój. Jest on jeszcze mocniej wyeksponowany, gdy poznajemy ich genezę. W efekcie dostajemy intrygującą mieszankę, w której brzmią echa Frankensteina czy prozy Neila Gaimana. Walka ze śmiercią potrafi się jednak zemścić.

Zachwyca również strona wizualna. Gotycki, mroczny klimat wyeksponowany jest prawie każdym kadrem. Postacie są dopracowane i wyraziste. Twórcy dbają o szczegóły, zarówno na pierwszym jak i drugim planie. Operują raczej stonowanymi kolorami, mającymi ukazać smutek, niepewność, strach i chłód bijący prawie z każdej strony. W efekcie czytelnicy otrzymują mroczną i momentami przerażającą historię, od której ciężko się jest oderwać.

Porcelana. Dziewczynka to komiks pełen dysonansu. To historia paradoksalnie prosta i skomplikowana, mroczna i piękna. Opowiadająca o życiu i śmierci. Zamknięta i otwarta. Spokojnie mogłaby się zakończyć, a jednak wiemy, że pojawią się kolejne tomy. Czekamy więc z niecierpliwością, czym twórcy nas zaskoczą, bo pierwszym tomem ustawili sobie wysoko poprzeczkę.

http://kulturacja.pl/2020/05/porcelana-tom-1-dziewczynka-recenzja/

Porcelana zachwyca podwójnie. Z jednej strony intrygująca, enigmatyczna historia, która zaskakuje finałem, choć może nie jest zbyt mocno skomplikowana. Bardziej fascynują postacie i niesamowite porcelanowe stwory. Budzą one zainteresowanie, ale i pewnego rodzaju niepokój. Jest on jeszcze mocniej wyeksponowany, gdy poznajemy ich genezę. W efekcie dostajemy intrygującą...

Osobiście bawiłem się świetnie, odnajdując echa serii "Blackwater" Pierumowa, twórczości Zafona z „Trylogii Mgły”, czy choćby świetnego cyklu młodzieżowego Samanthy Shannon – „Czas żniw”. To z jednej strony opowieść mało nowatorska, zbierająca wiele motywów i wątków dobrze znanych popkulturze, z drugiej zaś historia – która mimo swojej tendencyjności potrafi urzec, zabawić, chociaż na chwilę wciągnąć do niezwykłego świata Snow City. A co najważniejsze – to zapowiedź czegoś, co może się rozwinąć w naprawdę epicką opowieść o samotności, poszukiwaniu. Moim zdaniem warto po nią sięgnąć.

Osobiście bawiłem się świetnie, odnajdując echa serii "Blackwater" Pierumowa, twórczości Zafona z „Trylogii Mgły”, czy choćby świetnego cyklu młodzieżowego Samanthy Shannon – „Czas żniw”. To z jednej strony opowieść mało nowatorska, zbierająca wiele motywów i wątków dobrze znanych popkulturze, z drugiej zaś historia – która mimo swojej tendencyjności potrafi urzec, zabawić,...

ALTERNATYWNA DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI

„Porcelana”, najnowsza seria od „Non Stop Comics”, to historia, która wyglądał jak zderzenia typowego przedstawiciel europejskiego komiksu środka i amerykańskich klimatów. Już samo to stanowi wystarczającą zachętę, by sięgnąć po ten tytuł, jednak co ważniejsze, autorom udało się stworzyć z tego coś naprawdę znakomitego i dobrze korzystającego z estetyk obu typów opowieści graficznych. Oczywiście zarówno pod względem fabularnym, jak i graficznym.

„Porcelana” to rozgrywająca się w alternatywnej rzeczywistości opowieść o dziewczynce imieniem Gamine, która chce uciec od życia na ulicy Snow City, a co za tym idzie wszędobylskiego chłodu, głodu i przemocy. Los doprowadza ją do tajemniczego starego ceramika, który żyje sam. Chyba, że liczyć alchemiczne automaty mu towarzyszące. To właśnie u niego dziewczynka znajduje schronienie, jednak staruszek ma jeden warunek: Gamine nie może wchodzić do warsztatu. Nigdy. Czy dziewczynka się do niego dostosuje? A jeśli nie, co takiego odkryje? Jaki będzie to miało wpływ na jej dalsze losy? I jakie przyniesie konsekwencje?

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/03/porcelana-tom-1-dziewczynka-chris.html

ALTERNATYWNA DZIEWCZYNKA Z ZAPAŁKAMI

„Porcelana”, najnowsza seria od „Non Stop Comics”, to historia, która wyglądał jak zderzenia typowego przedstawiciel europejskiego komiksu środka i amerykańskich klimatów. Już samo to stanowi wystarczającą zachętę, by sięgnąć po ten tytuł, jednak co ważniejsze, autorom udało się stworzyć z tego coś naprawdę znakomitego i dobrze...

W ostatnim czasie na naszym rynku pojawia się spora ilość niezłych „baśniowych” tytułów, pośród których każdy miłośnik powieści graficznych powinien znaleźć coś dla siebie. Do tego jakże zacnego grona można zaliczyć najnowszy tytuł wydawnictwa Non Stop Comics – Porcelana (Tom 1). Tytuł, który niczym piękny, gotycki sen porwie czytelnika w wykreowany magiczny świat.

Akcja powieści przenosi czytelnika w bliżej nieokreślone miejsce i czas, kiedy to mała członkini gangu ulicznego zmuszona przez swoich towarzyszy, przedostaje się na teren wielkiej posiadłości z nadzieją zdobycia pokaźnych łupów. Domostwo, do którego się włamała, należy do tajemniczego mężczyzny, który przez wielu nazywany jest „czarownikiem”. Mała, wystraszona i mocno wychudzona dziewczynka nie jest wielkim zagrożeniem dla postawnego właściciela, który okazuje się, mniej straszny niż go opisywano. Wręcz przeciwnie jest on bardzo życzliwym człowiekiem, który od lat mieszka samotnie i cały swój wolny czas poświęca pracy konstruktora porcelanowych robotów/manekinów, które następnie ożywia za pomocą tajemniczej alchemii. Młoda włamywaczka otrzymuje propozycję zamieszkania w posiadłości u jego boku. Decyzja, którą podejmie zmieni diametralnie życie obojga bohaterów, splątując ich los nierozerwalną nicią.

Wydawnictwo swój nowy tytuł zalicza do grona serii „młodzieżowych”, nie sądzę jednak aby ta grupa wiekowa była nim najbardziej zainteresowana. Komiksy z tego segmentu dość często nastawione są głównie na widowiskową akcję i zapewnienie odbiorcy prostej, acz intensywnej rozrywki. Tutaj dynamiczne sceny można policzyć na palcach jednej ręki, a głównym szkieletem scenariusza jest stopniowo rozwijająca się i ewoluująca relacja pomiędzy dwójką bohaterów. Benjamin Read w swoim dziele sięga po sprawdzone schematy z pogranicza dramatu i obyczajówki, osadzając całość w baśniowo-fantazyjnym świecie, który dodatkowo doprawiony jest szczyptą mroczniejszego klimatu. Praca nad porcelanowymi golemami, wykorzystywanie alchemii mające w sobie pierwiastek magiczny, tajemnicze pomieszczenie, do którego nie może wejść dziewczynka, brak możliwości wyjścia poza teren posiadłości. Wszystko to ma jasno określony cel w scenariuszu, będąc przeciwwagą do wspomnianych bardziej złożonych relacji bohaterów, które z każdą kolejną stroną zmierzają w kierunku uczucia na linii ojciec – córka. Nic nie jest podane tutaj na tacy i to, co początkowo może wydawać się jasne i oczywiste, chwilę później dość mocno zaskakuje. Nie trzeba specjalnie wysilać wyobraźni, aby dostrzec, gdzie scenarzysta szukał inspiracji do swojego dzieła. Piękna i Bestia, Frankenstein, literatura braci Grimm czy baśnie i bajki gotycki, doskonale uzupełniają pokaźną szczyptę autorskiej treści. W kwestii scenariuszowej jedyne, do czego można się przyczepić to brak jeszcze głębszego skupienia się na psychice i naturze przedstawionych bohaterów (należy jednak pamiętać o ograniczonym miejscu).


Cała recenzja na:

https://gameplay.pl/news.asp?ID=121499

W ostatnim czasie na naszym rynku pojawia się spora ilość niezłych „baśniowych” tytułów, pośród których każdy miłośnik powieści graficznych powinien znaleźć coś dla siebie. Do tego jakże zacnego grona można zaliczyć najnowszy tytuł wydawnictwa Non Stop Comics – Porcelana (Tom 1). Tytuł, który niczym piękny, gotycki sen porwie czytelnika w wykreowany magiczny świat.

Akcja...

Jestem pod sporym wrażeniem! PORCELANA to pełna emocji współczesna baśń utkana z grozy i magii - bardzo w stylu Gaimana! Tom pierwszy to w zasadzie spójna, zamknięta historia, dlatego polecam już teraz brać, i czytać, i zachwycać się!

instagram.com/polishpopkulture

Jestem pod sporym wrażeniem! PORCELANA to pełna emocji współczesna baśń utkana z grozy i magii - bardzo w stylu Gaimana! Tom pierwszy to w zasadzie spójna, zamknięta historia, dlatego polecam już teraz brać, i czytać, i zachwycać się!

instagram.com/polishpopkulture

Sympatyczny, bardzo dobrze narysowany tytuł, który dostarcza dokładnie to, co obiecuje czwarta strona okladki. Niby tom pierwszy, ale można go traktować jako samodzielną całość.

Sympatyczny, bardzo dobrze narysowany tytuł, który dostarcza dokładnie to, co obiecuje czwarta strona okladki. Niby tom pierwszy, ale można go traktować jako samodzielną całość.

Tego typu powieści graficzne / komiksy przykuwają moją uwagę ze względu na piękną kreskę, nietuzinkową fabułę i przekaz. Niezwykła i wyjątkowa Porcelana warta jest większego rozgłosu.

Tego typu powieści graficzne / komiksy przykuwają moją uwagę ze względu na piękną kreskę, nietuzinkową fabułę i przekaz. Niezwykła i wyjątkowa Porcelana warta jest większego rozgłosu.