Tezy owszem są. Cytaty - też i to dużo; ta mała książeczka składa się głównie z cytatów. Okres: 1956-1976. Materiał "egzemplifikacyjny" - porażająco mały, 41 pozycji. Założeniem autora nie była monografia, historia, ale ukazanie cech charakterystycznych polskiego milicyjniaka. Niemal nie ma tu tła czy historii gatunku, zakres jest fatalnie wąski, sam tytuł oznacza, że to komuna zabiła polski kryminał, a do nielicznych autorów wybitnych kryminałów autor zaliczył Andrzeja Kakieta (wszystkie tytuły),Karola Wilta z UKŁADANKĄ, Joe Alexa z JESTEŚ TYLKO DIABŁEM i GDZIE PRZYKAZAŃ BRAK DZIESIĘCIU, Andrzeja Wydrzyńskiego z PLAMĄ W CIEMNOŚCI, Edmunda Niziurskiego z PRZYSTANIĄ ESKULAPA... Gdyby książka miała indeks, okazałoby się już na pierwszy rzut oka, że autor przeczytał dużo więcej kryminałów, niż na to wskazywałby ów nieszczęsny "wykaz egzemplifikacyjny"...

Ta książeczka ma swoją historię. Powstała jako praca magisterska w II połowie lat 70. Stąd jej ograniczenia. Mimo dobrych recenzji wewnętrznych nie została wydana za komuny (była składana w Iskrach, a potem w Czytelniku; chciał ją wydać Marek Wydmuch, wówczas szef redakcji polskiej Czytelnika i wielbiciel kryminałów, ale nagle zmarł - notabene Kwiatek pisze, że wskutek błędu lekarskiego, co jest nieprawdą; na stole operacyjnym okazało się, że miał zaawansowanego raka i nie wybudził się już z narkozy); po upadku komuny książeczka nadal miała pecha i dopiero w 2007 autor wydał ją własnym nakładem.

Ponieważ autor zasklepił się w samouwielbieniu i w czasie, chciał i w końcu wydał mumię, która miała sens w 1980 roku, powstaje pytanie, dlaczego Kwiatek uparł się, żeby pracy swojej nie rozszerzyć na cały okres powojenny do 1989 roku. Wtedy - jako monografia - rzecz stałaby się prekursorską historią polskiego kryminału czasów komuny; co prawda dopiero dziś, w dobie nostalgicznej mody na milicyjniaki widać już doskonale, jak obszerny jest faktyczny materiał; wznowiono praktycznie wszystko co napisano wówczas, łącznie z powieściami publikowanymi w prasie (a było ich sporo) i garstką z szuflad autorskich; faktycznej obszerności materiału autor w roku 2007 mógł się co najwyżej domyślać...

Zabawna anachroniczna ciekawostka - Kwiatek modne i głośne amerykańskie thrillery i kryminały, wydawane u nas w l. 90. nazywa (złośliwie?)... pinkertonami.

Można odnieść wrażenie, że pomimo napisania pracy magisterskiej i kilku kryminałów Kwiatek prawdziwym pasjonatem kryminału co prawda może i był, ale przestał nim być. A przynajmniej jego działalność dziennikarska i literacka po 1989 roku na to by wskazywała.

Tezy owszem są. Cytaty - też i to dużo; ta mała książeczka składa się głównie z cytatów. Okres: 1956-1976. Materiał "egzemplifikacyjny" - porażająco mały, 41 pozycji. Założeniem autora nie była monografia, historia, ale ukazanie cech charakterystycznych polskiego milicyjniaka. Niemal nie ma tu tła czy historii gatunku, zakres jest fatalnie wąski, sam tytuł oznacza, że to...