Przed przeczytaniem gieysztorowej "Mitologii Słowian" dowiadywałam się o naszej rodzimej wierze dorywczo: tutaj jakiś artykuł w Internecie, tam coś podsłyszę w piosence, to znowu znajdę nawiązanie w innej książce czy w filmie. Ale w końcu przychodzi moment, że człowiek chce zebrać wszystko, kolokwialnie rzecz ujmując, do kupy. I tutaj właśnie pojawiła się ta oto malutka, niepozorna, acz jakże bogata w informacje książeczka...
Nie ukrywam, że jest to lektura trudna. Mimo małej objętości, czytałam ją długo, długo. Dłuższe skupienie się, mające na celu wyniesienie czegoś z lektury, było rzeczą niełatwą, dlatego książkę czytałam w podziale na wiele małych "rat". Wynika to z faktu, iż autor używa ciężkiego, naukowego języka. Zdania często są wielokrotnie złożone i niesamowicie wypełnione informacjami, co sprawia, że ani na chwilę nie można rozproszyć myśli w trakcie czytania. Nie mniej dzięki temu dowiadujemy się oczywiście całej masy interesujących faktów.
Temat mitologiczny został przedstawiony z wielu stron. Mamy tu opisy najważniejszych bogów, demonów, a także celebracji świąt słowiańskich. Do tego autor mówi bardzo dużo o etymologii nazw oraz przedstawia liczne porównania mitologii Słowian do innych religii. Fakt, jest to dość ciekawe, natomiast przy takich ilościach doprawdy ciężko zapamiętać, która nazwa wzięła się z czego, a który to bóg stanowił prototyp drugiego boga. Chociaż pewne smaczki (typu śląskie "Pierona!") są iście cudowne!
Osobiście po lekturze owej książeczki czuję się bardzo dokształcona. Wiele rzeczy, które odbierałam dość instynktownie, stało się jasnych (głównie zagadnienia z piosenek, w które nie zawsze chciało mi się wnikać). Mimo iż książka, jak już wspominałam, dość ciężka w odbiorze, to jednak niesie ze sobą spory bagaż wiedzy. I mogę z czystym sercem polecić pozycję pana Gieysztora każdemu, kto jest zainteresowany tematem.

Przed przeczytaniem gieysztorowej "Mitologii Słowian" dowiadywałam się o naszej rodzimej wierze dorywczo: tutaj jakiś artykuł w Internecie, tam coś podsłyszę w piosence, to znowu znajdę nawiązanie w innej książce czy w filmie. Ale w końcu przychodzi moment, że człowiek chce zebrać wszystko, kolokwialnie rzecz ujmując, do kupy. I tutaj właśnie pojawiła się ta oto malutka,...