Dzisiaj nie wypada się pokazywać bez grzejnika na brzuchu. A że we łbie kiełbie? W duszy hula wiatr? Nieważne.
Do czasu. Prędzej czy później często okazuje się, że pompki nie wystarczą. Najczęściej wtedy, kiedy się wpadnie... w dziurę w bruku (jak pisze Meszuge).
Książka w przystępny, logiczny (jak brzytwa) sposób obala codzienne usprawiedliwienia dla byle jakiego życia. Odradza zaczarowywania rzeczywistości, bo to po prostu nie działa. Jest o duchowości praktycznej, a więc obecnej w każdej dziedzinie życia. Niezależnie od tego czy i ewentualnie w co wierzysz. Bardzo ciekawa, przemyślana struktura i układ tekstów. I co warte podkreślenia: bez pompatyczności, z humorem. Czy można być świadomie bezinteresownym? Rozpoznawanie intencji (po co to robić?),moralna i emocjonalna stałość, konieczne cierpienie, jaką rolę pełni w moim życiu telewizja, czy naprawdę "nie mam czasu" i tak dalej. Plus wiele cytatów i odesłań do innych poszukiwań, które przecież po takiej lekturze są nieuniknione w celu rozwoju duchowego, oprócz robienia pompek, które naturalnie także polecam ;-)

Dzisiaj nie wypada się pokazywać bez grzejnika na brzuchu. A że we łbie kiełbie? W duszy hula wiatr? Nieważne.
Do czasu. Prędzej czy później często okazuje się, że pompki nie wystarczą. Najczęściej wtedy, kiedy się wpadnie... w dziurę w bruku (jak pisze Meszuge).
Książka w przystępny, logiczny (jak brzytwa) sposób obala codzienne usprawiedliwienia dla byle jakiego życia....

Nie za bardzo wiem kim jest autor tej publikacji, jednak cieszy mnie fakt, że podzielił się on ze swoimi czytelnikami, własnymi, zbieranymi przez lata doświadczeniami ze swojego życia, w których zawarł pewnego rodzaju lekcje.
W książce tej znajdziemy wiele ciekawych historii z życia autora, które w nienachalny sposób przekonują, że warto brać odpowiedzialność za swoje życie, weryfikować poglądy i przekonania, podejmować wyzwania, dokonywać wyborów zgodnych ze swoimi wartościami, wyjść na przeciw prokrastynacji...

Sięgając po tę książkę, masz szansę na szybszą zmianę pewnych niedogodności życia, do uświadomienia których, jak sam autor pisze - często potrzebował iluś lat (również liczonych w dekadach).

Polecam.

Nie za bardzo wiem kim jest autor tej publikacji, jednak cieszy mnie fakt, że podzielił się on ze swoimi czytelnikami, własnymi, zbieranymi przez lata doświadczeniami ze swojego życia, w których zawarł pewnego rodzaju lekcje.
W książce tej znajdziemy wiele ciekawych historii z życia autora, które w nienachalny sposób przekonują, że warto brać odpowiedzialność za swoje...

Spodziewałem się wiele po tej książce , niestety do mnie nie trafiło, to co autor chciał przekazać.Jednak twierdze że, literacko książka ta zawiera jakiś przekaz mądrości, z którymi w moim przypadku już gdzieś się zetknąłem.Polecam osobom które chcą zmienić coś w swoim życiu.

Spodziewałem się wiele po tej książce , niestety do mnie nie trafiło, to co autor chciał przekazać.Jednak twierdze że, literacko książka ta zawiera jakiś przekaz mądrości, z którymi w moim przypadku już gdzieś się zetknąłem.Polecam osobom które chcą zmienić coś w swoim życiu.

Pomimo , jak dla mnie zbyt obcesyjnego tytułu, książka mądra i przemyślana. Przebija przez nią autentyzm. Co prawda nie znajdziemy tutaj jakiegoś nowatorskiego podejścia do życia, zresztą sam autor też sobie zdaje z tego sprawę, to jednak czyta się z dużym zaangażowaniem.

Pomimo , jak dla mnie zbyt obcesyjnego tytułu, książka mądra i przemyślana. Przebija przez nią autentyzm. Co prawda nie znajdziemy tutaj jakiegoś nowatorskiego podejścia do życia, zresztą sam autor też sobie zdaje z tego sprawę, to jednak czyta się z dużym zaangażowaniem.

Ta książka rozwaliła mi życie - w takim pozytywnym sensie. Teraz składam je na nowo i wszystko wydaje się inaczej. Ja tylko uważnie przeczytałam, a mam inny stan świadomości.

Ta książka rozwaliła mi życie - w takim pozytywnym sensie. Teraz składam je na nowo i wszystko wydaje się inaczej. Ja tylko uważnie przeczytałam, a mam inny stan świadomości.

W tej książce znajdziecie bardzo osobiste przemyślenia człowieka, który pokazuje, że duchowość nie zamyka się w ramach żadnej religii. Czytając Meszuge miałam wrażenie jakbym rozmawiała z nim osobiście, jakby opowiadał mi coś, a ja po prostu słuchałam, chłonąc z zachwytem każde słowo. Jakby na chwilę zaprosił mnie do swojego duchowego wnętrza, swojej intymności, a ja z zawstydzeniem się jej przyglądałam...

W tej książce znajdziecie bardzo osobiste przemyślenia człowieka, który pokazuje, że duchowość nie zamyka się w ramach żadnej religii. Czytając Meszuge miałam wrażenie jakbym rozmawiała z nim osobiście, jakby opowiadał mi coś, a ja po prostu słuchałam, chłonąc z zachwytem każde słowo. Jakby na chwilę zaprosił mnie do swojego duchowego wnętrza, swojej intymności, a ja z...

Podobna to ksiazki Anthonego de Mello,gdybym miał wybierac między nimi,wybrałbym wyżej wymienioną.

Podobna to ksiazki Anthonego de Mello,gdybym miał wybierac między nimi,wybrałbym wyżej wymienioną.

Meszuge wydał książkę o przebudzeniu duchowym, rozwoju osobistym, świadomym życiu – czemu mnie to nie zaskoczyło? Nie mógłbym z czystym sumieniem twierdzić, że się tego spodziewałem i oczekiwałem, ale… Kiedy przeczytałem pierwszych kilkadziesiąt stron, zrozumiałem, że taka właśnie kolej rzeczy była najzupełniej naturalna, oczywista, może nawet przewidywalna. Jeśli nie dla wszystkich, to na pewno dla tych czytelników, którzy znają pozostałe książki Meszuge albo większość z nich.

Zmarnowane szanse, przegrane z kretesem życie, problemy z alkoholem, pierwsze, częściowe jeszcze rozwiązania i abstynencja, trzeźwość osiągnięta dzięki programowi 12 Kroków AA, dalszy rozwój osobisty, kolejne doświadczenia i przeżycia duchowe, wreszcie samoświadomość oraz kontakt z rzeczywistością na poziomie oszałamiającym. Proste? Pewnie, że proste! Tyle, że cała ta… procedura zajęła autorowi ze trzydzieści lat, a może i więcej. Czy to oznacza, że każdy, kto chciałby osiągnąć podobne efekty, musi się liczyć z tytaniczną pracą obliczoną na długie dziesięciolecia? Otóż nie! I na tym polega dar Meszuge – podczas lektury „Przebudzenia” rozpoznawałem (we własnym życiu) wiele przeszkód do sforsowania, czyli dziesiątki drzwi, które w normalnych warunkach musiałbym pewnie z ogromnym trudem wyważać, ale on pozostawiał je dla mnie już… nie, nie otwarte – uchylone.

Książka składa się z czterech zasadniczych części:
a) „Kim jesteś… kim jestem?” – pozornie jest to kilka stron o autorze, ale głównie okazja do zadania sobie paru fundamentalnych, nawet egzystencjalnych pytań.
b) „Duchowość i rzeczywistość” – wydawało mi się, że jest to główna część książki, ale chyba jednak nie; tu autor weryfikuje i pomaga weryfikować dziesiątki przekonań, to… duchowe okulary, które pomagają dostrzec łzy w deszczu.
c) „Solilokwia – rozmowy z sobą” – o ile poprzedni rozdział kończyłem stwierdzeniem: „teraz to ja już nic nie wiem albo bardzo niewiele, bo coś tam zaczyna mi świtać”, to tutaj jeszcze wyraźniej ujawniają się rozwiązania, podobnie jak w…
d) „Miscellanea albo silva rerum” – znacznie dłuższe, niż w poprzednim rozdziale, teksty zmuszające do przemyślenia i zajęcia stanowiska emocjonalnego i intelektualnego, ale nie tylko.

Choć, jak twierdzi Meszuge, doświadczenia, przeżycia duchowego nie można nikomu dać w prezencie, to jednak ofiaruje on czytelnikowi coś niesłychanie cennego: solidną dziurę w bruku oraz czas.

„Ale mówić, pisać, komunikować się zawsze warto i trzeba, bo kto wie, czy jakieś zdanie, a nawet pojedyncze słowo, nie stanie się katalizatorem, punktem zwrotnym, siłą sprawczą, wstrząsem, po prostu… dziurą w bruku”*.

Nie przeczytałem wszystkich książek wydanych w Polsce przez ostatnie pół wieku, nie chciałbym kogoś urazić (może o czymś po prostu nie wiem),w każdym razie wydaje mi się, że jesteśmy świadkami wydarzenia, którego znaczenie nie sposób przecenić – po raz pierwszy i nareszcie doczekaliśmy się niereligijnej książki o duchowości, przebudzeniu i rozwoju osobistym polskiego autora, w polskich klimatach i mentalności. A Meszuge, swoim „Przebudzeniem”, choć nie tylko nim, wstąpił do grona Wielkich Współczesnych Pisarzy Polskich.



--
* Meszuge, „Przebudzenie: Droga do świadomego życia”, Wydawnictwo Druga Strona, 2014, s. 62.

Meszuge wydał książkę o przebudzeniu duchowym, rozwoju osobistym, świadomym życiu – czemu mnie to nie zaskoczyło? Nie mógłbym z czystym sumieniem twierdzić, że się tego spodziewałem i oczekiwałem, ale… Kiedy przeczytałem pierwszych kilkadziesiąt stron, zrozumiałem, że taka właśnie kolej rzeczy była najzupełniej naturalna, oczywista, może nawet przewidywalna. Jeśli nie dla...

I oto wreszcie doczekaliśmy się książki o duchowości (Meszuge zwraca uwagę, żeby nie mylić jej z religią i Kościołem) polskiego autora w polskich klimatach i realiach. Żadnych tybetańskich szczytów, żadnego Shangri-la, pozycja kwiatu lotosu też okazuje się zbędna. I choć pozornie wszystko to jest takie zwyczajne – i może dlatego tak trudne do zauważenia, jak łzy w deszczu – jestem przekonana, że działa, że to ma sens.
Bardzo dobra książka, będę do niej wracała.

I oto wreszcie doczekaliśmy się książki o duchowości (Meszuge zwraca uwagę, żeby nie mylić jej z religią i Kościołem) polskiego autora w polskich klimatach i realiach. Żadnych tybetańskich szczytów, żadnego Shangri-la, pozycja kwiatu lotosu też okazuje się zbędna. I choć pozornie wszystko to jest takie zwyczajne – i może dlatego tak trudne do zauważenia, jak łzy w deszczu –...