Ciekawa książka. Całkiem wartościowa ale też dość przeciętna. Cieszę się że autor tej książki używa w treści bezpośredniego języka. Polecam 👍.

Ciekawa książka. Całkiem wartościowa ale też dość przeciętna. Cieszę się że autor tej książki używa w treści bezpośredniego języka. Polecam 👍.

Książka napisana w sposób specyficzny, ale warto zaznaczyć jedną bardzo ważną rzecz. Można z niej wyciągnąć tyle wartości, ile czytelnik będzie miał zamiar wyciągnąć. Faktem jest, że padło tu kilka twierdzeń które można określić mianem truizmów. Ale czasem i to musi wybrzmieć. Moim zdaniem bardzo wartościowa pozycja.

Książka napisana w sposób specyficzny, ale warto zaznaczyć jedną bardzo ważną rzecz. Można z niej wyciągnąć tyle wartości, ile czytelnik będzie miał zamiar wyciągnąć. Faktem jest, że padło tu kilka twierdzeń które można określić mianem truizmów. Ale czasem i to musi wybrzmieć. Moim zdaniem bardzo wartościowa pozycja.

Strasznie powtarzalna. I nic ciekawego.
Tytuł powinien być przestrogą - przekartkowałem i skończyłem z tym sh … tem ;)

Strasznie powtarzalna. I nic ciekawego.
Tytuł powinien być przestrogą - przekartkowałem i skończyłem z tym sh … tem ;)

O złych poradnikach będzie krótko.

Poradnik powinien mnie cieszyć, zachęcać do zmian, przyglądania sobie, czy poruszanym tematom. Nie powinien być pisany w założeniu, że czytelnik to idiota, jego poglądy, życie są złe, o ile nie są zbieżne z poglądami autora.

To, co robi autor to próba wymuszenia na mnie jako na czytelniku uznania jego poglądu na życie – POGLĄDU, jako jedynego i słusznego. Może i miałoby to sens, gdyby przedstawił jakiekolwiek badania, pokusił się o kilka centymetrów bibliografii, jakichś przypisów, cokolwiek. Autor woli jednak posługiwać się historyjkami ze swojego prywatnego życia, rzucić gdzieniegdzie jakiś patetyczny cytat, czy autorski slogan.

W książce nie znalazłam żadnej głębszej teorii. Zastanawiałam się nawet nad tym, co wniosła do mojego życia. Chciałabym napisać, że nic. Jednak utwierdzam się w przekonaniu, że z książką mogę się nie lubić, autora nie darzyć sympatią, ale jednak jakiś skrawek szacunku do inteligencji czytelnika powinien wybrzmiewać przez całą książkę.

Czy język, którym posługuje się autor jest bezpośredni? A no byłby, gdyby wprost napisał „jesteś czytelniku zwykłym durniem, nie radzisz sobie z własnym życiem”, ale on woli schować się za porównaniem siebie do miski zupy pomidorowej, którą przecież nie wszyscy muszą lubić.

Nie, język nie jest bezpośredni – rzekłabym jest rynsztokowy. Przypomina mi moją dawną historię pracy w terenie, gdy mijając wiejski sklepik ubrana w buciki na koturnie usłyszałam (w sumie dość praktyczną) radę od pana smakującego zapewne już któreś z kolei piwko: „weź kur*a paniusiu obcasy te zdejmij, bo zaraz tu u nas upier*olisz g*wnem”.

Słowne kopniaki w stylu „ogarnij się, weź się w garść” naprawdę do mnie nie przemawiają i oczywiście nie mają NIC wspólnego z (auto)terapią.

Takie książki psują mi humor 😡
One nawet nie są zabawne.

Na koniec o dobrych książkach. Jeśli macie ochotę i potrzebę (a są tacy!),aby ktoś zrównał was z ziemią - przyłożył wasz policzek do podłogi, a potem Z SZACUNKIEM odkleił polecam:

#wszystkodasięogarnąć
Marie Forleo od @galaktyka_wydawnictwo

lub

#odupadkudosukcesu Thomasa Eriksona od @wielkalitera

O złych poradnikach będzie krótko.

Poradnik powinien mnie cieszyć, zachęcać do zmian, przyglądania sobie, czy poruszanym tematom. Nie powinien być pisany w założeniu, że czytelnik to idiota, jego poglądy, życie są złe, o ile nie są zbieżne z poglądami autora.

To, co robi autor to próba wymuszenia na mnie jako na czytelniku uznania jego poglądu na życie – POGLĄDU, jako...

Wygrywa swoją prostotą, szczerością i prawdą. Bez owijania w bawełnę, co zdecydowanie przekonało mnie do tego, aby nie przejmować się "pierdołami". Zawalczyć o siebie i właśnie ta prawda prosto w twarz wyjaśnia, jak wiele w życiu sami sobie utrudniamy. Po co? Czyta się ekspresem i nie sposób się od niej oderwać. Bardzo mi się podobała.

Wygrywa swoją prostotą, szczerością i prawdą. Bez owijania w bawełnę, co zdecydowanie przekonało mnie do tego, aby nie przejmować się "pierdołami". Zawalczyć o siebie i właśnie ta prawda prosto w twarz wyjaśnia, jak wiele w życiu sami sobie utrudniamy. Po co? Czyta się ekspresem i nie sposób się od niej oderwać. Bardzo mi się podobała.

Jeśli czujesz, że wiecznie chodzisz w kółko w życiu, sięgnij po tę pozycję - warto!

Jeśli czujesz, że wiecznie chodzisz w kółko w życiu, sięgnij po tę pozycję - warto!

Jedna z nielicznych książek stawiająca na nogi od pierwszych stron. Rewelacyjnie się czyta

Jedna z nielicznych książek stawiająca na nogi od pierwszych stron. Rewelacyjnie się czyta

Hmmm, autor traktuje czytelnika jak durnia, co zrobić. Taka metoda. Znam lepsze. Kilka rzeczy mnie zaciekawiło, czy rozbawiło. Może być.

Hmmm, autor traktuje czytelnika jak durnia, co zrobić. Taka metoda. Znam lepsze. Kilka rzeczy mnie zaciekawiło, czy rozbawiło. Może być.

Spodziewałam się czegoś lepszego

Spodziewałam się czegoś lepszego

Czytałam parę poradników w poszukiwaniu inspiracji do zrozumienia siebie oraz rządzących mną emocji. Nie powiem, że treść tej pozycji to coś odkrywczego dla mnie. Może odrobinę przewrotnie autor podszedł do tematu, ale treść właściwa to paręnaście stron tak naprawdę, reszta to przydługa mowa wstępna. Coś tam ciekawego wyniosłam, ale nie wstrząsnęło to mną, nie przewróciło mojego myślenia, nadało inną perspektywę w jednym aspekcie. Mało precyzyjnie wyrażone są co poniektóre myśli autora, plus za prześmiewcze porównania.

Czytałam parę poradników w poszukiwaniu inspiracji do zrozumienia siebie oraz rządzących mną emocji. Nie powiem, że treść tej pozycji to coś odkrywczego dla mnie. Może odrobinę przewrotnie autor podszedł do tematu, ale treść właściwa to paręnaście stron tak naprawdę, reszta to przydługa mowa wstępna. Coś tam ciekawego wyniosłam, ale nie wstrząsnęło to mną, nie przewróciło...