Bardzo ciekawy zbiór esejów dotyczących ekonomii, filozofii prawa, filozofii polityki (w kontekście praw własności, wolności wymiany, itd.) sprzeciwiający się wyzyskowi przedsiębiorczych przez mniej zmotywowanych ekonomicznie uzurpatorów praw. Zapewne nie ze wszystkimi tezami i ocenami Ayn Rand można się zgodzić, ale z pewnością klarowność jej wywodu pomaga ułożyć sobie swoją postawę względem ustroju państwa i relacji w społeczeństwie. Warte przeczytania, choć nie wszystkie eseje są równie interesujące.

Bardzo ciekawy zbiór esejów dotyczących ekonomii, filozofii prawa, filozofii polityki (w kontekście praw własności, wolności wymiany, itd.) sprzeciwiający się wyzyskowi przedsiębiorczych przez mniej zmotywowanych ekonomicznie uzurpatorów praw. Zapewne nie ze wszystkimi tezami i ocenami Ayn Rand można się zgodzić, ale z pewnością klarowność jej wywodu pomaga ułożyć sobie...

Wybitna książka! Świetnie tłumaczy tematykę kapitalizmu pod kątem zwłaszcza moralno-społecznym. Nie została napisana językiem typowo ekonomicznym, jednak w większym ogóle również i od tej strony można wiele wyczytać. Polecam każdemu kto interesuje się polityką/ekonomią.

Wybitna książka! Świetnie tłumaczy tematykę kapitalizmu pod kątem zwłaszcza moralno-społecznym. Nie została napisana językiem typowo ekonomicznym, jednak w większym ogóle również i od tej strony można wiele wyczytać. Polecam każdemu kto interesuje się polityką/ekonomią.

Wiecie, że gdyby nie państwowy szpital, to Rand zdechłaby tych parę lat wcześniej?

Wiecie, że gdyby nie państwowy szpital, to Rand zdechłaby tych parę lat wcześniej?

Książka jest oczywiście wyrazem uwielbienia dla kapitalizmu, a co za tym idzie - dla praw przysługujących człowiekowi (przynajmniej takich, jakie Rand uznaje). Dla sympatyków lewicy książka niewątpliwie będzie jawiła się jako szkodliwa lub zwyczajnie agitacyjno-propagandowa. Ocenę wypada wyrobić samodzielnie.

Książka jest oczywiście wyrazem uwielbienia dla kapitalizmu, a co za tym idzie - dla praw przysługujących człowiekowi (przynajmniej takich, jakie Rand uznaje). Dla sympatyków lewicy książka niewątpliwie będzie jawiła się jako szkodliwa lub zwyczajnie agitacyjno-propagandowa. Ocenę wypada wyrobić samodzielnie.

"A ponieważ wiedza, myślenie i racjonalne działanie są cechami jednostek, ponieważ to od jednostek zależy, czy chcą korzystać ze swoich rozumnych zdolności, czy nie, więc ludzkie przetrwanie wymaga, by Ci, którzy nie myślą, nie przeszkadzali myślącym."

Tylko ludzie, którzy są nieprzeciętnie pełni indywidualizmu i myślą niesztampowo pchają świat do przodu. Zdrowy egoizm i kult jednostki jest potrzebny światu. Dawanie wszystkim po równo nie mobilizuje do rywalizacji, a to właśnie ona jest gwarancją najwyższej jakości produktów i usług świadczonych na rynku. A kto prywatnie nie lubi tego co najlepsze?

"A ponieważ wiedza, myślenie i racjonalne działanie są cechami jednostek, ponieważ to od jednostek zależy, czy chcą korzystać ze swoich rozumnych zdolności, czy nie, więc ludzkie przetrwanie wymaga, by Ci, którzy nie myślą, nie przeszkadzali myślącym."

Tylko ludzie, którzy są nieprzeciętnie pełni indywidualizmu i myślą niesztampowo pchają świat do przodu. Zdrowy egoizm i...

Eseje Ayn Rand od samego początku budziły we mnie olbrzymi szacunek. Utwór jest konkretny do granic możliwości, przedstawia zagadnienie całościowo oraz dementuje narosłe przez dekady mity wokół kapitalizmu na przykładach z kolebki tego systemu - USA. Pozycja jak najbardziej wskazana do rozmyślań o zdrowym funkcjonowaniu jednostki i warunkom, które najlepiej to umożliwiają.

Eseje Ayn Rand od samego początku budziły we mnie olbrzymi szacunek. Utwór jest konkretny do granic możliwości, przedstawia zagadnienie całościowo oraz dementuje narosłe przez dekady mity wokół kapitalizmu na przykładach z kolebki tego systemu - USA. Pozycja jak najbardziej wskazana do rozmyślań o zdrowym funkcjonowaniu jednostki i warunkom, które najlepiej to umożliwiają.

Książka obowiązkowa tylko dla politologów. Dobry czytelnik nie będący miałki intelektualnie, połapie się po kilkunastustronach, że to propaganda krwiożerczego kapitalizmu jeszcze wymieszanego z egoizmem. Dla mnie kapitalizm, socjalizm, komunizm są przeżytkami, wolę coś pośrodku.

Książka obowiązkowa tylko dla politologów. Dobry czytelnik nie będący miałki intelektualnie, połapie się po kilkunastustronach, że to propaganda krwiożerczego kapitalizmu jeszcze wymieszanego z egoizmem. Dla mnie kapitalizm, socjalizm, komunizm są przeżytkami, wolę coś pośrodku.

Na wstępie zaznaczmy dwa fakty - po pierwsze, znowu nie oceniam, z tych samych przyczyn, co "Cnotę Egoizmu". Po drugie, jeśli chodzi o ekonomię, może nie jestem kompletnym tłukiem, ale i najostrzejszym narzędziem w szopie nigdy nie byłem. Przynajmniej w tej kwestii.
Skoro to mamy już za sobą, przejdźmy do konkretów. Chwaląc kapitalizm, Ayn Rand i jej współpracownicy rozliczają się z wszelkiego rodzaju etatystyczną gospodarką. I robią to w sposób bezkompromisowy, często bardzo radykalny (co może podsumować hasło z koszulki u mnie w szafie - "Extremis Malis, Extrema Remedia").
Ten zbiór esejów nie jest wcale popisem wielkich słów. Jest napisany w taki sposób, abym nawet i ja pojął ideę kapitalizmu. I nie jest to miejsce na stwierdzenia, czy się z tym zgadzam, czy nie. W każdym razie, siedziało mi się nad tą książką chętnie, nie zmuszałem się, będąc najzwyczajniej w świecie ciekawym.
Ciekawym dwóch rzeczy. Po pierwsze, jaką wiedzę pozyskam. A trzeba przyznać, że prócz rozprawy ekonomicznej, książka ta stanowi również bardzo dobre źródło historyczne, wraz ze swoimi nawiązaniami i cytowaniem prasy.
Po drugie, czego zdołam się nauczyć już o samej ekonomii. A jak mówiłem, moja wiedza ekonomiczna jest strasznie ograniczona i wynika w dużej mierze z własnych, nieco naiwnych obserwacji.
Należy jeszcze dodać, że ekonomia to tylko składowa. Twórcy esejów w równie dużej mierze skupiają się na społeczeństwie (chociaż raczej powinienem rzec na jednostce) w tym właśnie ustroju gospodarczym, który według nich tak naprawdę nigdy nie zaistniał w swej prawdziwej formie i zawsze był mieszany w mniejszym lub większym stopniu z etatyzmem.
Tym razem jednak rażących błędów w przekładzie nie stwierdzono, co zaliczam na plus.
Polecam się zapoznać, nawet z czystej ciekawości. Jeśli ktoś jest wyznawcą etatyzmu, będzie miał więcej amunicji przeciwko przebrzydłym kapitalistom, jeśli ktoś przynależy do tej drugiej grupy, dowie się znacznie więcej o tak wielbionym przez siebie systemie ekonomicznym (i przy okazji społecznym). A wszystko to w ramach trochę ponad dwudziestu esejów, w dużej mierze niezależnych od siebie, dzięki czemu można czytać na raty. Warto, szczególnie w te zimowe wieczory i z tym całym burdlem, jaki się dzieje dookoła nas.

Na wstępie zaznaczmy dwa fakty - po pierwsze, znowu nie oceniam, z tych samych przyczyn, co "Cnotę Egoizmu". Po drugie, jeśli chodzi o ekonomię, może nie jestem kompletnym tłukiem, ale i najostrzejszym narzędziem w szopie nigdy nie byłem. Przynajmniej w tej kwestii.
Skoro to mamy już za sobą, przejdźmy do konkretów. Chwaląc kapitalizm, Ayn Rand i jej współpracownicy...

Jeśli ktoś chce się zapoznać z poglądami i filozofią osławionej Ayn Rand, a nie ma siły zmierzyć się z którąś z jej obszernych powieści to ten zbiór artykułów jest dobrym wyborem. Książka zawiera teksty zarówno samej Rand jak i kilku jej współpracowników i zostały napisane w latach 60. Tematyka jest różna, znajdują się tam zarówno artykuły zajmujące się bieżącymi problemami politycznymi i ekonomicznymi jak i te bardziej teoretyczne i formacyjne przedstawiające podstawy filozofii obiektywizmu. Generalnie jest dość monotonnie i po 3-4 pierwszych artykułach łatwo można przewidzieć co będzie później, gdyż zarówno stanowisko jak i argumenty pozostają niezmienne (wyjątkiem jest interesujący krytyczny artykuł o protestach amerykańskich studentów). Oceny poglądów i racji każdy musi dokonać sam - dla mnie w dużej mierze jest to dość zdradliwa trucizna intelektualna.

Jeśli ktoś chce się zapoznać z poglądami i filozofią osławionej Ayn Rand, a nie ma siły zmierzyć się z którąś z jej obszernych powieści to ten zbiór artykułów jest dobrym wyborem. Książka zawiera teksty zarówno samej Rand jak i kilku jej współpracowników i zostały napisane w latach 60. Tematyka jest różna, znajdują się tam zarówno artykuły zajmujące się bieżącymi problemami...

Nie sądziłem że ktokolwiek może tak dobrze objaśniać wyższość wolności nad socjalizmem jak Fryderyk Bastiat, a jednak może. Książka to zbiór esejów Ayn Rand, Nathaniela Brandena, Alana Greenspana i Roberta Hessena, z których żaden się szczególnie nie wyróżnia - wszystkie są niezwykle wartościowe i napisane w przystępnym i zrozumiałym stylu.
Ktoś mi kiedyś powiedział że powinienem być filozofem, odpowiedziałem "nie" bo wybrałem ekonomie. Do tej pory twierdziłem że filozofia to ekonomia minus rzeczywistość. Jednakowoż odkrycie filozofii obiektywizmu zmieniło moje zdanie. Schopenhauer, Nietzsche, kilku pisarzy-świrów jakich czytałem ze względu na to że ich książki były lekturami szkolnymi czy inni ich pokroju (nazywam ich "tylko filozofowie") wydają mi się próżnymi marzycielami którzy siedzą w zamknięci w sypialni czekając aż zwariują do tego stopnia, że myśli które zrodzą się w ich umysłach przelane na papier zostaną uznane za oryginalne na tyle by stać się dlanich źródłami jako takiego bytu. Jednakowoż Rand wie czym jest ekonomia i szanuje ją (o czym świadczy zalecana bibliografia w której wspomina się Bastiata i profesora Misesa).

To jak sensownie przemawiali ekonomiści i jak bezsensownie "tylko filozofowie" utrwaliło mnie w przekonaniu że jeśli ktoś chce być dobrym filozofem musi być też ekonomistą. Rand jednak jest bardziej filozofem niż ekonomistom i nie mam z tym problemu, ale bądź co bądź jednostka inteligentna zawsze będzie dociekliwa i z pewnością będzie szukać luk w rozumowaniu i zrozumie że bez myślenia o rzeczach takich jak własność i wolny rynek czegoś będzie brakować.
Ayn Rand o tyle prześciga innych pisarzy że jest absolutnie bezkompromisowa, a w jej esejach (i powieściach) znajdziemy system na tyle kompletny że neokomuniści z Ministerstwa Edukacji Narodowej nie będą mieli najmniejszych szans by zrobić Rand to co zrobili Orwellowi, Huxleyowi i Dostojewskiemu, których zaprzęgli do swoich celów pokazując że ortodoksja i fanatyzm jest najgorszą z przywar a radykalizm jest ucieleśnieniem zła, w ten sposób ludzie boją się tylko łapanek, rzeźni na ulicach i obozów koncentracyjnych pozwalając aby odebrano im wszystko inne. Ta trójka zapłaciła cenę za brak ortodoksi i spotkał ich los taki sam jak Kościół Katolicki który przez swoją "otwartość" zapełnił place ludźmi ale opróżnił ich serca z Boga. Teraz ich dzieła służą tym z którymi walczyli (choć wspomnieć należy że KK jeszcze ma szanse na odrodzenie się jak to się nie raz już zdarzało na przestrzeni wieków).
Rand i filozofia obiektywizmu są natomiast zaciemniani i zagłuszani aby broń Boże ktoś w szkołach się nie dowiedział o ich istnieniu.

Sam "Kapitalizm: Nieznany Ideał" jest doskonałą krytyką kolektywizmu/etatyzmu i co najważniejsze, poza odpowiedzią na pytanie "co i dlaczego, jest złe" udziela również odpowiedzi na pytanie "jak być powinno". Ponadto cenne są uwagi na temat wydarzeń historycznych które jasno objaśniają że rewolucja przemysłowa była postępem a nie regresem cywilizacji i człowieka, a rząd robił wszystko żeby ten proces spowolnić, zatrzymać a nawet cofnąć. Filozofia dwudziestego wieku jako największe zło stygmatyzuje kompetencje i siłę pojedynczej jednostki która wywołuje zawiść rzeszy powielaczy nie mogących znieść czyjegoś powodzenia, co skutkuje tym że społeczeństwo takie jak amerykańskie w wyniku demokracji doprowadziło do niemalże do odwrócenia kodeksu moralnego który miał przyświecać pierwszemu państwu szanującemu prawa jednostki.
Więcej a temat obiektywizmu możemy znaleźć w powieściach "Źródło" i "Atlas Zbuntowany".

Wspaniała literatura dla wolnościowca na początek, choć boli mnie uwaga na temat encykliki Pawła VI z którą co prawda się zgadzam ale wiem o tym papieżu również kilka dobrych rzeczy. Ponadto Rand stwierdza że na wolnym rynku monopol jest niemożliwy, najwidoczniej zapominając że jest on bardzo prosty jeśli na przykład wymyślimy nowy wynalazek. Ponadto Greenspan wspomina o Aluminium Company of America która zdobyła monopol przez świadczenie najlepszych usług jakie były dostępne na rynku, i za swoją kompetencje została - zamiast być pochwalona - zaatakowana.

Ogólnie rzecz biorąc pozycja dla tych co nie chcą czytać powieści-cegieł Rand, a wolą zaznajomić się z naukowymi dowodami i argumentacją, oraz faktami historycznymi.

Nie sądziłem że ktokolwiek może tak dobrze objaśniać wyższość wolności nad socjalizmem jak Fryderyk Bastiat, a jednak może. Książka to zbiór esejów Ayn Rand, Nathaniela Brandena, Alana Greenspana i Roberta Hessena, z których żaden się szczególnie nie wyróżnia - wszystkie są niezwykle wartościowe i napisane w przystępnym i zrozumiałym stylu.
Ktoś mi kiedyś powiedział że...