Szczerze uwielbiam tę serię, posiada idealną dla mnie dawkę grozy i dramatu. Matka musi zmierzyć się ze swoimi wszystkimi poprzednimi decyzjami, a także ze swoimi dziećmi. Historia chociaż dzieje się w świecie fantastycznym jest jak najbardziej realna, i zwyczajnie ludzka.

Szczerze uwielbiam tę serię, posiada idealną dla mnie dawkę grozy i dramatu. Matka musi zmierzyć się ze swoimi wszystkimi poprzednimi decyzjami, a także ze swoimi dziećmi. Historia chociaż dzieje się w świecie fantastycznym jest jak najbardziej realna, i zwyczajnie ludzka.

Tom trzeci to z jednej strony dobrze napisana historia, przepełniona emocjami, wojną i rodzinnymi problemami. Baśniowa forma jest tylko sposobem na ukazanie prawdziwych ludzkich problemów, szczególnie tych relacjach matka córka. Oczywiście całość okraszona jest mnóstwem fantastyki. Zauważalne są też elementy steampunku. Zrobione jest to jednak w sposób bardzo stonowany i nie przerasta w żaden sposób treści, którą serwuje nam Read.

Wieża z kości słoniowej również robi wrażenie od strony wizualnej. W stosunku do dwóch pierwszych tomów, klimat jest tu dużo mniej mroczny. Chociaż twórcy nadal idą w stronę gotyckiej ekspresji, co wyeksponowane jest prawie każdym kadrem, to same obrazy nie są już tak przerażające. Postacie są dopracowane i wyraziste, kreślone ostrą kreską. Twórcy dbają o szczegóły, zarówno na pierwszym jak i drugim planie.

Finał Porcelany jest na pewno satysfakcjonujący, choć pozostawia lekki niedosyt. Twórcy bowiem nie wszystko wyjaśniają. Aura tajemnicy powiewała nad tą historią od samego początku i taki stan rzeczy ma się do samego końca. Paradoksalnie jest to też pewien atut. Nie wiadomo bowiem co by było, gdyby twórcy zaczęli wszystko wyjaśniać. W tej sytuacji aura tajemnicy, przeplatana gotyckim i mrocznym klimatem, intrygującymi bohaterami oraz ciekawą historią osadzoną w baśniowych realiach daje naprawdę piorunujący efekt, który stawia Porcelanę w czołówce najlepszych powieści komiksowych wydanych na polskim rynku w ostatnim czasie.

https://kulturacja.pl/2021/06/porcelana-wieza-z-kosci-sloniowej-recenzja-komiksu/

Tom trzeci to z jednej strony dobrze napisana historia, przepełniona emocjami, wojną i rodzinnymi problemami. Baśniowa forma jest tylko sposobem na ukazanie prawdziwych ludzkich problemów, szczególnie tych relacjach matka córka. Oczywiście całość okraszona jest mnóstwem fantastyki. Zauważalne są też elementy steampunku. Zrobione jest to jednak w sposób bardzo stonowany i...

Swego czasu rozpływałem się tutaj nad pierwszą odsłoną cyklu, dziś powracam po lekturze całości. I zaprawdę powiadam Wam, że to jedna z lepszych serii, jakie ukazały się nakładem Non Stop Comics. Nie mogę przestać się zachwycać, jak na przestrzeni tych trzech tomów ewoluowała bohaterka, świat przedstawiony oraz sama historia. Coś, co zaczynało się jako prosta baśń, z czasem zmieniło się w naprawdę niepowtarzalne, niemal militarne quasi-steampunkowe fantasy o ciężarze władzy i pragnieniu odkupienia, z oszałamiającym wręcz, bardzo wiarygodnym rysem psychologicznym bezimiennej protagonistki. To seria, do której będę wracać.

instagram.com/polishpopkulture/

Swego czasu rozpływałem się tutaj nad pierwszą odsłoną cyklu, dziś powracam po lekturze całości. I zaprawdę powiadam Wam, że to jedna z lepszych serii, jakie ukazały się nakładem Non Stop Comics. Nie mogę przestać się zachwycać, jak na przestrzeni tych trzech tomów ewoluowała bohaterka, świat przedstawiony oraz sama historia. Coś, co zaczynało się jako prosta baśń, z czasem...

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/07/porcelana-wieza-z-kosci-soniowej.html

Jak to nie ma więcej?

„Porcelana” ma już trzy tomy, a każdy jeden jest coraz lepszy! Kiedy zobaczyłam okładkę ostatniej części, czyli „Wieży z kości słoniowej” jak najszybciej chciałam ten komiks przeczytać. Gdy przybyła do mnie paczka z nim w środku, nie mogło być inaczej i „Porcelana” poszła na pierwszy ogień.
I znowu zostawiła spaleniznę.

FABUŁA

Dziewczynka wyrosła, stała się kobietą. Kobietą, która mimo dużej władzy boryka się z wieloma problemami. Mury wysokiej wieży wyróżniającej się na tle miasta, miały oddzielić ją od ludzi, od których zawsze stroniła. Wszystko to jednak jest tylko teorią, ponieważ Matkę odwiedza człowiek, który przynosi jej informacje prosto z frontu. A skoro o nim mowa, zagrożenie jest coraz bliżej, a zapewnienie bezpieczeństwa swoim dzieciom staje się dla Matki najważniejszą misją. Czy Matka zdoła uchronić swoje dwie córki Ari i Tori, a także porcelanowe twory, które także traktuje jako członków rodziny? Czy wieża z kości słoniowej będzie w stanie przetrwać natarcie, które z dnia na dzień jest coraz bliższe?

OPRAWA GRAFICZNA

Ten komiks dalej jest wybitnie piękny graficznie. Choć nie jest tak kolorowy, jak inne które lubię, przyciąga wzrok w każdej jednej sekundzie lektury. Nie mam zielonego pojęcia, jak autorzy to zrobili, ale zamiast czytać tekst w dymkach i dalej poznawać fabułę komiksu, siedziałam i oglądałam rysunki, poświęcając im wcale niemało czasu. A tutaj Chris Wildgoose z projektami i rysunkami popłynął zupełnie. Sama tytułowa wieża z kości słoniowej jest fenomenalna! Ten komiks wart jest grzechu podziwiania!

OPINIA OGÓLNA

Już żałuję.
Już żałuję, że skończyłam „Porcelanę”.
Dlaczego?
Bo to trylogia, a te mają do siebie to, że trzeci tom jest ostatnim.
I choćbym chciała czytać dalsze losy bohaterów, to nie będę mogła kontynuować tej historii, ponieważ dalszego ciągu NIE MA.
„Porcelana” to komiks, który wciągnął mnie od pierwszego tomu. Zostałam zabrana w przygodę, która okazała się być wyjątkowo pesymistyczna i smutna. Podejrzewam, że nie tylko ja byłam zaskoczona tym, że komiks zamiast rozwijać się w radosnych barwach, robił się coraz bardziej ponury i smutny. Ale wiecie co?
Jemu to pasuje. „Porcelana” to historia, która może być smutna, która może nie kończyć się „happy endem”, która może być mroczna i zła.
Jest to zdecydowanie porządny i wart przeczytania tytuł, który delikatnie czerpie ze steampunka to, co najlepsze. Historia wciąga, zabiera w świat porcelanowych postaci, które nie są jedynie robotami czy stworami z delikatnego tworzywa. Jeżeli chcecie przeczytać kawałek dobrej opowieści to trzy tomy „Porcelany” są dla Was.

https://podrugiejstronieokladki6.blogspot.com/2021/07/porcelana-wieza-z-kosci-soniowej.html

Jak to nie ma więcej?

„Porcelana” ma już trzy tomy, a każdy jeden jest coraz lepszy! Kiedy zobaczyłam okładkę ostatniej części, czyli „Wieży z kości słoniowej” jak najszybciej chciałam ten komiks przeczytać. Gdy przybyła do mnie paczka z nim w środku, nie mogło być inaczej i...

Po raz trzeci i niestety ostatni zapraszamy Was do magicznego świata ,,Porcelany’’ stworzonego przez Benjamina Read’a oraz Chrisa Wildgoose’a. Tym razem czeka na nas ,,Wieża z kości słoniowej’’ i dramatyczna opowieść o walce w obronie bliskich.

Mała stała się Lady jednak kolejne lata mijały i teraz przybrała ona nowe miano – Matki. Nie tylko dwójki dziewczyn – obecnie już młodych kobiet – Tori i Ari, ale także porcelanowych ludzi, którzy traktują ją z najwyższym szacunkiem, wielbiąc ją i czcząc jako swoją stwórczynię i mentorkę. Matka, która przed laty wywalczyła sobie swój własny kawałek świata, odgradzając się od całej reszty i tworząc w zamkniętej enklawie swój mały raj, przekonuje się boleśnie, że przeszłość nie daje się tak łatwo pogrzebać. Świat zaś upomina się o nią i jej zdolności raz jeszcze. Jak daleko posunie się kobieta w próbie ochrony tego co stworzyła? I co przyjdzie jej w trakcie owej walki poświęcić?

,,Wieża z kości słoniowej’’ stanowi kolejny przeskok w czasie, przedstawiając czytelnikowi rzeczywistość jaka powstała na wskutek podjętych w finale ,,Kostnej Bieli’’ decyzji Lady. Ta zaś będąc obecnie Matką, choć chciałaby skupić się na spokojnym życiu i zapewnić swoim dzieciom bezpieczną rzeczywistość, nieustannie ścigana jest przez przeszłość i konsekwencje dawnych decyzji. Podczas lektury wyraźnie czujemy ciążący na jej barkach ciężar doświadczeń i odpowiedzialności. Zdajemy sobie także sprawę z nieuchronnej katastrofy która zmierza ku bohaterce, a która dalej mimo wszelkich przeciwności ze wszelkich sił stara się wszystko kontrolować i podporządkowywać własnej woli.

Jednak nie tylko nasza główna bohaterka przeszła sporo zmian. Wątek porcelanowych ludzi również poszedł w ciekawym kierunku, pokazując ich rozwój, nie tylko pod względem budowy, ale przede wszystkim duchowy. Obecnie mamy do czynienia z istotami niemalże obdarzonymi wolną wolą, a nie jak na początku użytecznymi narzędziami, skutymi rozkazami twórcy.

I tak, nie wiedzieć kiedy, ,,Porcelana’’ z baśniowej opowieści zmieniła się w historię pełną łez, bólu i sytuacji w których żadna decyzja nie wydaje się być dobrym rozwiązaniem, a bohaterowie uginają się pod jarzmem przeszłości. Czy to źle? Nie, aczkolwiek trzeba przyznać, że obserwowanie ścieżki jaką przez lata przeszła bohaterka potrafi dać w kość. Nie zmienia to jednak faktu, iż jest to historia zdecydowanie warta poznania i która zostaje wraz z czytelnikiem nawet po odłożeniu jej po skończonej lekturze.

Pod względem wizualnym komiks trzyma bardzo wysoki poziom i zarówno jego lektura jak i oglądanie poszczególnych kadrów sprawia sporo przyjemności. Na końcu tomu nie zabrakło także sporej liczby dodatków, do których zdążyli nas już przyzwyczaić autorzy ,,Porcelany’’.

,,Wieża z kości słoniowej’’ stanowi godne zakończenie ,,Porcelany’’. I choć przyznam szczerze, że zaczynając przygodę z Małą, która dzielnie przekradła się na drugą stronę muru, by odkryć świat pewnego ekscentrycznego mężczyzny i jego porcelanowych istot, nie spodziewałam się w jakim kierunku pójdzie cała opowieść, teraz, znając już jej finał, muszę przyznać, że jest to naprawdę dobra historia. Read i Wildgoose stworzyli magiczną rzeczywistość, która z początku oczarowuje nas urokiem gotyckiej baśni, by następnie zmienić się w pełną akcji i dramatów historię o mocy, władzy i konsekwencjach własnych czynów. Świat ,,Porcelany’’ jest jednocześnie piękny i brutalny, ale przede wszystkim wart poznania. W szczególności teraz, gdy można delektować się już kompletną historią.

Recenzja dostępna na stronie Kosz z Książkami.
https://koszzksiazkami.pl/porcelana-tom-3-wieza-z-kosci-sloniowej-recenzja/

Po raz trzeci i niestety ostatni zapraszamy Was do magicznego świata ,,Porcelany’’ stworzonego przez Benjamina Read’a oraz Chrisa Wildgoose’a. Tym razem czeka na nas ,,Wieża z kości słoniowej’’ i dramatyczna opowieść o walce w obronie bliskich.

Mała stała się Lady jednak kolejne lata mijały i teraz przybrała ona nowe miano – Matki. Nie tylko dwójki dziewczyn – obecnie już...

Wydarzenia ukazane w tomie drugim sprawiły, że bohaterka serii stała się bardzo nieufna wobec świata zewnętrznego. Teoretyczny spokój i całkowite odcięcie się od problemów miał zapewnić jej wysoki mur wieży, w której zamieszkała. To pozornie idylliczne miejsce, przypominające „raj” stało się domem, w którym mogła ona spokojnie wychowywać swoje potomstwo. Mowa tutaj zarówno o jej dwóch córkach (Tori i Ari),jak i wszystkich porcelanowych „tworach”, które stały się jej dziećmi, epatując coraz mocniej prawdziwym człowieczeństwem. Kilka lat wytchnienia pozwoliło zapomnieć o wielkim zagrożeniu. Taki stan rzeczy nie mógł jednak trwać wiecznie. W końcu jej wrogowie zaczęli działać, zmuszając ją do obrony. Jak na prawdziwą „matkę” przystało, jest ona zdeterminowana do ratowania swoich latorośli i zrobi wszystko, aby wróg pożałował swojej decyzji.

Historia od samego początku pokazywała swoją nietuzinkowość. Autor nie bał się łączyć tutaj mocnych, trudnych i emocjonalnych tematów z dużą dawką fantastyki, dodatkowo całość jeszcze doprawiając solidną szczyptą baśniowości. Pierwszy tom stanowił świetne wprowadzenie, oczarowując czytelnika gotyckim klimatem. Część druga to widowiskowa akcja, która potrafiła w kilku momentach mocniej wcisnąć w fotel. Część ostatnia to z kolei najlepsze z możliwych zakończeń tej opowieści, które idealnie oddaje klimat całej serii. Jeśli jednak ktoś liczy na wyjaśnienie wszelkich pojawiających się w historii wątków i rozjaśnienie niektórych zawiłości fabularnych, to może poczuć się odrobinę zawiedziony. Autor postanowił pozostawić czytelnikom trochę miejsce do własnych interpretacji, mocniej skupiając się na fragmentach, które będą wywoływać u odbiorcy mocne reakcje emocjonalne.

Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-porcelana-3-wieza-z-kosci-sloniowej/

Wydarzenia ukazane w tomie drugim sprawiły, że bohaterka serii stała się bardzo nieufna wobec świata zewnętrznego. Teoretyczny spokój i całkowite odcięcie się od problemów miał zapewnić jej wysoki mur wieży, w której zamieszkała. To pozornie idylliczne miejsce, przypominające „raj” stało się domem, w którym mogła ona spokojnie wychowywać swoje potomstwo. Mowa tutaj zarówno...

PORCELANOWA MATKA

„Porcelana” to kolejna z czterech majowych nowości od Non Stop Comics i jednocześnie kolejny z trzech tytułów wydanych w tym miesiącu, dobiegający końca (choć właściwie należałoby by chyba powiedzieć, że czwarty, bo „Fear Agent” też osiągnął swój finał, nawet jeśli czeka nas jeszcze jeden album z serii). A jaki jest to koniec? Równie udany, co w przypadku poprzednich części, w dobrym stylu wieńczący całość i dający miłośnikom serii wszystko to, za co ją polubili.

Życie naszej bohaterki toczy się swoim rytmem. Osiągnęła wiele, wydaje się być szczęśliwa, mieszka w zbudowanym przez siebie zamku, gdzie chroni prześladowane dziewczęta. Potrafi też kontrolować otaczające ją porcelanowe kreacje. Niestety, sielanka już wkrótce może zostać przerwana. Zagrożenie zbliża się nieubłaganie, atak nadciąga, a nasza bohaterka… Właśnie, stawi im czoła, czy zdecyduje się przed nimi uciec?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/06/porcelana-tom-3-wieza-z-kosci-soniowej.html

PORCELANOWA MATKA

„Porcelana” to kolejna z czterech majowych nowości od Non Stop Comics i jednocześnie kolejny z trzech tytułów wydanych w tym miesiącu, dobiegający końca (choć właściwie należałoby by chyba powiedzieć, że czwarty, bo „Fear Agent” też osiągnął swój finał, nawet jeśli czeka nas jeszcze jeden album z serii). A jaki jest to koniec? Równie udany, co w przypadku...