,, Pod drzewem sykomory '' to historia o stracie i bólu , ale też miłości oraz nadziei . Bardzo smutna , to dobrze wiedzieć . Nie wiem co więcej o niej napisać . Warto ją przeczytać , jeśli lubi się wyżej wymienione wątki . Była do bólu prawdziwa i realistyczna bez koloryzowania i ubarwiania ,co w tej książce było by zbędne . Tak więc to na plus. Nie podobała mi się jedna rzecz przez , którą też obniżyłam ocenę , i która była zdecydowanym minusem , mianowicie sceny będące odpowiednie dla starszego czytelnika lub nawet dorosłych . W książce młodzieżowej według mnie nie powinny się takie znaleźć ani słownictwo momentami używane . Warto to wiedzieć przed zapoznaniem się z tym tytułem .

,, Pod drzewem sykomory '' to historia o stracie i bólu , ale też miłości oraz nadziei . Bardzo smutna , to dobrze wiedzieć . Nie wiem co więcej o niej napisać . Warto ją przeczytać , jeśli lubi się wyżej wymienione wątki . Była do bólu prawdziwa i realistyczna bez koloryzowania i ubarwiania ,co w tej książce było by zbędne . Tak więc to na plus. Nie podobała mi się jedna...

[współpraca z ZnakJednymSlowem]

„Najsmutniejsza powieść booktoka "
„Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”,
- Nie jestem co do tego tak przekonana ale zacznijmy od początku.

Główną bohaterką jest Emery. Już na początku dowiadujemy się, że zmarła jej siostra na chorobę, którą posiada także i ona. Dziewczyna marzy o zwykłym życiu, pełnym miłości.
Jej mama nie radziła sobie ze stratą jednej z córek, dlatego Emery przeprowadziła się do domu swojego taty, który zaczął układać sobie życie na nowo. Dziewczyna poznaje swojego przyrodniego brata – Kadena ( z tym przyrodnim bratem łączyć będzie ją coś więcej)

Książka nie sprostała moim oczekiwaniom. Owszem, wydanie jest przepiękne lecz sama książka jest przewidywalna.
Zaczyna się faktycznie dość przykrym zdarzeniem ale nie na tyle przykrym, żeby opisywać ją "Najsmutniejsza powieścią booktoka". Miałam cichą nadzieję, że uronię na niej kilka łez ale tak się nie stało.

Bardzo przeszkadzała mi tutaj relacja jaka się stworzyła pomiędzy głównymi bohaterami... jakoś nie potrafiłam spojrzeć na to przychylnie wiedząc, że są oni dla siebie przyszywanym rodzeństwem.

Książka mi się niestety nie podobała, lecz nie mówię, że nie znajdzie ona swych zwolenników.
Ja nie polecam, lecz to moja opinia
Pozytyvniezakrecona

[współpraca z ZnakJednymSlowem]

„Najsmutniejsza powieść booktoka "
„Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”,
- Nie jestem co do tego tak przekonana ale zacznijmy od początku.

Główną bohaterką jest Emery. Już na początku dowiadujemy się, że zmarła jej siostra na chorobę, którą posiada także i ona. Dziewczyna marzy o zwykłym życiu, pełnym miłości.
Jej mama nie...

𝒫ℴ𝒹 𝒟𝓇𝓏ℯ𝓌ℯ𝓂 𝒮𝓎𝓀ℴ𝓂ℴ𝓇𝓎 － ℬ． 𝒞ℯ𝓁ℯ𝓈𝓉ℯ
★★☆☆☆ (2/5)
[współpraca z ZnakJednymSlowem]

☯︎︎Książka jest tytułowana jako „Najsmutniejsza powieść booktoka „oraz „Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”, ale czy tak było?
☯︎︎Główną bohaterką sykomory jest Emery, której zmarła siostra… na chorobę, którą posiadała także Em. Chciała żyć długo szczęśliwie, ale nie jak z bajki. Marzyła o zwykłym życiu, w którym znajdzie miłość.
Jej mama nie dała już rady, dlatego przeprowadziła się do domu swojego taty, gdzie poznała swojego przyrodniego brata – Kadena…
☯︎︎Czy miałem duże oczekiwania? Może trochę… I się strasznie zawiodłem… Bo od początku książki wiadomo, co będzie dalej… Jest strasznie przewidywalna, a zwłaszcza przewidziałem to, że nie utonie na niej ani jednej łzy… Książka zaczyna się od niezbyt pogodnych zdarzeń, więc gdzie tu frajda i tak samo na książce jest napisane „Najsmutniejsza powieść Booktoka", ale kompletnie się z tym nie zgadzam. Żeby napisać faktycznie książkę, na której uroni się łzę, muszą być jakiekolwiek zwroty akacji, a nie, że od razu Emery dowiaduje się o swojej chorobie… nawet z tyłu książki jest, jest to napisane…
☯︎︎Kolejne, co mi się nie podobało to to, co, jakie sceny i okoliczności są dobrane… No błagam nie będę zbytnio spoilerować co, ale nad grobem siostry?… Aż tak to bym nie poleciał, zwłaszcza że książka ma kategorię wiekową 16+… Gdyby było większe oznaczenie wiekowe, to bym przymknął oko…
☯︎︎Tutaj coś polecę, bo tłumaczenie jest naprawdę dobre. Pomimo iż nie czytałem oryginału, to mogę powiedzieć, że wydawnictwo znak ma dobrych translatorów i redakcję, bo w większości książkach, jakich czytam jest ich masa.
☯︎︎Relacja pomiędzy bohaterami mnie trochę irytowała… trochę dziwna, a momentami straszna i przesłodzona… Ale co się orientuję tylko ja to zauważyłem.
☯︎︎Podsumowanie
Plusy – Tłumaczenie… I tylko to widzę.
Minusy – Źle dobrana kategoria wiekowa i wiele, wiele innych.
Ostateczne słowa ode mnie to : Nie podobała mi się i strasznie mi się z nią dłużyło… Więc nie polecam – Ale to tylko moja opinia ♡︎.

𝒫ℴ𝒹 𝒟𝓇𝓏ℯ𝓌ℯ𝓂 𝒮𝓎𝓀ℴ𝓂ℴ𝓇𝓎 － ℬ． 𝒞ℯ𝓁ℯ𝓈𝓉ℯ
★★☆☆☆ (2/5)
[współpraca z ZnakJednymSlowem]

☯︎︎Książka jest tytułowana jako „Najsmutniejsza powieść booktoka „oraz „Ta powieść sprawi, że wypłaczesz wszystkie łzy”, ale czy tak było?
☯︎︎Główną bohaterką sykomory jest Emery, której zmarła siostra… na chorobę, którą posiadała także Em. Chciała żyć długo szczęśliwie, ale nie jak z bajki....

Emery jest dziewiętnastolatką, która nie żyje beztrosko jak jej rówieśnicy. Ona żyje w cieniu nieuleczalnej choroby - tocznia rumieniowatego. Wcześniej na tę samą przypadłość zmarła jej siostra bliźniaczka Logan. Rodzice dziewczyn rozstali się jeszcze przed śmiercią dziewczynki. Pomimo, że od odejścia Logan minęło dziesięć lat, matka sióstr nie potrafi odnaleźć się w codziennym życiu. Śmierć jednej z córek i choroba drugiej sprawia, że kobieta nie potrafi okazać bliskości Emery. Dziewczyna chcąc dać matce trochę oddechu, postanawia przeprowadzić się do ojca, z którym nie utrzymywała bliskich relacji od czasu, gdy opuścił rodzinę. Zamieszkuje z nim, jego żoną i jej synem, Kaidenem. Początkowo chłopak jest wobec niej niezbyt miły, wręcz ukazuje swoją niechęć. Z czasem jednak pojawia się między nimi porozumienie i nawiązuje się szczera przyjaźń. Oboje będą łaknąć swojego towarzystwa. Kaiden i Emery będą wręcz nierozłączni, jednak ich relacja będzie okupiona czasem. Chłopak nie zdaje sobie sprawy, że dziewczyna jest chora. Jak zareaguje na jej stan i jak skończy się ich historia?

Kiedy zobaczyłam, że książka "Pod Drzewem Sykomory" została okrzyknięta najsmutniejszą powieścią booktoka, wiedziałam, że muszę ją poznać. Piękna okładka dodatkowo kusiła i chociaż okładka nęciła takim ciepłem i przyjemnością patrzenia na nią, to historia do takich ciepłych i otulających serce nie należy. Bez wątpienia jest to historia smutna. I jeśli ktoś z was myśli że to typowy romans, to się grubo myli. Owszem jest tutaj motyw pierwszej miłości, w której przyjaźń odgrywa niesamowitą rolę pierwszych uczuć w stosunku do drugiej osoby, to nie jest ona punktem najważniejszym. Tutaj najważniejsza jest walka z chorobą i walka o uczucia i uwagę rodziców. Ta historia jest przykładem na to, jak każdy dzień bez bólu potrafi cieszyć, jak człowiek chory cierpi, łykając garściami leki i wiedząc, że to i tak prowadzi donikąd, wiedząc że jego czas jest policzony, niczym piasek przesypujący się w klepsydrze.

Tak jak wspomniałam, jest tu także przykład tego, jak można ranić drugą osobę, zatracając się w żałobie. Relacja dziecko - matka, zarówno jeśli chodzi o postać żeńską, jak i męska, to relacja trudna, zbudowana na niezrozumieniu. Dziecko czuje do rodzicielki żal i pretensje, a relacja między nimi jest napięta.

"Pod drzewem sykomory" jest historią która porusza. Jest historią, która pokazuje cierpienie nie tylko fizyczne, ale i psychiczne. Jest historią, która naznaczona jest tęsknotą. Jest historią, w której tli się nadzieja. Cóż mogę więcej dodać... Po prostu brakuje słów, po jej przeczytaniu 😢...

Emery jest dziewiętnastolatką, która nie żyje beztrosko jak jej rówieśnicy. Ona żyje w cieniu nieuleczalnej choroby - tocznia rumieniowatego. Wcześniej na tę samą przypadłość zmarła jej siostra bliźniaczka Logan. Rodzice dziewczyn rozstali się jeszcze przed śmiercią dziewczynki. Pomimo, że od odejścia Logan minęło dziesięć lat, matka sióstr nie potrafi odnaleźć się w...

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀
[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚]
Hejka!

Dzisiaj przychodze do was z recenzją "POD DRZEWEM SYKOMORY" autorstwa @authorbceleste

[ᴡsᴘᴏ́ᴌᴘʀᴀᴄᴀ ᴢ @wydawnictwoznakpl ]

~ɪꜱᴛɴɪᴇᴊᴇ ᴍɴᴏ́ꜱᴛᴡᴏ ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢᴇɴ́ ᴏ ᴄᴢᴀꜱɪᴇ. ᴄᴢᴀꜱ ᴜᴄɪᴇᴋᴀ. ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ᴄᴇɴɴʏ. ɴɪᴇ ᴡᴏʟɴᴏ ᴍᴀʀɴᴏᴡᴀᴄ́ ᴄᴢᴀꜱᴜ. ᴘʀᴏʙʟᴇᴍ ᴢ ᴄᴢᴀꜱᴇᴍ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴛʏʟᴋᴏ ɴᴀᴍ ꜱɪᴇ̨ ᴡʏᴅᴀᴊᴇ, ᴢ̇ᴇ ɢᴏ ᴍᴀᴍʏ.
ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ʟᴜᴋꜱᴜꜱᴇᴍ, ɴᴀ ᴋᴛᴏ́ʀʏ ɴɪᴇ ᴡꜱᴢʏꜱᴛᴋɪᴄʜ ꜱᴛᴀᴄ́.~

Emery miała jednego wroga: czas. Nie oczekiwała wiele. Gdy się dowiedziała, że cierpi na tę samą chorobę, na którą zmarła jej siostra, nie było już sensu marzyć – planowanie jest luksusem, na który nie wszystkich stać.
Kiedy przeprowadziła się do domu ojca i poznała Kaidena, pojawiły się w niej uczucia, o których istnieniu już zapomniała. Pod osłoną rozłożystego platanu, gdzie spędzali razem czas, Emery znowu zaczęła głęboko oddychać. Uwielbiała ich długie rozmowy. Czuła się bezpiecznie w jego silnych ramionach. I cieszyła się każdym kolejnym dniem, w którym Kaiden nie wiedział o jej chorobie.
Ale czas nie chciał się dla nich zatrzymać.

~ᴍᴀᴍʏ ᴊᴇᴅɴᴏ ᴢ̇ʏᴄɪᴇ. ᴊᴇᴅɴᴀ̨ ꜱᴢᴀɴꜱᴇ̨. ᴊᴇᴅɴᴀ̨ ᴏᴋᴀᴢᴊᴇ̨, ʙʏ ᴢ̇ʏᴄ́. ᴄᴢᴇᴍᴜ ᴍᴀᴍ ᴛᴏ ʀᴏʙɪᴄ́ ᴡ ᴊᴇꜱᴢᴄᴢᴇ ᴡɪᴇ̨ᴋꜱᴢʏᴍ ʙᴏ́ʟᴜ, ɴɪᴢ̇ ᴊᴜᴢ̇ ᴏᴅᴄᴢᴜᴡᴀᴍ? ᴋᴀᴢ̇ᴅʏ ᴍᴏᴢ̇ᴇ ᴍɴɪᴇ ᴢʀᴀɴɪᴄ́, ᴀʟᴇ ᴊᴇꜱ́ʟɪ ᴘᴏꜱᴛᴀɴᴏᴡɪᴇ̨, ᴢ̇ᴇ ɴᴀ ᴛᴏ ɴɪᴇ ᴘᴏᴢᴡᴏʟᴇ̨, ᴍᴏɢᴇ̨ ᴢɴᴀʟᴇᴢ́ᴄ́ ᴘᴏᴄɪᴇᴄʜᴇ̨ ᴡ ᴛʏᴍ, ᴄᴏ ᴏꜰᴇʀᴜᴊᴇ ᴍɪ ᴢ̇ʏᴄɪᴇ. ᴛᴏ ɴɪᴇᴡɪᴇʟᴇ, ᴀʟᴇ ᴢᴀᴡꜱᴢᴇ ᴄᴏꜱ́.~

Nie jest to najsmutniejsza historia jaką dotychczas przeczytałam, ale złamała mi serducho i jest jedną z piękniejszych książek jakie przeczytałam. To co jest piękne w tej historii to, to jak rzeczywista ona jest. Autorka poruszyła wiele ciężkich tematów i zrobiła to umiejętnie. Sam styl był prosty i przyjemny. Naprawdę szybko czytało mi się tą książkę. Podobało mi się to jak potoczyła się relacja głównych bohaterów. Od wrogów do kochanków przez przyjaźń.
"Pod drzewem sykomory" to poruszająca opowieść, która pozostanie w moim serduchu na bardzo długo. Idealna dla fanów emocjonujących, łamiących serce czytelników.
𝐎𝐂𝐄𝐍𝐀 5/5☆

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀
[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚]
Hejka!

Dzisiaj przychodze do was z recenzją "POD DRZEWEM SYKOMORY" autorstwa @authorbceleste

[ᴡsᴘᴏ́ᴌᴘʀᴀᴄᴀ ᴢ @wydawnictwoznakpl ]

~ɪꜱᴛɴɪᴇᴊᴇ ᴍɴᴏ́ꜱᴛᴡᴏ ᴘᴏᴡɪᴇᴅᴢᴇɴ́ ᴏ ᴄᴢᴀꜱɪᴇ. ᴄᴢᴀꜱ ᴜᴄɪᴇᴋᴀ. ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ᴄᴇɴɴʏ. ɴɪᴇ ᴡᴏʟɴᴏ ᴍᴀʀɴᴏᴡᴀᴄ́ ᴄᴢᴀꜱᴜ. ᴘʀᴏʙʟᴇᴍ ᴢ ᴄᴢᴀꜱᴇᴍ ᴘᴏʟᴇɢᴀ ɴᴀ ᴛʏᴍ, ᴢ̇ᴇ ᴛʏʟᴋᴏ ɴᴀᴍ ꜱɪᴇ̨ ᴡʏᴅᴀᴊᴇ, ᴢ̇ᴇ ɢᴏ ᴍᴀᴍʏ.
ᴄᴢᴀꜱ ᴊᴇꜱᴛ ʟᴜᴋꜱᴜꜱᴇᴍ, ɴᴀ ᴋᴛᴏ́ʀʏ ɴɪᴇ...

★★★★⁠★★⁠★☆☆☆

Zaczynając tą książkę spodziewałam się że będę płakać i tak też było. Jednak pomimo tego, że sam wątek choroby, relacji rodzinnych czy samych przeżyć bohaterki naprawdę na mnie wpłynął to mam mieszane uczucia co do całokształtu tej historii.

Momentami trochę mi się dłużyło. A znowu innymi wydawało mi się, że relacja bohaterów rozwija się za szybko. Czy było tu enemies to lovers? Może w dwóch pierwszych rozdziałach. Czy był to slow Burn? No nie powiedziałabym...

Jednak mimo wszystko książka wywołała we mnie sporo emocji, poruszyła mnie do cna i na pewno zapadnie mi w pamięci na dłużej. Autora cudnie przedstawiała to z czym się mierzy główna bohaterka. Jak choroba wpływa na nią, jej relacje z rówieśnikami i rodzina oraz jak wpływa ona na jej najbliższych. Bo często zapomina się że choroba - nawet jak na pierwszy rzut oka jej nie widać - wpływa nie tylko na chorą osobę, ale też na wszystkich w jej otoczeniu.

A co do relacji romantycznej w tej książce. Tak jak pisałam wcześniej no nie znalazłam za bardzo tych motywów, których się spodziewałam. Momentami toczyła się ona dla mnie za szybko i brakowało mi dłuższych opisów ich relacji, bo miałam wrażenie że między niektórymi scenami były spore przeskoki o których nie było nic wspomniane. Jednak pomimo tego miała swój urok i w pewien sposób mnie urzekła.

Nie była to najlepsza książka jaką przeczytałam w ostatnim czasie. Aczkolwiek dała mi sporo do myślenia i naprawdę chwyciła mnie za serce. Na swój sposób piękna i jednocześnie strasznie bolesna.

[ Współpraca reklamowa z @znakjednymslowem ]

★★★★⁠★★⁠★☆☆☆

Zaczynając tą książkę spodziewałam się że będę płakać i tak też było. Jednak pomimo tego, że sam wątek choroby, relacji rodzinnych czy samych przeżyć bohaterki naprawdę na mnie wpłynął to mam mieszane uczucia co do całokształtu tej historii.

Momentami trochę mi się dłużyło. A znowu innymi wydawało mi się, że relacja bohaterów rozwija się za szybko. Czy było...

Pod drzewem Sykomory - najsmutniejsza powieść booktoka, która sprawi, że wypłaczecie wiele łez, a wasze serce będzie płakać razem z wami. Będziecie odczuwać ból naszej głównej bohaterki z strony na stronę coraz bardziej. A momentami będziecie odkładać książkę bo będzie go za dużo. Piękna historia o dorastaniu, pierwszej miłości, rodzinie i walce z chorobą. Zakochacie się w niej już od pierwszych stron, a mimo smutku i strachu, nie będziecie chcieli się z nią żegnać. Jednak myślę, że zostanie ona z wami już na zawsze i przez długi czas nie będziecie w stanie pogodzić się z jej końcem, zakiełkuje ona w waszym sercu, gdzie od czasu do czasu będzie o sobie przypominać.


Śmiało mogę powiedzieć że jest to póki co najlepsza książka przeczytana w tym roku i na pewno pozostanie nią przez długi czas. Naprawdę brakuje mi słów aby opisać mój zachwyt nad nią i nad tym jaka jest piękna i wyjątkowa. Nie zliczę ile razy łzy napływały mi do oczu. Zwłaszcza przy tak prostych, z pozoru słowach jak na przykład „Babcia mówi, że mama znów maluje usta."
bądź „- Dopiero cię odzyskałem Em."
Nie wiem co więcej mogę wam powiedzieć, mam ciary dosłownie na całym ciele gdy myślę o tej książce, także i wy musicie poczuć te emocje i pokochać ją tak mocno jak ja.
A na końcu zaśpiewacie You are my sunshine z płynącym po policzkach potokiem łez...


𝓟𝓵𝓮𝓪𝓼𝓮 𝓭𝓸𝓷'𝓽 𝓽𝓪𝓴𝓮
𝓜𝔂 𝓼𝓾𝓷𝓼𝓱𝓲𝓷𝓮 𝓪𝔀𝓪𝔂

Pod drzewem Sykomory - najsmutniejsza powieść booktoka, która sprawi, że wypłaczecie wiele łez, a wasze serce będzie płakać razem z wami. Będziecie odczuwać ból naszej głównej bohaterki z strony na stronę coraz bardziej. A momentami będziecie odkładać książkę bo będzie go za dużo. Piękna historia o dorastaniu, pierwszej miłości, rodzinie i walce z chorobą. Zakochacie się w...

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,𝑷𝒐𝒅 𝒅𝒓𝒛𝒆𝒘𝒆𝒎 𝒔𝒚𝒌𝒐𝒎𝒐𝒓𝒚"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @authorbceleste
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @znakjednymslowem
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 18+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★✩

❀ Książka reklamowana jest jako najsmutniejsza powieść Booktoka. Jednak ja bym tego tak nie opisała. Moim zdaniem jest bardziej przygnębiająca i wzruszająca. Spodziewałam się, że wyleję na niej morze łez, ale tak się nie stało. Jedynie pod koniec książki się wzruszyłam, ale nie płakałam. Przyznam, że pod tym względem trochę zawiodłam się na tej książce.

❀ Autorka porusza wiele ważnych i poruszających tematów, takich jak choroba, śmierć bliskiej osoby i trudne relacje rodzinne. Książka jest ciężka, bolesna i pełna cierpienia. To powieść bardzo realistyczna, prawdziwa i emocjonalna. Po jej skończeniu czuję ogromną pustkę, której nie da się opisać słowami.

❀ Ta książka była naprawdę dobra. Niesamowicie wciągnęłam się w tą historię i nie potrafiłam się od niej ani na moment oderwać. Przeczytałam ją w zaledwie kilka godzin. Fabuła była bardzo angażująca i naprawdę dobrze napisana. Styl pisania autorki jest przepiękny i bardzo przyjemny. Dzięki dość krótkim rozdziałom szybko się czyta. Powieść przepełniona jest cudownymi cytatami.

❀ Motyw choroby był bardzo dobrze przedstawiony i wykreowany. Historia Emery jest przepełniona cierpieniem i bólem. Ta dziewczyna tak wiele przeszła i wycierpiała, bardzo jej współczuję 😭 Niezwykle ją polubiłam, wydaje się realistyczną i prawdziwą postacią. Dosłownie czułam jej cierpienie i smutek 🥺

❀ Nie podobała mi się relacja romantyczna głównych bohaterów. Jak dla mnie była zbyt płytka i czegoś mi tu brakowało. Miałam wrażenie, że to uczucie wzięło się znikąd i było zbyt szybkie. W książce znajdują się sceny 18+, które są napisane okropnie. Przyznam, że to mnie odtrącało i czułam zażenowanie 😩

❀ ,,𝑷𝒐𝒅 𝒅𝒓𝒛𝒆𝒘𝒆𝒎 𝒔𝒚𝒌𝒐𝒎𝒐𝒓𝒚" to naprawdę piękna, poruszająca i wartościowa historia 🤍 Uważam, że warto ją poznać. Bardzo mi się podobała, jednak nie wzbudziła we mnie tylu emocji, na jakie liczyłam. Polecam! ❤️‍🩹

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,𝑷𝒐𝒅 𝒅𝒓𝒛𝒆𝒘𝒆𝒎 𝒔𝒚𝒌𝒐𝒎𝒐𝒓𝒚"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @authorbceleste
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @znakjednymslowem
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 18+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★✩

❀ Książka reklamowana jest jako najsmutniejsza powieść Booktoka. Jednak ja bym tego tak nie opisała. Moim zdaniem jest bardziej przygnębiająca i wzruszająca. Spodziewałam się, że wyleję na niej morze łez, ale tak się...

„Zaprzeczenie nie sprawia, że czas znika.
Rozszerza go.
Karmi.
Sprawia, że walka staje się niemożliwa”

„Pod drzewem sykomory” to historia Emery – dziewczyny, która w dzieciństwie straciła swoją siostrę bliźniaczkę i która bardzo szybko otrzymała ten sam wyrok, co ona. Nieustanna walka z własnym ciałem i cierpieniem, które pozostawiła siostra, doprowadzają ją do domu ojca.

To tam poznaje Kaidena, który jest jej szansą na zatracenie się w chwilach „poza czasem”. Jednak ten, mimo wielu błagań, nigdy się nie zatrzymuje.

A może tym razem zrobi dla nich wyjątek?
. . .
Emocje bohaterów tej książki są tak realistyczne, że stały się częścią mnie. Czułam każdą zmianę nastroju, każdą łzę, która utknęła między bólem fizycznym a psychicznym.

Nie jest to może książka, która zostanie ze mną na dłużej. Zdecydowanie czegoś w niej zabrakło, aby stała się moim ulubieńcem książkowym, szczególnie jeśli chodzi o drugą część tej książki.

Na ostatnich kilkudziesięciu stronach, z wyjątkiem epilogu, czuło się pewnego rodzaju zawieszenie. Akcja zwalnia, bohaterowie stają się bardziej bierni, przez co i my czujemy czas, który nagle zwalnia (pomimo że są duże przeskoki czasowe pomiędzy rozdziałami). Możliwe, że był to celowy zabieg, jednak to właśnie wtedy moja lektura spowolniła i w pewnym momencie zastanawiałam się nawet, czy nie powinnam jej przerwać.
. . .
Nie wylałam też wielu łez, pomimo że opowieść jest naprawdę wzruszająca i przy kilku fragmentach zatrzymałam się na dłużej, aby nad nimi pomyśleć. Z pewnością jest to jedna z życiowych książek, które warto poznać, aby przypomnieć sobie, jak cenny jest każdy nasz dzień i właśnie dlatego, zachęcam Was do zapoznania się z tą historią.

„Zaprzeczenie nie sprawia, że czas znika.
Rozszerza go.
Karmi.
Sprawia, że walka staje się niemożliwa”

„Pod drzewem sykomory” to historia Emery – dziewczyny, która w dzieciństwie straciła swoją siostrę bliźniaczkę i która bardzo szybko otrzymała ten sam wyrok, co ona. Nieustanna walka z własnym ciałem i cierpieniem, które pozostawiła siostra, doprowadzają ją do domu...

Bardzo lubię smutne, pisane życiem książki, takie, które są w stanie emocjonalnie mnie sponiewierać i sprawić, że przez kilka dni nie będę w stanie myśleć o niczym innym, tylko o niej.
Czy “Pod drzewem sykomory” jest taką książką?
Niezaprzeczalnie tak! Nie jest może najsmutniejszą, jaką do tej pory przeczytałam, ale i tak roztrzaskała moje serce w drobniuteńki mak i zalicza się do grona najpiękniejszych książek, jakie dane było mi przeczytać.

Ogromnie poruszyła mnie historia Emery, która mimo młodego wieku musiała mierzyć się z tak ciężką rzeczywistością. Jestem pełna podziwu, jak przy tym wszystkim co przeszła, pozostała silna i za wszelką cenę chciała dążyć do postawionych sobie celów, między innymi do skończenia normalnie szkoły.

Bardzo podobała mi się tutaj relacja Emery z Kaidenem, jej przybranym bratem. Nie jest ona kolorowa od początku, ale z rozdziału na rozdział ta relacja ewoluuje i nabiera pięknych barw.

“Pod drzewem sykomory” to smutna, momentami wręcz przygnębiająca opowieść o chorobie, żałobie, o różnych stanach radzenia sobie ze stratą bliskich, o miłości i o tym, że czas i zdrowie to jedne z cenniejszych wartości, jakie człowiek może posiadać. Trzeba czerpać z każdego dnia, z każdej chwili jak najwięcej, bo tak naprawdę nigdy nie wiemy, co się może wydarzyć. Jednak mimo tego, że historia przedstawiona na kartach tej powieści jest do granic bolesna i trudna, to napisana jest w piękny sposób. Autorka ma naprawdę świetne pióro i sprytnie wplotła w tę powieść również kilka miłych momentów, które chwilami tłumią ten ucisk w sercu spowodowany ciężkim i właściwie głównym tematem, jakim jest tutaj choroba.

Polecam wszystkim, którzy uwielbiają życiowe, poruszające, dające w dużym stopniu do myślenia historie. ❤️‍🩹

Bardzo lubię smutne, pisane życiem książki, takie, które są w stanie emocjonalnie mnie sponiewierać i sprawić, że przez kilka dni nie będę w stanie myśleć o niczym innym, tylko o niej.
Czy “Pod drzewem sykomory” jest taką książką?
Niezaprzeczalnie tak! Nie jest może najsmutniejszą, jaką do tej pory przeczytałam, ale i tak roztrzaskała moje serce w drobniuteńki mak i...