Gyula Krúdy

Gyula Krúdy „Miasto uśpionych kobiet” Każdy czytelnik ma swoje gatunki po które z różnych powodów sięgamy rzadziej, niż po inne. U mnie bez wątpienia w TOP5 na pewno nie znajdziemy zbiorów opowiadań. Ku mojemu zaskoczeniu, lektura „Miasta uśpionych kobiet” sprawiła mi dużo dobrych chwil, i jestem przekonana że będę częściej brać pod uwagę zbiory opowiadań. Węgierski prozaik Gyula Krúdy czaruje zbiorem 22 opowiadań zawartych w „Mieście uśpionych kobiet”. Esencja jego pisarstwa to niezwykły klimat przeszłości po trochę nostalgiczny, po trosze sentymentalny, zachwycające opisy będące sednem historii Krúdy`ego. Pieczołowita staranność by na tej ograniczonej przestrzeni zamknąć tyle emocji, wspomnień, historii i świata z przełomu XIX i XX wieku. Krúdy miał dar tworzenia mikrohistorii w jakże prostym otoczeniu, otarciu się o brzydką, szarą codzienność, która dzięki jego plastycznym i bardzo realnym opisom jest tak zachwycająca. Nie ma znaczenia u węgierskiego pisarza, czy opisuje on duże miasto, czy prowincję, czy też nader codzienną czynność – każda z tych rzeczy jest tak zachwycająco opisana, iż nie mamy wątpliwości że jest w jakiś sposób ważne. No i ten jego zachwyt kobietami, który przebija tak wyraźnie. Rozsmakowałam się tymi historiami, tak pozornie zwykłymi ale przyciągającymi. Prostota takiego stylu pisarskiego to smakowanie języka, tego jak można operować słowem pisanym, nie zanudzić czytelnika i wyciągnąć z historii ile się da. Opowiadania są różne – zarówno pod kątem treści, jak i ilości stron – niezmienny jest tylko fakt, iż każdy z nich, to literatura wysokich lotów. Z każdej mogłam coś wynieść, czymś się uraczyć i został w mojej pamięci ślad tego zbioru. Doceniam tłumaczenie, bo język węgierski nie należy z pewnością do łatwych, co widać po samych nazwach węgierskich miejscowości w niniejszym zbiorze. To rzetelna praca, która jestem przekonana, pozwoli dociekliwym i wymagającym czytelnikom zaspokoić nawet najwybredniejsze gusta. Gdy natomiast minie ten zachwyt, nie pozostaje nic innego – jak uraczyć się samym pisarstwem i talentem Krúdy`ego, bo jego walory pisarskie bronią się same. Państwowy Instytutu Wydawniczy odwalił kawał świetnej roboty – mówiąc kolokwialnie. To naprawdę dobra wiadomość w dobie zalewających nas bestsellerów, iż jest taka literatura jak ta, która nie zawiedzie nas w żadnej kategorii, począwszy od treści, po język czy stylistykę, nie zapominając o okładce. Naprawdę warto przeczytać. 8/10