Po pierwszy tom tej serii sięgnąłem wiosną 2020. Z początkiem lata tego roku kupiłem tom drugi, a w międzyczasie wyszedł u nas już trzeci. Nie ukrywam, że seria przypadła mi do gustu, choć daleko jej do tego abym chciał do niej wracać. Jest solidnie napisana, ładnie zilustrowana, jednak nie widzę w niej tego wszystkiego o czym pisze tyle osób. Tego ogromnego potencjału oraz klimatu wylewającego się z każdej kartki komiksu. Nie. Tego nie czuję, co nie oznacza, ze jest to pozycja słaba czy przeciętna.

Akcja drugiego tomu dzieje się wiele lat po tragicznych wydarzeniach z poprzedniego albumu. Mała ulicznica, adoptowana przez skrytego alchemika, dorosła i teraz sama para się tą trudną sztuką. Wyniosła swe rzemiosło na wyższy poziom i tworzy o wiele bardziej skomplikowane porcelanowe istoty niż jej przybrany ojciec. Jednak nadal daleko jej do osiągnięcia wymarzonego celu. Tymczasem pewna pani generał stara się namówić naszą bohaterkę aby ta stworzyła dla niej porcelanową armię. Alchemiczka odmawia kobiecie, jednak na drodze staje jej przystojny kapitan i życie znów się komplikuje.

Tak mniej więcej zapowiadają się pierwsze strony tego albumu i w zasadzie bardzo łatwo odgadnąć, jak potoczy się cała fabuła. Szczególnych zaskoczeń oraz twistów fabularnych tutaj nie uświadczyłem. Ot wszystko szło niczym po sznurku, choć z drugiej strony czytało mi się ten scenariusz bardzo przyjemnie. Zatem z jednej strony brak niespodzianki, z drugiej zaś solidne pióro, warsztat oraz przemyślana historia. Co ważniejsze, to "drugie" przeważa nad tym "pierwszym". Dzięki temu podczas lektury nie nudziłem się ani przez chwilę, z niecierpliwością wyczekując dość brutalnego finału.

Dlatego właśnie twierdzę, że mimo swoich wad, to solidna seria oraz dobrze napisany komiks. Osoby mniej oczytane być może zaskoczy on swoją fabułą. Jednak nawet takie stare wygi komiksowe jak ja, będą potrafiły czerpać z tej opowieści przyjemność. Co prawda dialogi nie są szczególnie rozbudowane, za to ciekawie poprowadzone, natomiast same postacie interesujące. Ot taka klasyczna klasyka w solidnej oprawie. Niby już to wszystko gdzieś się widziało, ale nadal miło się na to patrzy.

Czy sięgnę zatem po trzeci tom? Tak. Kiedy? W sumie nie wiem. Jakoś mi się nie spieszy, bo raczej niczym mnie ta seria nie zaskoczy, choć oczywiście mogę się mylić. Widać już po okładce, że kolejny album również opisuje wydarzenia rozgrywające się dużo później. Mi takie podejście pasuje, bo pozostawia spore pole do popisu dla wyobraźni czytelnika. Zatem jeśli jeszcze nie czytaliście "Porcelany" to zachęcam do sięgnięcia po nią. Może to nic wyszukanego, za to cudownie skonstruowanego.

Po pierwszy tom tej serii sięgnąłem wiosną 2020. Z początkiem lata tego roku kupiłem tom drugi, a w międzyczasie wyszedł u nas już trzeci. Nie ukrywam, że seria przypadła mi do gustu, choć daleko jej do tego abym chciał do niej wracać. Jest solidnie napisana, ładnie zilustrowana, jednak nie widzę w niej tego wszystkiego o czym pisze tyle osób. Tego ogromnego potencjału oraz...

Minęło dziesięć lat od wydarzeń z pierwszego tomu ,,Porcelany” – mała, niesforna dziewczynka przemieniła się w damę, jednak mimo iż zyskała pozycję i wiedzę, której nie posiada nikt inny nie sprawiło to by jej życie stało się łatwiejsze. Czy jesteście gotowi na ciąg dalszy baśniowej historii?

Mała stała się Lady, dziesięć lat po tragicznych wydarzeniach to ona jest panią posiadłości ogrodzonej wysokim murem i spadkobierczynią wiedzy o porcelanie i porcelanowych istotach. Co więcej, wydarzenia z przeszłości odcisnęły na niej swoje piętno i Lady mimowolnie stała się bardzo podobna do swojego przybranego ojca – skryta, nieufna, stanowiąca tajemnicę dla reszty mieszkańców miasta. Świat jednak upomina się o jej wiedzę i bohaterka stanie przed trudnym wyborem. Wojsko pragnie wykorzystać jej porcelanowych ludzi na trwającej wojnie i wszystko wskazuje na to, że zarówno mury otaczające posiadłość jak te za którymi Lady skryła swe serce zostaną wystawione na ciężką próbę. W szczególności gdy na horyzoncie pojawi się niespodziewane uczucie.

,,Kostna biel” to niezwykle udana kontynuacja, dużo dojrzalsza i zdecydowanie skierowana już do starszego odbioru. Bo mimo iż komiks dalej posiada pewne baśniowe elementy, to porusza on zdecydowanie poważniejsze tematy, a samo tło wydarzeń staje się dużo mroczniejsze i bardziej krwawe. Nasza bohaterka, mimo swojego silnego charakteru i dozy zadziorności, którą cechowała się już jako Mała, zostaje wystawiona na wiele ciężkich prób – wojna zmienia znany jej świat i nie może jej już ignorować zamknięta w murach swej posiadłość, naciski z zewnątrz będą coraz większym problemem, do tego wszystkie dojdzie motyw zdrady, nienawiści, niesprawiedliwości społecznych, a nawet miłości, która różne ma oblicza. Tak, wątek miłosny jest niezwykle ważny w drugim tomie ,,Porcelany”, ale od razu uspokoję osoby, które nie są miłośnikami takich historii. Autorzy poprowadzili go naprawdę dobrze, wybranek Lady jest niezwykle ciekawą i złożoną postacią, a ich spotkanie stanowi ciekawe zderzenie dwóch światów i różnych ideologii.

Pod względem wizualnym komiks nieprzerwanie zachwyca. Oba tomy są naprawdę ładne, wydanie cieszy wysoką jakością, a także sporą liczbą dodatków na końcowych stronach.

Pierwszy tom ,,Porcelany” stanowił bardzo przyjemną lekturę, jednak muszę przyznać, że w połączeniu z drugim, historia już kompletnie mnie kupiła. Opowieść zatacza swego rodzaju koło, wszystkie wątki zostają domknięte, a czytelnik zyskuje nowe spojrzenie na niektóre sprawy. I choć tak jak wspomniałam sama historia wydaje się być zakończona w przez ,,Kostną biel” to mam nadzieję, że powrócimy jeszcze do świata ,,Porcelany”, bo przyznam szczerze aż żal odkładać ten tytuł na półkę.

Ocena: 8,5/10

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/porcelana-tom-2-kostna-biel-recenzja/

Minęło dziesięć lat od wydarzeń z pierwszego tomu ,,Porcelany” – mała, niesforna dziewczynka przemieniła się w damę, jednak mimo iż zyskała pozycję i wiedzę, której nie posiada nikt inny nie sprawiło to by jej życie stało się łatwiejsze. Czy jesteście gotowi na ciąg dalszy baśniowej historii?

Mała stała się Lady, dziesięć lat po tragicznych wydarzeniach to ona jest panią...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2020/11/porcelana-kostna-biel-benjamin-read.html

Kiedy trzeci tom?


Już podczas czytania pierwszego komiksu z serii „Porcelana” byłam kupiona. Kiedy wydawnictwo Non Stop Comics zapowiedziało kolejną część, tupałam ze zniecierpliwieniem w oczekiwaniu na dalszy ciąg tej historii. A teraz, kiedy skończyłam „Kostną Biel” znowu żyję w męczarniach, czekając na trzecią część tej serii.

FABUŁA

Po przygodach z pierwszego tomu, kiedy nasza bohaterka trafia do zamkniętej rezydencji i poznaje brutalną prawdę, jej życie diametralnie się zmienia. Z biegiem lat, z dziewczynki wyrasta odważna, nieco wyrafinowana kobieta, która w tym wszystkim jest też trochę zagubiona. Kobieta pracuje nad odkręceniem wszystkiego, co narobiła, jednak jej eksperymenty ciągle spełzają na niczym.
Do tego wszystkiego dołącza pani generał, której zależy na porcelanowej armii i kontrolowaniu jej.
Nasza bohaterka nie zamierza ulec i oddać dzieł swojego ojca i swoich na pole walki, jednak kiedy na horyzoncie pojawia się miłość, wojna i życzenia generał wydają się być odległym światem.
Światem, który potrafi uderzyć z podwójną mocą.

OPRAWA GRAFICZNA

„Kostna Biel” nie odchodzi od pierwszego komiksu autorstwa Benajmina Read'a i Chrisa Wildgoode'a. Dalej mamy fenomenalne kadry, które podziwiałam znacznie dłużej, niż autorzy planowali ( a może to było specjalnie?). Ostra kreska nadaje tej historii piękno, a twarda oprawa po z zieloną, wyróżniająca się okładką ponownie zwraca uwagę. Nie da się ukryć, że drugi tom „Porcelany” to ponownie świetnie zrobiony graficznie komiks.



OPINIA OGÓLNA

„Kostna Biel” to ciekawy pomysł na pociągnięcie fabuły. Autorzy na początku wyjaśniają, dlaczego główna bohaterka jest dorosłą osobą, a nie dziewczynką, którą znamy z pierwszego tomu. Nie ukrywam, że kiedy zabrałam się za ten komiks, czytałam go dopóki nie skończyłam, a jakbyście chcieli wiedzieć to „Kostną Biel” zamknęłam o czwartej nad ranem. Mogę zatem z czystym sercem powiedzieć, że ten komiks wart jest grzechu i zarwania nocki. „Kostna Biel” pozostawiła mnie z pytaniem „co dalej?” w głowie i mam nadzieję, że na trzecią część nie będziemy musieli długo czekać.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2020/11/porcelana-kostna-biel-benjamin-read.html

Kiedy trzeci tom?


Już podczas czytania pierwszego komiksu z serii „Porcelana” byłam kupiona. Kiedy wydawnictwo Non Stop Comics zapowiedziało kolejną część, tupałam ze zniecierpliwieniem w oczekiwaniu na dalszy ciąg tej historii. A teraz, kiedy skończyłam „Kostną Biel” znowu...

Iście baśniowa opowieść w mrocznych gotyckich klimatach, która mocno przyciągnęła uwagę sporego grona miłośników komiksów. Tym właśnie była pierwsza część serii Porcelana, która swoją jakością naprawdę mile zaskakiwała. Pora więc sprawdzić, czy druga odsłona historii jest równie ekscytująca.

Porcelana #2: Kostna biel przenosi nas dziesięć lat do przodu w stosunku do wydarzeń z pierwszej części. Mała dziewczynka, która przedostała się przez mury wielkiej posiadłości i odkryła wiele fascynujących i niebezpiecznych tajemnic, stała się młodą kobietą. Jej opiekun powierzył jej zarówno majątek, jak i wszystkie swoje sekrety. Teraz ona żyje w dostatku, odizolowana od świata zewnętrznego wysokim murem okalającym posiadłość. Sytuacja na świecie zmusza ją jednak do opuszczenia swojego bezpiecznego gniazda. Jej porcelanowe wytwory są bowiem bardzo potrzebne armii, która prowadzi wyniszczającą wojnę. Zdradzenie tajemnic swojego „przodka” nie wchodzie w grę, Lady nie ma zamiaru pozwolić wykorzystać swoje dzieła do przelewu krwi. Świat ma jednak wobec niej inne plany i czeka na nią wiele wyzwań, smutku, zdrady i niespodziewana miłość.

Druga część serii to nie tylko dość oryginalna historia ze świetnie poprowadzoną narracją to również wyraziste silne postacie, genialne wykreowany świat pełen komplikacji i niedopowiedzeń, oraz mocno fantazyjny klimat. Decyzja uśmiercenia głównego bohatera pierwszej części, początkowo może wydawać się dość dziwna (autor tłumaczy ją we wstępie),ale dzięki temu na pierwszy plan mają okazję wysunąć się nowi bohaterowie, którzy są naprawdę rewelacyjnie nakreśleni i stanowią o sile całego scenariusza. Najważniejsza jest tutaj oczywiście Lady, która stała się piękną młodą i niebywale inteligentom kobietą. Zdaje sobie ona sprawę z powagi kolejnych wydarzeń i odpowiedzialności, jaka na niej ciąży, aby zachować tajemnicę „porcelany” dla siebie. Jednocześnie wciąż drzemie w niej dziecięca ciekawość świata, z którą dawno temu przeszła przez mur.

Poprzednia część mocno fascynowała zarówno młodszego, jak i starszego czytelnika, każdy mógł znaleźć tutaj coś dla siebie. Porcelana #2: Kostna biel jest już kierowana głównie do dojrzałego odbiorcy, który znajdzie tutaj naprawdę wiele poważnych wątków. Poruszone zostają tutaj problemy wielkiej pasji, miłości (w każdym wydaniu),zdrady, nienawiści, zastraszania innych, opierania się na stereotypach, podziałów klasowych, roli kobity w życiu społecznym, bezsensowności wojny. Nie są wszystkie wątki, jakie można znaleźć w albumie, więc czytelnik będzie musiał z wielką uwagę śledzić kolejne strony powieści szczególe, że wiele z nich podanych jest w sposób bardzo subtelny.

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-porcelana-2-kostna-biel/

Iście baśniowa opowieść w mrocznych gotyckich klimatach, która mocno przyciągnęła uwagę sporego grona miłośników komiksów. Tym właśnie była pierwsza część serii Porcelana, która swoją jakością naprawdę mile zaskakiwała. Pora więc sprawdzić, czy druga odsłona historii jest równie ekscytująca.

Porcelana #2: Kostna biel przenosi nas dziesięć lat do przodu w stosunku do...

MIŁOŚĆ I WOJNA

Pierwszy tom „Porcelany” okazał się całkiem udaną komiksową baśnią dla nieco starszych odbiorców. Była to jednocześnie zamknięta opowieść, która nie wymagała kontynuacji. Ale ta się pojawiła i dobrze się stało, bo to równie udany, sympatyczny przykład baśniowej fantastyki, która swoim wykonaniem balansuje gdzieś na granicy, gdzie spotykają się estetyki amerykańskich i europejskich opowieści graficznych.

Kiedy główna bohaterka trafiła do domostwa za wielkim murem, jej życie zmieniło się nie do poznania. Przez ten czas przeżyła wiele pozytywnych rzeczy, jak i doświadczyła dojmującej straty. Teraz od tamtych wydarzeń minęło dziesięć lat i nasza bohaterka zmieniła się w kobietę. Wciąż jednak pozostaje jedyną spadkobierczynią tego tajemniczego miejsca. Ale już wkrótce czekają ją kolejne wyzwania, trudności. Jak zakończy się ta opowieść, w której splatają się miłość i wojna, prowadząc do…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2020/11/porcelana-tom-2-kostna-biel-chris.html

MIŁOŚĆ I WOJNA

Pierwszy tom „Porcelany” okazał się całkiem udaną komiksową baśnią dla nieco starszych odbiorców. Była to jednocześnie zamknięta opowieść, która nie wymagała kontynuacji. Ale ta się pojawiła i dobrze się stało, bo to równie udany, sympatyczny przykład baśniowej fantastyki, która swoim wykonaniem balansuje gdzieś na granicy, gdzie spotykają się estetyki...