„– Nie podoba mi się i już – warknął”.
Zuza pochodzi z domu, który jest wypełniony dobrocią i miłością. Ma kochających rodziców i młodsze rodzeństwo. Wszystko wygląda pięknie do czasu kiedy na jej drodze staje, o rok od niej starzy, chłopak, Hubert. Dziewczyna od początku zaczyna coś do niego czuć, z czasem to coś staje się nie tylko przyjaźnią. Niestety z tego obrotu sprawy nie jest zadowolony ojciec Zuzanny, który próbuje konsekwentnie rozbić ich związek...
„Wybaczyła mu, ale nie zapomniała. Chyba nigdy nie zapomni”.
Zuzanna, nie wzbudziła we mnie żadnych uczuć, tym bardziej pozytywnych, może obojętne. Jednak według mnie to ona bardziej wysuwała się na pierwszy plan, zamiast sprawić, że być może ją polubię, to swoją postacią nic nie pokazała w tym kierunku.
Hubert, chłopak, który niestety nie miał tyle szczęścia, co jego ukochana. I nie mam na myśli, tylko rzeczy materialnych. Próbuje do siebie przekonać ojca swojej dziewczyny jednak bez skutku, zwłaszcza po wypadku, niechęć mężczyzny do niego jest silniejsza...
„– Jak mogłaś?

Dlaczego nie powiedziałaś mi o tym wcześniej? Gdybym wiedział, to…”
Główny bohater, myślę, że za mało z siebie wnosił do fabuły. Hubert nie zainteresował mnie w ogóle, jako druga główna postać w tej historii.
Oboje zakochani w sobie bez pamięci. Natomiast niechęć rodzica w stosunku do jednego z nich, wypadek głównej bohaterki oraz dalsze wydarzenia i wyboiste zdarzenia sprawia, że ich więź będzie jeszcze silniejsza, a może wręcz przeciwnie...
„Tyle niewiadomych. Żadnej konkretnej odpowiedzi”.
Ta książka totalnie mi się nie spodobała. Przez całą historię nudziłam jak flaki z olejem, myślałam, że akcja nabierze tempa, nic takiego się nie stało. Przygoda z lekturą nie minęła mi świetnie, wręcz przeciwnie, miałam wrażenie, że nie działo się nic, iż czytałam puste strony. Główni bohaterowie totalnie byli płasko wykreowani, a szkoda. Jak potoczą się ich losy? Czy ich miłość przetrwa?





http://bookaholicandwriter.blogspot.com/2023/01/inna-droga-joanna-zajac-recenzja-autor.html

„– Nie podoba mi się i już – warknął”.
Zuza pochodzi z domu, który jest wypełniony dobrocią i miłością. Ma kochających rodziców i młodsze rodzeństwo. Wszystko wygląda pięknie do czasu kiedy na jej drodze staje, o rok od niej starzy, chłopak, Hubert. Dziewczyna od początku zaczyna coś do niego czuć, z czasem to coś staje się nie tylko przyjaźnią....

To jest bardzo słaba książka. Pewnie nic bym nie napisała, ale ją kupiłam, zachęcona wysoką oceną, i jestem ogromnie zawiedziona. Spodziewałam się naprawdę dobrej lektury, a tu dostałam fatalnie napisaną historię, jakby wyszła spod pióra nastolatki, chaotyczną, z przeskokami czasowymi. Naprawdę nie wiem, skąd ten zachwyt nad nią. Ja odradzam tę powieść. Szkoda czasu i pieniędzy.

To jest bardzo słaba książka. Pewnie nic bym nie napisała, ale ją kupiłam, zachęcona wysoką oceną, i jestem ogromnie zawiedziona. Spodziewałam się naprawdę dobrej lektury, a tu dostałam fatalnie napisaną historię, jakby wyszła spod pióra nastolatki, chaotyczną, z przeskokami czasowymi. Naprawdę nie wiem, skąd ten zachwyt nad nią. Ja odradzam tę powieść. Szkoda czasu i...

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki Joanna Zając - strona autorska i na pewno nie ostatnie. Powiem szczerze, że czytając książkę miałam ciarki na całym ciele. Może dlatego, że ten temat był mi tak bardzo bliski… Trudno mi było odłożyć ją na później. Tę powieść się chłonie, niesamowity wachlarz emocji. Poczułam pewną więź z bohaterami. Szczególnie bliska mi była postać Zuzanny. Jej niezwykle dojrzałe podejście do niektórych spraw. Nie chce zdradzać za dużo, ale Drogi czytelniku gwarantuje Ci, że nie wyjdziesz z tej powieści dopóki nie skończysz. Ta książka:
🍀 buduje napięcie,
🍀 iskrzy emocjami,
🍀 wzbudza do refleksji,
🍀 pokazuję potęgę miłości,przyjaźni i niesamowitą więź rodzinną,
🍀 daje nadzieję, że po każdej burzy, wychodzi słońce.

Autorka porusza w swojej książce bardzo ważne problemy takie jak: niepłodność, adopcja, radzenie sobie z odejściem bliskich osób i wiele innych…
Pokazuje, jak ważną rolę odgrywa wspólna rozmowa o problemach i wsparcie najbliższych osób. Ta książka bardzo mocno zakotwiczyła w mojej głowie, chłonęłam tę historię z zapartym tchem, kibicowałam bohaterce, żeby w końcu jej się udało osiągnąć szczęście u boku Huberta, żeby jakoś odnalazła nić porozumienia z ojcem. Ale, ale… a propo ojca… Jaka ja byłam wściekła na niego i jego zachowanie w stosunku do miłości jej życia. Ale to już czytelnik sam sobie wyrobi zdanie na jego temat. Zaś mama Zuzy, jaka ciepła, jaka kochana, kiedy trzeba stanowcza. Broni jak lwica swoje dzieci - i to mi się podoba. Stanowi przeciwieństwo ojca. Jakże cudownie mi się czytało jej słowa, te ciepło rozlewało się po moim sercu❤️

Przepiękna książka. Cudowne złote myśli autorki, które skrzętnie odnotowywałam w swoim zeszycie cytatów📖❤️ To kwintesencja tej powieści. Autorka w bardzo precezyjny sposób przelała na papier ludzkie rozterki, tęsknoty, bóle, radości. Aż wreszcie pierwszą,prawdziwą miłość, która ,, góry przenosi”. To wszystko z czym się na co dzień zmagamy. Co nie jest nam obce. Dziękuję za tą lekcje miłości. Po tej powieści się płynie, o tej powieści się myśli, do tej książki się powraca.

Cudowny debiut autorki Pani Joanny Zając. Tak się cieszę, że książka wpadła w moje ręce, akurat teraz. Ślicznie dziękuję za ogrom emocji przelany na papier📖❤️

To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki Joanna Zając - strona autorska i na pewno nie ostatnie. Powiem szczerze, że czytając książkę miałam ciarki na całym ciele. Może dlatego, że ten temat był mi tak bardzo bliski… Trudno mi było odłożyć ją na później. Tę powieść się chłonie, niesamowity wachlarz emocji. Poczułam pewną więź z bohaterami. Szczególnie bliska mi była...

Zuza zakochuje się w Hubercie. Chłopak od początku nie jest akceptowany przez jej rodziców, zwłaszcza przez ojca - policjanta. Nie zmienia on zdania o Hubercie nawet, gdy ten udowadnia swą miłość siedząc codziennie przy szpitalnym łóżku Zuzy, na którym wylądowała po wypadku. Zuza się wcale nie zniechęca i z uporem walczy o swą miłość. Niestety szantażowany przez ojca Zuzy, Hubert porzuca dziewczynę i wyjeżdża do Niemiec. Dziewczyna jest zdruzgotana. Czy uda im się ułożyć życie? Czy kiedyś się odnajdą i będą razem? Dlaczego Hubert opuścił Zuzę i nie zawalczył o miłość?

Jak dla mnie jest to książka młodzieżowa. Bohaterowie niby dorośli a jednak przejawiający młodzieńczą naiwność i to mnie drażniło podczas czytania. Nie powiem, że książka mnie urzekła, choć nie jest ona zła. Na pewno negatywną postacią był ojciec Zuzy, który wszystko kontrolował, kierował się tylko swoim zdaniem i praktycznie nie myśląc o córce zniszczył Huberta wykorzystując jego naiwność. Nie rozumiałam matki Zuzy oraz jej samej, że mu wybaczyły i potrafiły żyć z takim człowiekiem. Czytając odniosłam wrażenie, że bohaterowie nawet gdy popełniali błędy byli przez autorkę niepotrzebnie zbytnio wybielani.
Książkę oceniam na 6,5 pkt.
Jestem ciekawa jak rozwinie się warsztat autorki w następnych książkach.

Zuza zakochuje się w Hubercie. Chłopak od początku nie jest akceptowany przez jej rodziców, zwłaszcza przez ojca - policjanta. Nie zmienia on zdania o Hubercie nawet, gdy ten udowadnia swą miłość siedząc codziennie przy szpitalnym łóżku Zuzy, na którym wylądowała po wypadku. Zuza się wcale nie zniechęca i z uporem walczy o swą miłość. Niestety szantażowany przez ojca Zuzy,...

Piękna i wrażliwa opowieść o losach oświadczeniach w codzienności .Czytając Inną Drogą wędrujemy droga emocji. Polecam :)

Piękna i wrażliwa opowieść o losach oświadczeniach w codzienności .Czytając Inną Drogą wędrujemy droga emocji. Polecam :)

Książka trochę może przekombinowana, trochę za dużo w niej "zbiegów okoliczności", ale czyta się ją całkiem przyjemnie i z zainteresowaniem.
Jak długą drogę musiała przebyć Zuza, by wreszcie stanąć u boku swojej pierwszej, prawdziwej miłości, ile przeciwności losu musiała pokonać, by cieszyć się życiem? Przeczytajcie i oceńcie sami

Książka trochę może przekombinowana, trochę za dużo w niej "zbiegów okoliczności", ale czyta się ją całkiem przyjemnie i z zainteresowaniem.
Jak długą drogę musiała przebyć Zuza, by wreszcie stanąć u boku swojej pierwszej, prawdziwej miłości, ile przeciwności losu musiała pokonać, by cieszyć się życiem? Przeczytajcie i oceńcie sami

Piękna i wzruszająca opowieść o losach Zuzy, gdzie towarzyszymy jej od nastoletnich lat i przez długi czas kiedy życie ją doświadcza. Czytając Inną Drogą odczułam cały wachlarz emocji. Piękne zakończenie. Tę pozycję uważam za udany debiut autorki.

Piękna i wzruszająca opowieść o losach Zuzy, gdzie towarzyszymy jej od nastoletnich lat i przez długi czas kiedy życie ją doświadcza. Czytając Inną Drogą odczułam cały wachlarz emocji. Piękne zakończenie. Tę pozycję uważam za udany debiut autorki.

nie ukrywam, że po książkę sięgnęłam z ciekawości, ponieważ chodziłam z Asią do podstawówki. okazało się, że Asia ma talent. książkę przeczytałam w dwa wieczory, lektura niezwykle kobieca i wciągająca. ponadto Asia to przemiła osoba i niezwykle pomocna

nie ukrywam, że po książkę sięgnęłam z ciekawości, ponieważ chodziłam z Asią do podstawówki. okazało się, że Asia ma talent. książkę przeczytałam w dwa wieczory, lektura niezwykle kobieca i wciągająca. ponadto Asia to przemiła osoba i niezwykle pomocna

Polecam z całego serca.
Nie sposób się oderwać od czytania.
Z niecierpliwością czekam na kolejne książki tej autorki.

Polecam z całego serca.
Nie sposób się oderwać od czytania.
Z niecierpliwością czekam na kolejne książki tej autorki.

Kobieca, dziewczęca, można się zaczytać i zapomnieć
o całym świecie.

Kobieca, dziewczęca, można się zaczytać i zapomnieć
o całym świecie.