Druga cześć też jest świetna. W pierwszym tomie przedstawione było bardzo pokręcone emocjonalnie życie Edyty, jednej z bliźniąt ,
w tym z kolei, historia Wojtka, drugiego z bliźniaków.
Traumatyczne dzieciństwo i młodość, bardzo przyczyniły się do okazywania przez niego emocji i trudności w ułożeniu sobie życia.
I tym razem najlepszą terapią jest uczucie i oparcie w ukochanej osobie.
Książka wzruszająca, nie można się od niej oderwać

Druga cześć też jest świetna. W pierwszym tomie przedstawione było bardzo pokręcone emocjonalnie życie Edyty, jednej z bliźniąt ,
w tym z kolei, historia Wojtka, drugiego z bliźniaków.
Traumatyczne dzieciństwo i młodość, bardzo przyczyniły się do okazywania przez niego emocji i trudności w ułożeniu sobie życia.
I tym razem najlepszą terapią jest uczucie i oparcie w...

Tym razem chłopak opowiada o swojej traumatycznej historii życia o swoim okrudnym i podłym ojcu... Tragedia choć wiem że racy ojcowie istnieją....

Tym razem chłopak opowiada o swojej traumatycznej historii życia o swoim okrudnym i podłym ojcu... Tragedia choć wiem że racy ojcowie istnieją....

,,Miłość to akceptacja, a nie tworzenie jakiejś sztucznej kukły, która nie ma szansy być sobą”

,,Piętno Dzieciństwa” to kontynuacja ,,Sedna życia” Katarzyny Kieleckiej.

Wojciech Rawicki jest bratem bliźniakiem Edyty z części pierwszej. Wojtek jest bogatym dyrektorem banku, ma żonę oraz dwójkę dzieci. Jednak jak się okazuje małżeństwo zostało zawarte w wyniku pewnego układu.

Wojciech przez cały czas walczy z traumą z dzieciństwa, która odcisnęła ogromne piętno na jego psychice. Okazuje się, że ojciec rodzeństwa Rawickich znęcał się fizycznie oraz psychicznie zarówno nad Edytą, jak i nad Wojtkiem. Ojciec potrafił zaprosić Wojtka do swojego gabinetu, aby tam nieustannie go bić. Kiedy syn dorósł ojciec zaczął uczyć go jak postępować z kobietami.

Pewnego dnia Wojtek dowiaduje się, że ma sześcioletnią córkę Zuzię. Okazuje się, że dziewczynka jest bardzo chora i pilnie potrzebuje poważnej operacji serca. Matka Zuzi zerwała wcześniej z Wojtkiem, kiedy namawiał ją do aborcji. Czy Wojtek odbuduje zaufanie córki? Czy syn odziedziczył po ojcu złe zachowania ? W wyniku jakiego układu zawarł swoje małżeństwo?

,,Piętno Dzieciństwa” nie jest lekką powieścią. Jest to historia pełna wzruszeń, ciepła oraz wielu emocji. Jest to trudna i bardzo zapadająca w pamięć książka. Autorka skłania do wielu refleksji nad życiem. Porusza poważne tematy takie jak przemoc domowa, odrzucenie, czy samotne macierzyństwo. Świetnie wykreowani bohaterowie. Gorąco polecam! Dziękuje autorce oraz wydawnictwu Szara Godzina za zaufanie i egzemplarz do recenzji <3 !

,,Miłość to akceptacja, a nie tworzenie jakiejś sztucznej kukły, która nie ma szansy być sobą”

,,Piętno Dzieciństwa” to kontynuacja ,,Sedna życia” Katarzyny Kieleckiej.

Wojciech Rawicki jest bratem bliźniakiem Edyty z części pierwszej. Wojtek jest bogatym dyrektorem banku, ma żonę oraz dwójkę dzieci. Jednak jak się okazuje małżeństwo zostało zawarte w wyniku pewnego...

Drugi tom z serii Rodzeństwa Rawickich przedstawia postać Wojtka. Wojtek jest szanowanym dyrektorem banku i ma pozornie ułożone życie. W tym jest właśnie sęk wszystkiego, bo pozory mogą bardzo mylić. Kto wcześniej przeczytał pierwszy tom, już wiedział, że rodzeństwo nie miało łatwego życia. Ojciec despota zrobił wszystko, aby dzieci dostały w prezencie same najgorsze wspomnienia.
Z kolejnych kart powieści dowiadujemy się jakie trudne doświadczenia musiał znosić mały chłopiec, stający w obronie swojej siostry. Kolejne przedstawione sytuacje sprawiają, że ma się ochotę wejść do gabinetu i poddać okrutnym torturom człowieka, którego trudno nazwać inaczej jak zwyrodnialec. 
Trauma z dzieciństwa oczywiście mocno odbiła się na dorosłym życiu mężczyzny. Choć ma żonę, to jednak okoliczności ożenku są mocno kontrowersyjne. Wojtek, chcąc chronić Marzenę i jej dzieci przed swoim ojcem decyduje się na karkołomne rozwiązanie. Małżeństwo ma ich uchronić przed znęcaniem się. Sam ogranicza z nimi kontakty do minimum, mimo mieszkania pod jednym dachem.
Poprzez koleżankę z pracy trafia do ośrodka dla maleńkich dzieci o uroczej nazwie Tuli Luli. Wraz z Dorotą uczestniczy w sesjach terapeutycznych dla niemowlaków. Choć w swoim domu ma małe dzieci, dopiero tutaj uczy się, co tak naprawdę znaczy opiekować się niemowlakiem. Jest to wyjątkowa terapia dla niego. Wydarzenia te dają mu siłę do podjęcia bardzo trudnej decyzji. Mężczyzna trafił poprzez fundację na ślad swojej córki. Dziewczynka musi przejść skomplikowaną operację serca. Wojtek podejmuje poszukiwania i znajduje dziewczynkę i jej matkę w podkrakowskiej miejscowości.
Powieść ta dostarcza czytelnikowi całej masy emocji. Mamy tu i płacz i śmiech, wzruszenie i romantyczne sceny. Możemy obserwować odmrażanie serca Wojtka, przemianę, która pozwoli mu zbliżyć się córki. Pięknie pokazana jest także relacja między rodzeństwem, a właściwie odradzanie się tej relacji. Wojtek może liczyć na wsparcie i pomoc siostry, zwłaszcza po tym jak on pomógł jej w uzyskaniu prawa do opieki nad synem zmarłej przyjaciółki. Choć powieść ta ma bardzo duży ładunek trudnych spraw, to jednak jest bardzo pozytywna, taka dająca nadzieję.

Drugi tom z serii Rodzeństwa Rawickich przedstawia postać Wojtka. Wojtek jest szanowanym dyrektorem banku i ma pozornie ułożone życie. W tym jest właśnie sęk wszystkiego, bo pozory mogą bardzo mylić. Kto wcześniej przeczytał pierwszy tom, już wiedział, że rodzeństwo nie miało łatwego życia. Ojciec despota zrobił wszystko, aby dzieci dostały w prezencie same najgorsze...

Poruszająca książka o traumach z dzieciństwa, o tym jak one wpływają na dorosłe życie i ludzkie wybory. To także książka o dojrzewaniu do ojcostwa i sile więzi rodzinnych. Polecam serdecznie wszystkim i już szukam następnych książek autorstwa K. Kieleckiej.

Poruszająca książka o traumach z dzieciństwa, o tym jak one wpływają na dorosłe życie i ludzkie wybory. To także książka o dojrzewaniu do ojcostwa i sile więzi rodzinnych. Polecam serdecznie wszystkim i już szukam następnych książek autorstwa K. Kieleckiej.

Pierwsza część czyli Sedno życia pochłonięta jednym tchem. Bałam się sięgnąć po drugą, bo czasami kontynuacja bywa nieudana. Nie w tym wypadku. Piętno dzieciństwa również czyta się płynnie, a w dodatku emocje targają czytelnikiem do samego końca. Serdecznie polecam.

Pierwsza część czyli Sedno życia pochłonięta jednym tchem. Bałam się sięgnąć po drugą, bo czasami kontynuacja bywa nieudana. Nie w tym wypadku. Piętno dzieciństwa również czyta się płynnie, a w dodatku emocje targają czytelnikiem do samego końca. Serdecznie polecam.

Piękna, a zarazem wzruszająca opowieść, która chwyta za serce. Jest to książka o mężczyźnie, który w dorosłym życiu musi prowadzić walkę z duchami przeszłości.
Więcej na:
https://ksiazkowepodrozeagi.blogspot.com/2021/02/pietno-dziecinstwa-katarzyna-kielecka.html?m=1

Piękna, a zarazem wzruszająca opowieść, która chwyta za serce. Jest to książka o mężczyźnie, który w dorosłym życiu musi prowadzić walkę z duchami przeszłości.
Więcej na:
https://ksiazkowepodrozeagi.blogspot.com/2021/02/pietno-dziecinstwa-katarzyna-kielecka.html?m=1

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki BT. Za co bardzo dziękuję. Tej książki nie da się przeczytać na raz, moze i dobrze?! Płakałam, często się zastanawiałam ile dzieci też ma w domu koszmar. Główny bohater naznaczony przeszłością zmienia się pod wpływem ośrodka dla dzieci Tuli-Luli. Wiadomość ,że ma córkę przewraca jego życie do góry nogami. Niepewny czy zostanie przyjęty przez nią długo tylko obserwuje. Ten pierwszy krok był dla bohatera przełomem potem już jest tylko lepiej. Polecam ! Przeczytaj ! Warto!!

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki BT. Za co bardzo dziękuję. Tej książki nie da się przeczytać na raz, moze i dobrze?! Płakałam, często się zastanawiałam ile dzieci też ma w domu koszmar. Główny bohater naznaczony przeszłością zmienia się pod wpływem ośrodka dla dzieci Tuli-Luli. Wiadomość ,że ma córkę przewraca jego życie do góry nogami. Niepewny czy zostanie...

"Piętno dzieciństwa" to drugi tom serii Sedno autorstwa Katarzyny Kieleckiej. Z przyjemnością wróciłam do świata bohaterów, których poznałam podczas lektury "Sedna życia". W pierwszym tomie fabuła koncentrowała się na życiu Edyty, bliźniaczki Wojtka Rawickiego. Tam to ona musiała zmierzyć się z demonami z dzieciństwa i nie tylko. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się Wojtek i jego pokiereszowana przez ojca psychika.

Z zewnątrz życie Wojtka wygląda jak bajka. Piękna żona, dwójka grzecznych jak aniołki dzieci, wielki dom, samochód, dobrze płatna praca na wysokim kierowniczym stanowisku. Czego chcieć więcej? Wielu z pewnością zazdrościło mu powodzenia, jednak nikt nie pokusił się o spojrzenie głębiej i przekonanie się, ile w tym obrazku jest prawdy, a ile udawania. Nikt nie zna Wojtka tak dobrze, jak jego siostra, ale nawet ona nie wie wszystkiego. Nie ma pojęcia, co działo się za zamkniętymi drzwiami gabinetu ich ojca, kiedy na długie godziny znikał tam z Wojtkiem. A Rawicki nie potrafi opowiadać o swoich uczuciach, bo całe lata był uczony powściągliwości. Tej przesadnej, przez którą człowiek staje się nieczuły, a jego twarz to obojętna maska. Jak w takiej sytuacji wyjść do ludzi? Otworzyć się? Pokazać prawdziwego siebie? Przekonać do siebie kogoś, kogo się kocha nad życie?

Kiedy Wojtek dowiaduje się, że ma kilkuletnią córeczkę, jego świat zaczyna wirować, a on wariować. Robi wszystko, by poznać dziecko i przekonać do siebie jego matkę. Szybko przekonuje się, że lekko nie będzie. Żadna z nich go nie chce i wygląda na to, że nie potrzebuje. W sumie nie ma się co dziwić. Ta starsza została przez niego kiedyś skrzywdzona, a ta młodsza nie ma o nim pojęcia i właściwie ma już tatę. Jak Rawicki przekona do siebie te dwie uparte istoty? Jakie trudności przyjdzie mu pokonać? I co zrobi, kiedy okaże się, że największą przeszkodą na drodze do szczęścia jest... on sam?

Ludzka psychika nadal jest nam mało znana. Lata badań i doświadczeń nie doprowadziły wciąż do całkowitego poznania człowieka. Wiadomo jednak, że dziecko jest jak gąbka. Chłonie wszystko z otoczenia i to, jak będzie wyglądało to jego najbliższe środowisko, wpłynie na jego charakter, osobowość, zachowanie i przede wszystkim na obraz samego siebie, jaki to dziecko będzie tworzyło przez lata dorastania. Katarzyna Kielecka świetnie opisała efekty sytuacji, kiedy dziecko jest latami poniżane i dręczone. Kto by to wytrzymał? Wojtek odziedziczył po "naukach" ojca koszmary, które śnią mu się prawie co noc, i kompletnie odrealnione podejście do relacji międzyludzkich. Czy uda mu się wyłowić z chaosu emocji te właściwe? Czy znajdzie sprzymierzeńców w tej walce?

Dużo tu emocji, podobnie jak w pierwszym tomie. Tym razem też były fragmenty, w których bohaterowie mnie irytowali swoim podejściem, ale wszystkie ich zachowania miały swój cel i prędzej czy później pojawiało się ich wyjaśnienie. Szczególnie trudno było mi czytać ciągłe niepewności Wojtka i próbować zrozumieć jego wahania nastrojów. Dlatego uprzedzam, że w tym tomie zdecydowanie potrzebna jest cierpliwość. Katarzyna Kielecka naprawdę umie w stopniowanie napięcia ;-) Wszystko się pięknie składa, a każdy element fabuły jest przemyślany i do czegoś potrzebny.

Zdecydowanie polecam zarówno pierwszy, jak i drugi tom, szczególnie, że już za progiem finał tej historii, bo w lutym 2021 pojawią się "Ślady", których już nie mogę się doczekać. Aby w pełni cieszyć się lekturą, koniecznie czytajcie we właściwej kolejności. Najpierw "Sedno życia", a po nim "Piętno dzieciństwa".

"Piętno dzieciństwa" to drugi tom serii Sedno autorstwa Katarzyny Kieleckiej. Z przyjemnością wróciłam do świata bohaterów, których poznałam podczas lektury "Sedna życia". W pierwszym tomie fabuła koncentrowała się na życiu Edyty, bliźniaczki Wojtka Rawickiego. Tam to ona musiała zmierzyć się z demonami z dzieciństwa i nie tylko. Tutaj na pierwszy plan wysuwa się Wojtek i...

Nie tak dobra jak pierwsza część, ale nadal trzyma poziom. Trochę mi się dłużyła, czasem była troszkę o niczym, ale finał mi wynagrodził wszystko. Już nie mogę się doczekać aż kolejny tom złapie w swoje rączki. Polecam wszyskim

Nie tak dobra jak pierwsza część, ale nadal trzyma poziom. Trochę mi się dłużyła, czasem była troszkę o niczym, ale finał mi wynagrodził wszystko. Już nie mogę się doczekać aż kolejny tom złapie w swoje rączki. Polecam wszyskim