"Historia dzieciństwa jest koszmarem, z którego jako ludzkość dopiero zaczynamy się budzić"
(Lloyd deMause)
- dobre, dobre...

Natrafiłem na ta książkę pewnie podczas czytania innej i mnie zainteresowała. Ale ja się spodziewałem, że będzie konkretnie o biciu dzieci za karę, może za bardzo skupiłem się na tytule ignorując podtytuł - moja wina ;) Ale szkoda, bo jedno zagadnienie można lepiej opracować niż wiele, miałem chyba nadzieję na coś głębszego... Ogólnie jednak książka i tak jest dość ciekawa, ale też mam wrażenie, że nierówna. Są ciekawe rozdziały i nudniejsze, oraz są takie jakby wciśnięte na siłę - np. ten rozdział o torturach, o których z resztą każdy już pewnie z pięć razy zdążył przeczytać w internecie... ;) zupełnie jakby ktoś pisał wypracowanie w szkole i wcisnął na siłę coś, co tylko bardzo luźno można powiązać ale za to treści jest więcej! :D
Ale są też ciekawe smaczki, głównie z prac deMause'a, warto by było chyba się z nimi zapoznać (dwa pliki są do znalezienia w internecie).

Teraz dwa cytaty, bardziej może dla mnie na potrzeby jakichś ewentualnych dyskusji chcę sobie zanotować:

"Pozytywnych skutków stosowania klapsów i innych kar cielesnych nie ma. Jeśli karane fizycznie dziecko wyrośnie na „porządnego człowieka”, to nie dlatego, że było bite, lecz pomimo tego."


"Bardzo istotną sprawą, o której rzadko się wspomina i o której najwyraźniej zapominają dorośli bagatelizujący klapsy, jest fakt, że pośladki to miejsce intymne. Rodzice uczą dzieci, czym są takie miejsca, i mówią, że nikt nie ma prawa ich dotykać. Nikt nie może dotknąć pośladków dziecka, ale rodzic daje sobie prawo — oczywiście nie w ramach przemocy czy tym bardziej wykorzystywania seksualnego, a jedynie w ramach karcenia czy dyscyplinowania — je uderzyć. Powszechnie potępia się pedofilów przypatrujących się rozebranym dzieciom na plaży (nawet jeśli nic więcej nie robią, a jedynym ich „przewinieniem” jest źle ukierunkowany popęd),ale wciąż istnieje wielkie, zbyt wielkie społeczne przyzwolenie na fizyczne karcenie dzieci, na sprawianie im lania i dawanie klapsów.
A jaki komunikat otrzymuje dziecko? Wie, czym jest „zły dotyk”, wie, że nie powinno obnażać się przy obcych i że nikt nie ma prawa dotykać jego miejsc intymnych, czyli właśnie narządów płciowych i… pupy! Pomijając ból i upokorzenie (które mają służyć oczywiście tylko dobru dziecka i wychowywaniu go na porządnego, nieagresywnego człowieka),co może czuć dziecko, którego miejsca intymne są nie tyle „dotykane”, ile mniej lub bardziej brutalnie bite? I to bite przez własnych rodziców, dla jego dobra? Chyba w żadnej innej dziedzinie dziecko nie otrzymuje bardziej sprzecznych komunikatów. Uczy się, że dotykanie pewnych miejsc jest złe i niedozwolone, a bicie ich — dobre i dozwolone."
- jak się nad tym zastanowić, to mózg wysiada. Przynajmniej mnie ;)

(czytana/słuchana: 19-20.09.2023)
4-/5 [7/10]

"Historia dzieciństwa jest koszmarem, z którego jako ludzkość dopiero zaczynamy się budzić"
(Lloyd deMause)
- dobre, dobre...

Natrafiłem na ta książkę pewnie podczas czytania innej i mnie zainteresowała. Ale ja się spodziewałem, że będzie konkretnie o biciu dzieci za karę, może za bardzo skupiłem się na tytule ignorując podtytuł - moja wina ;) Ale szkoda, bo jedno...

Kupiłam ją dawno temu, przeczytałam kilka kartek i zostawiłam ją na parę miesięcy samotna na półce. Wróciłam do niej I zdziwiłam się, że wtedy mi nie podeszła. Dzięki dużej ilości przypisów możemy zgłębić temat bardziej. Mi ostatecznie się bardzo podobała. Jest napisana prostym językiem, więc dostępna dla wszystkich.

Kupiłam ją dawno temu, przeczytałam kilka kartek i zostawiłam ją na parę miesięcy samotna na półce. Wróciłam do niej I zdziwiłam się, że wtedy mi nie podeszła. Dzięki dużej ilości przypisów możemy zgłębić temat bardziej. Mi ostatecznie się bardzo podobała. Jest napisana prostym językiem, więc dostępna dla wszystkich.

Mocna i szokująca książka poruszająca temat kar i przemocy wobec dzieci.

Mocna i szokująca książka poruszająca temat kar i przemocy wobec dzieci.

Dzieciństwo w cieniu rózgi, to doskonała książka dla każdego rodzica i każdej osoby zainteresowanej tym kontrowersyjnym tematem. Opowiada historię przemocy wobec dzieci, na przestrzeni dziejów.

Odpowiada na pytania:
🔹Jak bicie dziecka wpływa na jego rozwój?
🔹Jak style wychowawcze panujące w danym czasie wpływały na bieg historii świata?
🔹Dlaczego nie istnieje coś takiego jak fizyczne karcenie z miłości?
🔹Czy kary typu zakaz wychodzenia z domu, stanie w kącie, zamykanie w pokoju w celu przemyślenia sprawy są ok?

Zrobiła na mnie bardzo duże wrażenie. Ogrom merytorycznej wiedzy, badania, historia, FAKTY. Otwiera oczy. Polecam

Dzieciństwo w cieniu rózgi, to doskonała książka dla każdego rodzica i każdej osoby zainteresowanej tym kontrowersyjnym tematem. Opowiada historię przemocy wobec dzieci, na przestrzeni dziejów.

Odpowiada na pytania:
🔹Jak bicie dziecka wpływa na jego rozwój?
🔹Jak style wychowawcze panujące w danym czasie wpływały na bieg historii świata?
🔹Dlaczego nie istnieje coś takiego...

Przerażająca książka o wizji "wychowania" poprzez bicie i tortury. Autorka ukazuje jak w Polsce i na świecie łamano (i często nadal łamane są) prawa dziecka, jak obdzierano je z godności, upokarzano i jak znęcano się nad nimi. Wszystko to aby "ukształtować" "przyszłego obywatela, dorosłego" na dobrego członka społeczeństwa. Jednocześnie ukazuje rażące skutki takich czynów zarówno na tle fizycznym jak i psychicznym.
W książce można również zaznajomić się z statystykami, badaniami, a także przerażającymi pozycjami wydawniczymi publikowanymi zaledwie paręnaście lat temu w Polsce (I nadal czytanych w Ameryce).

Przerażająca książka o wizji "wychowania" poprzez bicie i tortury. Autorka ukazuje jak w Polsce i na świecie łamano (i często nadal łamane są) prawa dziecka, jak obdzierano je z godności, upokarzano i jak znęcano się nad nimi. Wszystko to aby "ukształtować" "przyszłego obywatela, dorosłego" na dobrego członka społeczeństwa. Jednocześnie ukazuje rażące skutki takich czynów...

Bardzo dobrze opisane praktyki przemocy wobec dzieci. Lektura dająca do myślenia. Zdecydowanie polecam.

Bardzo dobrze opisane praktyki przemocy wobec dzieci. Lektura dająca do myślenia. Zdecydowanie polecam.

19 listopada przypada #miedzynarodowydzienzapobieganiaprzemocywobecdzieci ❌ Dzieci bić nie wolno! NIGDY! A klaps to też przemoc i użycie wobec dziecka siły dorosłego. O obliczach przemocy wobec dzieci na przestrzeni wieków napisała książkę #annagolus i z niej właśnie pochodzi poniższy - dosyć smutny - cytat, który uświadamia nam, jak wiele jeszcze mamy do zrobienia w kontekście wychowania dzieci: „(...) zmieniają się narzędzia przemocy wobec dzieci oraz miejsca i obszary, w których może być ona stosowana: ręka zastępuje rózgę i pas, Facebook i Youtube - grono rodzinne i najbliższe otoczenie. Zmniejsza się natomiast liczba osób mogących zgodnie z prawem stosować przemoc wobec dzieci: dawniej mogli to robić wszyscy dorośli, następnie nauczyciele i prawni opiekunowie, obecnie są to wyłącznie prawni opiekunowie. Zmianom podlegają też definicje przemocy, powiększa się zakres działań uznawanych za krzywdzenie dzieci, a skala i zakres przemocy, przynajmniej fizycznej, w Europie - maleje. Z drugiej jednak strony - postęp technologiczny i przemiany obyczajowe dotyczące m.in. prywatności dają dorosłym możliwość stosowania innych, niekoniecznie mniej szkodliwych form przemocy, nadużywania władzy nad dziećmi i łamania ich praw” - fragment #dziecinstwowcieniurózgi ‼️

Mały człowiek zasługuje na dokładnie takie samo traktowanie jak duży - z szacunkiem. Bo przemoc rodzi przemoc, a przynajmniej zostawia ślady, również te psychiczne i żadne usprawiedliwienia oraz wybielanie działań dorosłych wobec dzieci tego nie zmienią.

19 listopada przypada #miedzynarodowydzienzapobieganiaprzemocywobecdzieci ❌ Dzieci bić nie wolno! NIGDY! A klaps to też przemoc i użycie wobec dziecka siły dorosłego. O obliczach przemocy wobec dzieci na przestrzeni wieków napisała książkę #annagolus i z niej właśnie pochodzi poniższy - dosyć smutny - cytat, który uświadamia nam, jak wiele jeszcze mamy do zrobienia w...

Książka porusza bardzo ważne tematy - warto się zapoznać i przemyśleć. Miejscami wstrząsająca, dla ludzi o mocnych nerwach. Za sama tematykę - 8 , niestety za sposób w jaki jest napisana -5.

Książka porusza bardzo ważne tematy - warto się zapoznać i przemyśleć. Miejscami wstrząsająca, dla ludzi o mocnych nerwach. Za sama tematykę - 8 , niestety za sposób w jaki jest napisana -5.

Bardzo dobrze napisana książka o przemocy wobec dzieci - przemocy szeroko rozumianej, niesprowadzonej tylko do tytułowej rózgi - choć o niej najwięcej.
Skłaniająca do głębokich przemyśleń, powinna być przewodnikiem dla rodziców.

Bardzo dobrze napisana książka o przemocy wobec dzieci - przemocy szeroko rozumianej, niesprowadzonej tylko do tytułowej rózgi - choć o niej najwięcej.
Skłaniająca do głębokich przemyśleń, powinna być przewodnikiem dla rodziców.

lektura obowiazkowa dla kazdego rodzica, zwlaszcza dla tych, ktorzy uznaja kary cielesne ;(

lektura obowiazkowa dla kazdego rodzica, zwlaszcza dla tych, ktorzy uznaja kary cielesne ;(