Skusiłam się na tę książkę, bo wydała ją Fundacja Przekrój. Bardzo się jednak zawiodłam. To jedna z gorszych książek jakie czytałam w ostatnim czasie i ciężko napisać recenzję... Publikacja jest pięknie wydana. Mała książeczka mieści się w kieszeni, ilustracje są bardzo ciekawe. Z + to chyba tyle. Konwencja krótkich opowiadań jakoś mnie nie pochłonęła. Historie przedstawione w książce są absurdalne, miejscami faktycznie zabawne. Nie mamy tu do czynienia z pełnym obrazem konkretnej osoby, ale z przedstawieniem jej obłędu, choroby, pasji czy nietypowego zdarzenia.

Skusiłam się na tę książkę, bo wydała ją Fundacja Przekrój. Bardzo się jednak zawiodłam. To jedna z gorszych książek jakie czytałam w ostatnim czasie i ciężko napisać recenzję... Publikacja jest pięknie wydana. Mała książeczka mieści się w kieszeni, ilustracje są bardzo ciekawe. Z + to chyba tyle. Konwencja krótkich opowiadań jakoś mnie nie pochłonęła. Historie...

Marek Raczkowski w notce na tylnej stronie okładki napisał, że "to dzieło szaleńca". Coś w tym jest. Na zdrowy rozum po co pisać skrótowe życiorysy fikcyjnych postaci albo "podrasowywać" życiorysy autentycznych postaci? I do to tego w sposób tak monotonny?

Jednakże w takim natężeniu nabiera to jakiegoś specyficznego, metafizycznego sensu i zaczyna się układać w pewien intrygujący wzór.

Szczególnie polecałbym to miłośnikom wiedźm i ezoteryki oraz zaprzysięgłym przeciwnikom tychże.

Marek Raczkowski w notce na tylnej stronie okładki napisał, że "to dzieło szaleńca". Coś w tym jest. Na zdrowy rozum po co pisać skrótowe życiorysy fikcyjnych postaci albo "podrasowywać" życiorysy autentycznych postaci? I do to tego w sposób tak monotonny?

Jednakże w takim natężeniu nabiera to jakiegoś specyficznego, metafizycznego sensu i zaczyna się układać w pewien...

Jestem fanem poprzednich książek autora, dlatego bardzo ucieszyło mnie odkrycie nowego dzieła. Książeczka zawiera bardzo dobrze skonstruowane historie, zabawne, absurdalne. Nie są tak zabawne i absurdalne, jak w poprzednich, niemniej dobrze się bawiłem. Do tego świetne grafiki i kieszonkowe wydanie. Ta książka moim zdaniem zasługuje na ocenę bliżej 6, niemniej z sentymentu po poprzednich i wiary w kolejne, 7. Liczba to wszak astrologiczna.

Jestem fanem poprzednich książek autora, dlatego bardzo ucieszyło mnie odkrycie nowego dzieła. Książeczka zawiera bardzo dobrze skonstruowane historie, zabawne, absurdalne. Nie są tak zabawne i absurdalne, jak w poprzednich, niemniej dobrze się bawiłem. Do tego świetne grafiki i kieszonkowe wydanie. Ta książka moim zdaniem zasługuje na ocenę bliżej 6, niemniej z sentymentu...

Strasznie mi głupio i niewdzięcznie oceniać te historie jako przeciętne, lecz mimo świetnego pomysłu z postaciami historycznymi, które mają swoje surrealistyczne przygody, spowodowały u mnie poczucie znużenia, że to już było, te częste zabawy z czasem. Zabrakło mi tej niepohamowanej fantazyjności z debiutu autora (O pochodzeniu łajdaków),kiedy przemierzałem strony z poczuciem, że właśnie tego oczekiwałem, pokręconych opowieści z zaskakującą puentą jak u Topora, tylko delikatniej.
Odczułem niedosyt dialogów, odniosłem wrażenie, że jest ich proporcjonalnie mniej niż w poprzednich tytułach Tomasza Wiśniewskiego i za rzadko wybuchały w nich fajerwerki, że byłbym zmuszony oderwać się od czytania, by podziwiać konstelacje obrazów w głowie. A być może mam zbyt ogromne wymagania?
Doceniam ładne wydanie, nienachalnie piękne ilustracje, dzięki którym można przełamać jesienną szarugę, książka mieści się do kieszeni kurtki, a gdy ukradkiem wystaje jej skrawek, to grzech po nią nie sięgnąć. Styl zakończeń opowiastek nieodłącznie kojarzy mi się z wyjściami po angielsku, takie dyskretne opuszczenie niebywałych przyjęć pod peleryną niewidką.

Strasznie mi głupio i niewdzięcznie oceniać te historie jako przeciętne, lecz mimo świetnego pomysłu z postaciami historycznymi, które mają swoje surrealistyczne przygody, spowodowały u mnie poczucie znużenia, że to już było, te częste zabawy z czasem. Zabrakło mi tej niepohamowanej fantazyjności z debiutu autora (O pochodzeniu łajdaków),kiedy przemierzałem strony z...