Brawo! #kochamniedajęklapsów <3

Brawo! #kochamniedajęklapsów <3

Popieram Renax.
Ciągle gubimy najważniejsze: dziecko należy wychowywać, nie hodować. Bezstresowe wychowanie nie powinno być hodowaniem, a właśnie wychowaniem, tylko bez przemocy fizycznej i psychicznej. A część rodziców zapomina o tym i puszcza dziecko na pełną samowolkę. Dziecko po pewnym czasie traci szacunek do rodzica. A to trudno odzyskać. Szacunek bowiem uzyskuje się latami, potrzeba do tego charakteru, siły wewnętrznej, konsekwencji i przestrzegania zasad i zwykłej uczciwości wobec siebie i innych. Dzieci instynktownie wyczuwają fałsz, brak charakteru i prawdziwej miłości, mądrej miłości. Dlaczego pamiętamy tych wymagających, surowych, sprawiedliwych nauczycieli... bo mieli autorytet, siłę wewnętrzną i mądrość, nagradzali skąpo, ale jak pochwalili, to człowiek pamiętał to długo, gdy ukarali, to zawsze wiedziało się, za co. Byli opoką i autorytetem.

Popieram Renax.
Ciągle gubimy najważniejsze: dziecko należy wychowywać, nie hodować. Bezstresowe wychowanie nie powinno być hodowaniem, a właśnie wychowaniem, tylko bez przemocy fizycznej i psychicznej. A część rodziców zapomina o tym i puszcza dziecko na pełną samowolkę. Dziecko po pewnym czasie traci szacunek do rodzica. A to trudno odzyskać. Szacunek bowiem uzyskuje się...

@Beata - i właśnie o tym wcześniej pisałam. Nie rozumiem jednak, dlaczego tak bardzo mylone jest chłosta z klapsem - to zupełnie coś innego. Nie jestem za chłostaniem, znęcaniem się ani fizycznym, ani psychicznym. Jestem za motywowaniem, wspieraniem, miłością - to, co ja dostałam w domu i co ja daję we własnym domu. Ale jest także wpajanie zasad i system kar. Nie dasz klapsa dziecku bo siorbnęło. Nie dasz klapsa dziecku, bo nie posprzątało zabawek, czy niechcący popsuło jakąś. Tu nie o to przecież chodzi. Ale trzeba być surowym kiedy tego wymaga od nas sytuacja.

@Beata - i właśnie o tym wcześniej pisałam. Nie rozumiem jednak, dlaczego tak bardzo mylone jest chłosta z klapsem - to zupełnie coś innego. Nie jestem za chłostaniem, znęcaniem się ani fizycznym, ani psychicznym. Jestem za motywowaniem, wspieraniem, miłością - to, co ja dostałam w domu i co ja daję we własnym domu. Ale jest także wpajanie zasad i system kar. Nie dasz...

Trzeba być konsekwentnym i uczciwym. Surowość eliminuje czułość, jest bezlitosna. W aspekcie wychowania dziecka jest zawsze szkodliwa.

Trzeba być konsekwentnym i uczciwym. Surowość eliminuje czułość, jest bezlitosna. W aspekcie wychowania dziecka jest zawsze szkodliwa.

Jak sytuacja wymaga dawanie klapsa ?

Jak sytuacja wymaga dawanie klapsa ?

Mówisz o ustalaniu granic, o dawaniu dziecku poczucia miłości, o pozytywnym motywowaniu. To bardzo ważne.
Mam dwoje dorosłych już dzieci i doskonale wiem o czym mówię. Niejednokrotnie miałam ochotę się wściec i przyłożyć klapa, ale się powstrzymywałam. Rodzice mnie nie bili, czasami mama dała symbolicznego klapsika, i pamiętałam, że od tych klapsów mamusi gorsze było jej gadanie umoralniające. Toteż taką gadką "karałam" dzieci. Ale najlepsze jest zwykłe rozmawianie z dziećmi, zawsze pamiętałam z zajęć z psychologii jedno stwierdzenie, które jest doskonałe w rozmowach z dziećmi: "kocham cię, ale nie podoba mi się twoje zachowanie". Zachowanie jest złe, nie dziecko!
Ponadto w rozmowie z dziećmi trzeba je traktować jak partnerów. Kiedyś moje własne dziecko, na moje rozżalone pytanie, dlaczego nie powiedziało mi o swoim problemie, odpowiedziało, że złościłabym się... Odpowiedziałam, że w końcu jestem też tylko człowiekiem, więc niech da mi się chwilę pozłościć, a potem spokojnie pomyślimy jak wspólnie rozwiązać problem.
Takie rozmowy, dużo cierpliwości i konsekwencja w działaniu naprawdę przynoszą efekt. Ale pracuje się na to latami. I co najważniejsze, należy zawsze dotrzymywać danego słowa i mówić prawdę, przeprosić, kiedy trzeba... To podstawa zarówno w związku małżeńskim, jak i wobec dzieci, szczególnie własnych.

Mówisz o ustalaniu granic, o dawaniu dziecku poczucia miłości, o pozytywnym motywowaniu. To bardzo ważne.
Mam dwoje dorosłych już dzieci i doskonale wiem o czym mówię. Niejednokrotnie miałam ochotę się wściec i przyłożyć klapa, ale się powstrzymywałam. Rodzice mnie nie bili, czasami mama dała symbolicznego klapsika, i pamiętałam, że od tych klapsów mamusi gorsze było jej...

Cytując za @Magda: "pozywytne motywowanie i poczucie miłości w rodzinie" nigdy nie szło, nie idzie i nie będzie szło w parze z klapsami, karami cielesnymi i przemocą psychiczną. Kto uważa inaczej, podpierając się teorią "dostawałam pasem, a wyszłam na ludzi", sam siebie oszukuje. Bo to jest logiczna sprzeczność. Wychowanie bez bicia nie oznacza wychowania bez zasad, podobnie jak bezstresowe wychowanie mylone jest z pozwalaniem dzieciom na wchodzenie rodzicom/opiekunom/nauczycielom na głowę. Sorry, ale autorytetu nie buduje się nauką strachu przed karą, tylko konsekwencją w pokazywaniu dzieciom pozytywnych wzorców. Kara jak najbardziej, być może, ale adekwatna. Ponadto od 2010 roku wszelka przemoc fizyczna, W TYM KLAPSY, jest w Polsce zakazana, jest PRZESTĘPSTWEM.

Cytując za @Magda: "pozywytne motywowanie i poczucie miłości w rodzinie" nigdy nie szło, nie idzie i nie będzie szło w parze z klapsami, karami cielesnymi i przemocą psychiczną. Kto uważa inaczej, podpierając się teorią "dostawałam pasem, a wyszłam na ludzi", sam siebie oszukuje. Bo to jest logiczna sprzeczność. Wychowanie bez bicia nie oznacza wychowania bez zasad,...

@Dominiqe83 - sugerujesz zatem, że ja nie miałam poczucia miłości w rodzinie, bo dostawałam klapsy? Uważam, że można to połączyć. owszem, jeśli dziecko cały czas dostaje klapsy - to tak. Pisałam jednak o czymś innym. Rozmowa, nauka, tłumaczenie, motywowanie a na samym końcu kara. Nie popadajmy w skrajności. I nie, klaps to nie słabość rodzica i jego brak argumentów.
Zabronione przez prawo? Dobrze, miejmy rozwydrzone pokolenie, nie znające szacunku, konsekwencji swych działań, rozpieszczeni do granic możliwości i kompletnie nie radzący sobie potem w dorosłym życiu. ot, współczesne wychowanie. Radzę się przejść do jakiekolwiek szkoły - tam jest dopiero pokaz wychowania w domu. I za naszych czasów, gdy byliśmy tak chowani twardą ręką nie było potrzeba w szkołach psychologa na 40h tygodniowo. Dzieciaki nie miały depresji. Nie załamywały się, bo ktoś na nie zaczął krzyczeć. Otwórzmy oczy, bo samo tłumaczenie najwyraźniej nie idzie tak doskonale, jakby się chciało. Widzę to wszędzie na ulicy.

@Dominiqe83 - sugerujesz zatem, że ja nie miałam poczucia miłości w rodzinie, bo dostawałam klapsy? Uważam, że można to połączyć. owszem, jeśli dziecko cały czas dostaje klapsy - to tak. Pisałam jednak o czymś innym. Rozmowa, nauka, tłumaczenie, motywowanie a na samym końcu kara. Nie popadajmy w skrajności. I nie, klaps to nie słabość rodzica i jego brak argumentów.
...

Nie chciałabym mieć takiej matki, jak ty... Nie wpadniesz na pomysł, że dzieci mogą mieć przestrzeń na własne myślenie i poglądy, a nie na powielanie zasad, które TY uważasz za słuszne i prawdziwe. Taki domowy hitleryzm w miękkiej formie. Dla mnie narzucanie dzieciom swoich prawd, jak i klapsy - koszmar i przemoc. Dobrze, że miałam lepszych Rodziców, nie wiem, co to kary i klapsy, jak Ich cenię, jak jestem im wdzięczna, że tak wspaniale pokazali mi świat. Sama również nigdy nie uderzyłam dziecka, jakiegokolwiek, za cokolwiek, tylko moje podejście do dzieci jest takie, że wspaniale mnie słuchają, wspaniale współpracują (z własnej woli, nie z lęku przed karą). Pewnie, gdybym ja była kiedyś bita, nie umiałabym lepiej, i byłabym równie przemocowa, jak matka powyżej. Jak widać, przemoc rodzi przemoc, a delikatność buduje siłę i wrażliwość, którą przekazujemy dalej.

Nie chciałabym mieć takiej matki, jak ty... Nie wpadniesz na pomysł, że dzieci mogą mieć przestrzeń na własne myślenie i poglądy, a nie na powielanie zasad, które TY uważasz za słuszne i prawdziwe. Taki domowy hitleryzm w miękkiej formie. Dla mnie narzucanie dzieciom swoich prawd, jak i klapsy - koszmar i przemoc. Dobrze, że miałam lepszych Rodziców, nie wiem, co to kary i...

Zgadzam się z @Magda. Bo też pracowałam z młodzieżą wychowywaną bezstresowo, która nie ma wpojonych zasad przyczynowo - skutkowych, nie bierze odpowiedzialności za swoje słowa i czyny, nie musi ponosić konsekwencji swojego zachowania. Z tego nie może wyjść nic dobrego. I życie pokazuje, że nie wyszło. I nie mówię tu o obnażaniu pośladków młodego chłopaka w obecności rodziny i kuzynostwa i udzielaniu mu chłosty za którą ma dziękować, bo to jest chore. Ale o tym wszystkim pisała już @Magda, nie będę tego powielać. Ale taka obłudna uległość wobec dzisiejszych rozwydrzonych, źle wychowywanych dzieci w końcu się zemści.

Zgadzam się z @Magda. Bo też pracowałam z młodzieżą wychowywaną bezstresowo, która nie ma wpojonych zasad przyczynowo - skutkowych, nie bierze odpowiedzialności za swoje słowa i czyny, nie musi ponosić konsekwencji swojego zachowania. Z tego nie może wyjść nic dobrego. I życie pokazuje, że nie wyszło. I nie mówię tu o obnażaniu pośladków młodego chłopaka w obecności rodziny...

@Maria, jest powód, dla którego Szwecja wycofała się z takiego "luźnego" wychowania. Dlaczego? Bo zobaczyli tego skutki.
Tutaj jednak widzę skupiono się na tym, że wychowanie twardą ręką to podcinanie skrzydeł (nie sądzę bym miała podcięte skrzydła dlatego, że wpajano mi pewne zasady i ich ode mnie wymagano), znęcanie sie nad dzieckiem itd. A nie o tym pisałam. Jednak szkoda, że prawie nikt nie zrozumiał w pełni mojego przekazu.

@Maria, jest powód, dla którego Szwecja wycofała się z takiego "luźnego" wychowania. Dlaczego? Bo zobaczyli tego skutki.
Tutaj jednak widzę skupiono się na tym, że wychowanie twardą ręką to podcinanie skrzydeł (nie sądzę bym miała podcięte skrzydła dlatego, że wpajano mi pewne zasady i ich ode mnie wymagano), znęcanie sie nad dzieckiem itd. A nie o tym pisałam. Jednak...

@Magda,ja też jestem w szoku, że nikt nie zrozumiał tego, co napisałaś. I że nikt nie widzi różnicy między klapsem, a chłostą na gołe ciało w obecności rodziny. To nie jest i nigdy nie będzie to samo. Ale ludzie dziś zamiast mądrych przemyśleń mają po prostu modne zdania na każdy temat. Szkoda.

@Magda,ja też jestem w szoku, że nikt nie zrozumiał tego, co napisałaś. I że nikt nie widzi różnicy między klapsem, a chłostą na gołe ciało w obecności rodziny. To nie jest i nigdy nie będzie to samo. Ale ludzie dziś zamiast mądrych przemyśleń mają po prostu modne zdania na każdy temat. Szkoda.

W stu procentach za @Magda

W stu procentach za @Magda

Zgadzam się z @Magda. Z własnego doświadczenia: po godzinnym usypianiu 2-letniego synka, śpiewaniu, noszeniu na rękach i , w końcu, ułożeniu w łóżeczko, gdzie wył, cały czerwony ze zmęczenia - byłam zmuszona dać symbolicznego klapsa w pieluchę.Wtedy zasypiał w sekundę.
Drugie dziecko nigdy nie było w jakikolwiek sposób ukarane - nie musiało, nawet nie przeszło mi to przez myśl.

Zgadzam się z @Magda. Z własnego doświadczenia: po godzinnym usypianiu 2-letniego synka, śpiewaniu, noszeniu na rękach i , w końcu, ułożeniu w łóżeczko, gdzie wył, cały czerwony ze zmęczenia - byłam zmuszona dać symbolicznego klapsa w pieluchę.Wtedy zasypiał w sekundę.
Drugie dziecko nigdy nie było w jakikolwiek sposób ukarane - nie musiało, nawet nie przeszło mi to przez myśl.

@Marvarid kiedy moja dwuletnia córka wpadła w szał, grymasiła, doprowadzając nas - rodziców - na skraj rozpaczy ze zmęczenia, przytulałam ją jeszcze bardziej. W życiu by mi przez myśl nie przeszło dawać klapsa. "Symbolicznego" czy nie, żadnego. Brawo Ty, brawo, że dałaś się ponieść emocjom i z braku dorosłego opanowania, które powinno być siłą każdego rodzica użyłaś siły fizycznej. Strach działa lepiej niż bezwarunkowa miłość? W przypadku tak małych dzieci, to jeszcze bardziej przykre.

@Marvarid kiedy moja dwuletnia córka wpadła w szał, grymasiła, doprowadzając nas - rodziców - na skraj rozpaczy ze zmęczenia, przytulałam ją jeszcze bardziej. W życiu by mi przez myśl nie przeszło dawać klapsa. "Symbolicznego" czy nie, żadnego. Brawo Ty, brawo, że dałaś się ponieść emocjom i z braku dorosłego opanowania, które powinno być siłą każdego rodzica użyłaś siły...

@Maria a gdzie jest granica bólu? Każdy z nas, każde z dzieci jest inne - cieleśnie, psychicznie. To co dla jednego będzie delikatnym klepnięciem, dla innego będzie bolesnym ciosem. I dlatego klapsy są zakazane! Publiczna chłosta czy upokorzenie w domowym zaciszu, bo rodzica poniosło i zamiast policzyć do 10 strzelił dziecko, to jest jedno i to samo. Porażka rodzica.

@Maria a gdzie jest granica bólu? Każdy z nas, każde z dzieci jest inne - cieleśnie, psychicznie. To co dla jednego będzie delikatnym klepnięciem, dla innego będzie bolesnym ciosem. I dlatego klapsy są zakazane! Publiczna chłosta czy upokorzenie w domowym zaciszu, bo rodzica poniosło i zamiast policzyć do 10 strzelił dziecko, to jest jedno i to samo. Porażka rodzica.

@Magda wachlarz karm, które nauczą dzieci rozumienia konsekwencji swojego zachowania jest naprawdę szeroki. I nie trzeba do niego zaliczać kar cielesnych. Wybacz, ale "wychowanie twardą ręką" to relikt przeszłości, mrocznej, takiej w której pokutowało przeświadczenie, że dzieci mają siedzieć cicho. To co? Cieszyłabyś się, gdyby nauczyciel przywalił Twojemu dziecku linijką po rękach? Szczerze wątpię.

@Magda wachlarz karm, które nauczą dzieci rozumienia konsekwencji swojego zachowania jest naprawdę szeroki. I nie trzeba do niego zaliczać kar cielesnych. Wybacz, ale "wychowanie twardą ręką" to relikt przeszłości, mrocznej, takiej w której pokutowało przeświadczenie, że dzieci mają siedzieć cicho. To co? Cieszyłabyś się, gdyby nauczyciel przywalił Twojemu dziecku linijką...

@Beata zgadzam się z Tobą w 100%. Rozmowa, tłumaczenie, oczywiście wprowadzanie nakazów i zakazów, ograniczeń - to jest to! Ale to wymaga pracy na sobą, nad byciem lepszym rodzicem. I jest dużo trudniejsze niż dać dziecku klapsa. To potrafi robić każdy. Ale nie powinien chcieć tego robić. Ja doskonale pamiętam jak szarpała mną mama, bo wracałam ze szkoły z koleżanką, której nie lubiła. Nie zapomnę tego nigdy. To jest niskie i złe i nie było robione z miłości do mnie, ale z egoizmu mojej mamy :(

@Beata zgadzam się z Tobą w 100%. Rozmowa, tłumaczenie, oczywiście wprowadzanie nakazów i zakazów, ograniczeń - to jest to! Ale to wymaga pracy na sobą, nad byciem lepszym rodzicem. I jest dużo trudniejsze niż dać dziecku klapsa. To potrafi robić każdy. Ale nie powinien chcieć tego robić. Ja doskonale pamiętam jak szarpała mną mama, bo wracałam ze szkoły z koleżanką, której...

@Dominiqe83 - nigdzie w swojej wypowiedzi nikt nie powiedział, że jesteś złą osobą, źle wychowujesz swoje dzieci, że jesteś dziecinna itd. Czytam sobie jednak swoje wypowiedzi i wiesz co? każdy, kto ma inne podejście do Ciebie, jest z automatu zły. Właśnie stwierdziłaś, że @Maria jest niedojrzałą osobą i nie nadaje się na matkę. Ty masz swój sposób wychowawczy. A inne kobiety mają swój. Nie masz prawa oceniać kogokolwiek, że stosuje inne metody niż Ty.
Mroczny relikt przeszłości oznaczałoby, że każdy wychowany "twardą ręką" jest złym człowiekiem, ma skrzywioną psychikę i może co - może zakazać takim osobom dzieci? Spójrz wokół, co się dzieje na świecie. I myślę, że właśnie ten relikt przeszłości powinien wrócić. Może wtedy mielibyśmy normalną młodzież, a nie roszczeniowe pokolenie, leniów na utrzymaniu rodziców i dzieciaki ze zbyt słabą psychiką, by poradzili sobie w dorosłym życiu.

Nadal jednak widzę nie rozróżniasz kwestii klapsa, od chłosty i znęcania się nad dzieckiem. A szkoda, ale cóż...

Jestem tolerancyjna i potrafię zrozumieć różne podejścia do wychowania. Szkoda, że nie każdy tak potrafi.

@Dominiqe83 - nigdzie w swojej wypowiedzi nikt nie powiedział, że jesteś złą osobą, źle wychowujesz swoje dzieci, że jesteś dziecinna itd. Czytam sobie jednak swoje wypowiedzi i wiesz co? każdy, kto ma inne podejście do Ciebie, jest z automatu zły. Właśnie stwierdziłaś, że @Maria jest niedojrzałą osobą i nie nadaje się na matkę. Ty masz swój sposób wychowawczy. A inne...

@Magda nadinterpretacja jest wrogiem merytorycznej dyskusji. Ze swojej strony powiem tylko tyle: tolerancja kończy się tam, gdzie pośrednio lub bezpośrednio krzywdzony jest człowiek. Tolerancji na każdy rodzicielski wymysł, w którym ustala się siłą, kto tu rządzi, być nie powinno. "Twardej ręki" w małżeństwie być nie może, ale wobec dzieci już tak? Zostawiam wszystkich z tą myślą.

@Magda nadinterpretacja jest wrogiem merytorycznej dyskusji. Ze swojej strony powiem tylko tyle: tolerancja kończy się tam, gdzie pośrednio lub bezpośrednio krzywdzony jest człowiek. Tolerancji na każdy rodzicielski wymysł, w którym ustala się siłą, kto tu rządzi, być nie powinno. "Twardej ręki" w małżeństwie być nie może, ale wobec dzieci już tak? Zostawiam wszystkich z tą...

Nadal mylisz chłostę, znęcanie się nad dziećmi z klapsem. Szkoda, że nie rozumiesz tej różnicy.

A klapsy dawane w małżeństwie też są fajne, czasem nawet potrzebne. Szkoda, że tego nie rozumiesz. Mój mąż na szczęście rozumie różnicę, ja także.

Nadal mylisz chłostę, znęcanie się nad dziećmi z klapsem. Szkoda, że nie rozumiesz tej różnicy.

A klapsy dawane w małżeństwie też są fajne, czasem nawet potrzebne. Szkoda, że tego nie rozumiesz. Mój mąż na szczęście rozumie różnicę, ja także.

@Magda Zgodnie ze znowelizowanym w 2010 r. art. 961 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę lub pieczę nad małoletnim zakazuje się stosowania kar cielesnych.
Karą cielesną jest również klaps. Finito.
I proszę nie przyrównuj klapsów dawanych dzieciom za karę do erotycznych igraszek, na które obie strony się zgodziły.

@Magda Zgodnie ze znowelizowanym w 2010 r. art. 961 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego osobom wykonującym władzę rodzicielską oraz sprawującym opiekę lub pieczę nad małoletnim zakazuje się stosowania kar cielesnych.
Karą cielesną jest również klaps. Finito.
I proszę nie przyrównuj klapsów dawanych dzieciom za karę do erotycznych igraszek, na które obie strony się zgodziły.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

@HypatiazAleksandrii @Dominiqe83 - nie puściły mi nerwy, niewiele z tego rozumiecie, moje panie. Tysiące razy uspakajałam dzieci przytulaniem, swoje i obce. Zawsze działało. Ale postawienie granicy też jest potrzebne, każdemu. Wam też, bo atakujecie, nie pojmując różnicy między przemocą a wychowaniem. Może was wychowywano w niewłaściwy sposób, współczuję.
Moje dzieci są teraz prawie dorosłe i uważają mnie za swojego przyjaciela, co nie jest standardem i raczej nie świadczy o błędach wychowawczych.

@HypatiazAleksandrii @Dominiqe83 - nie puściły mi nerwy, niewiele z tego rozumiecie, moje panie. Tysiące razy uspakajałam dzieci przytulaniem, swoje i obce. Zawsze działało. Ale postawienie granicy też jest potrzebne, każdemu. Wam też, bo atakujecie, nie pojmując różnicy między przemocą a wychowaniem. Może was wychowywano w niewłaściwy sposób, współczuję.
Moje dzieci są...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci[bookLink]35669|Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci[/bookLink]

Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci[bookLink]35669|Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci[/bookLink]

 [bookCover]35669|Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci[/bookCover]

@marvarid - w pełni popieram :)

ps. dodanie tekstu o mężu dla rozładowania atmosfery widzę kompletnie nietrafione, gdy emocje tak urosły, a klapki na oczach nadal pozostały. A szkoda... taka szkoda.

@marvarid - w pełni popieram :)

ps. dodanie tekstu o mężu dla rozładowania atmosfery widzę kompletnie nietrafione, gdy emocje tak urosły, a klapki na oczach nadal pozostały. A szkoda... taka szkoda.

O, i to jest świetny pomysł, żeby podzielić się dobrymi książkami wspierającymi rozwój rodzica (bo zawsze można wyzbyć się pewnych przekonań, by zastąpić je lepszymi):

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/3819168/self-reg

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/103947/nie-z-milosci-madrzy-rodzice-silne-dz...

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/102016/twoje-kompetentne-dziecko-dlaczego-po...

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/166753/jak-mowic-zeby-dzieci-nas-sluchaly-ja...

@HypatiazAleksandrii bardzo Ci współczuję, że spotkało Cię domowe piekło :(

Pozdrawiam interlokutorki i zachęcam do śledzenia mojej półki z przeczytanymi książkami, na której niebawem pojawi się recenzja książki, pod którą rozkręciła się niniejsza dyskusja.

O, i to jest świetny pomysł, żeby podzielić się dobrymi książkami wspierającymi rozwój rodzica (bo zawsze można wyzbyć się pewnych przekonań, by zastąpić je lepszymi):

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/3819168/self-reg

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/103947/nie-z-milosci-madrzy-rodzice-silne-dz...

http://lubimyczytac.pl/ksiazka/102016/twoje-kompetentne-dziecko-dlaczego-po...
...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

To nie jest pole walki. Tutaj - na portalu LC - oceniamy książki, nie siebie nawzajem. Pamiętajmy o wzajemnej tolerancji.
JESTEŚMY RÓŻNI... I zawsze na wszystko będziemy patrzeć przez pryzmat własnych przeżyć i doświadczeń.
Lubimy czytać różne książki, inaczej je odbieramy, mamy różne zdania... i to jest dobre, bo w tym jest nasz indywidualizm. Cenię sobie własne zdanie i daję to prawo innym.

To nie jest pole walki. Tutaj - na portalu LC - oceniamy książki, nie siebie nawzajem. Pamiętajmy o wzajemnej tolerancji.
JESTEŚMY RÓŻNI... I zawsze na wszystko będziemy patrzeć przez pryzmat własnych przeżyć i doświadczeń.
Lubimy czytać różne książki, inaczej je odbieramy, mamy różne zdania... i to jest dobre, bo w tym jest nasz indywidualizm. Cenię sobie własne zdanie i...

@Beata popieram kwestię tolerancji.... mamy różne podejścia do wychowania. rozumiem i nie mówię/piszę, że ktoś robi to źle... szkoda, że nie idzie to w drugą stronę. Tak jednak bywa... a prawda jest taka, że każdy za swoje zachowanie zostanie osądzony w oczach najwyższego, w którego wierzy, a wcześniej własnych dzieci. Każdy robi tak, jak uważa za słuszne. Nie można jednak popadać w skrajności - przez chłosty, faktyczne znęcanie się nad dzieckiem, po pełne życie bez zasad w celu znalezenia przez dziecko własnej drogi. I jedno, i drugie jest niewłaściwe. Trzeba znaleźć złoty środek. Jedni znajdują taki, że jedynie tłumaczą... dla innych złotym środkiem jest tłumaczenie a w skrajnych przypadkach klaps. Ale nikt nie ma prawa wtrącać się w to, jak inni wychowuja. I o to chodzi. O wzajemną tolerancję do tego, co każdy robi i uważa, jakie ma poglądy. najgrosze, co można zrobić, to założyć klapki na oczach i uważać, że tylko mój sposób wychowania jest dobry. A tak nie jest.
Powtarzam raz jeszcze - droga @HypatiazAleksandrii - dawno temu pozbyłam się klapek z oczu, jak pracowałam w szkole i widziałam skutki różnych podejść do wychowania, mając kontakt zwłaszcza z MADKAMI a nie normalnymi matkami. potrafię zrozumieć różne podejścia do wychowania i czerpię z nich to, co uważam za najlepsze.

Tej tolerancji życzę wszystkim... już zresztą zauważyłam, że nie warto wypowiadać się w jakiekolwiek dyskusji tutaj - albo mówi się jak większość, albo robią z ciebie potwora. nie rozumiem skąd tyle jadu w ludziach, ale ok. taki świat. dziękuję za udowodnienie, że nie warto mówić wprost o własnych przekonaniach, tylko zostawić je dla siebie. i współczuję wszystkim, którzy mimo wszystko próbują....

@Beata popieram kwestię tolerancji.... mamy różne podejścia do wychowania. rozumiem i nie mówię/piszę, że ktoś robi to źle... szkoda, że nie idzie to w drugą stronę. Tak jednak bywa... a prawda jest taka, że każdy za swoje zachowanie zostanie osądzony w oczach najwyższego, w którego wierzy, a wcześniej własnych dzieci. Każdy robi tak, jak uważa za słuszne. Nie można jednak...

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Stosowanie jakiejkolwiek fizycznej przemocy w stosunku do dziecka dyskwalifikuje człowieka z jakiejkolwiek dyskusji. Próba racjonalizacji takiej postawy świadczy o braku empatii i całkowitym niezrozumieniu idei szacunku do drugiego człowieka. Zwłaszcza człowieka zupełnie bezbronnego. Poglądy Magdy są obrzydliwe.

Stosowanie jakiejkolwiek fizycznej przemocy w stosunku do dziecka dyskwalifikuje człowieka z jakiejkolwiek dyskusji. Próba racjonalizacji takiej postawy świadczy o braku empatii i całkowitym niezrozumieniu idei szacunku do drugiego człowieka. Zwłaszcza człowieka zupełnie bezbronnego. Poglądy Magdy są obrzydliwe.

A ja mam pytanie do redakcji - dlaczego nie reaguje na posty łamiące Kodeks Karny? Że zacytuję:

Art. 255.
§ 1. Kto publicznie nawołuje do popełnienia występku lub przestępstwa skarbowego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. Kto publicznie pochwala popełnienie przestępstwa, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

Mamy tu panie, które: po 1) przyznają się do popełniania przestępstw przemocy wobec dzieci, 2) pochwalają tego typu przestępstwa, 3) w pewien sposób zachęcają do jego popełniania.

A ja mam pytanie do redakcji - dlaczego nie reaguje na posty łamiące Kodeks Karny? Że zacytuję:

Art. 255.
§ 1. Kto publicznie nawołuje do popełnienia występku lub przestępstwa skarbowego, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
§ 3. Kto publicznie pochwala popełnienie przestępstwa, podlega grzywnie do 180 stawek dziennych, karze...

Smutne jet to, ze na Lubimyczytać są osoby, które czytają bez z rozumienia i w chory sposób interpretują wypowiedzi innych w sprawach, o których same mało wiedzą.

Smutne jet to, ze na Lubimyczytać są osoby, które czytają bez z rozumienia i w chory sposób interpretują wypowiedzi innych w sprawach, o których same mało wiedzą.

Ale rozumiesz, że dając sobie prawo do klapsa "wychowawczego", dajesz takie prawo innym? W konsekwencji zgadzasz się bym użył siły by nauczyć cię zasad, które uznam za stosowne.

Ale rozumiesz, że dając sobie prawo do klapsa "wychowawczego", dajesz takie prawo innym? W konsekwencji zgadzasz się bym użył siły by nauczyć cię zasad, które uznam za stosowne.

@Fidel-F2 Tak, jeśli mój brak zasad by cię krzywdził.

Obowiązkiem rodzica jest wpoić dziecku zasady współżycia społecznego i własnego bezpieczeństwa. Nie jest to łatwe, bo człowiek rodzi się bez zasad i musi się ich nauczyć. Jeśli dobry przykład, łagodność, tłumaczenie nie działa - trzeba postawić granicę. Czasem okazjonalny, symboliczny (podkreślam: symboliczny, bez zadawania bólu) klaps jest lepszy niż wyrafinowana kara. Małe dziecko jej nie zrozumie. Przemoc psychiczna jest dużo gorsza.

Zgadzam się jednak z tym, że może lepiej tego nie pisać, bo niektórzy zinterpretują to w niewłaściwy sposób. Z przykrością jednak obserwuję bezradnych rodziców, którzy dają się terroryzować swoim "pociechom". Rozwydrzony bachor nie będzie akceptowany, ani jako dzieciak, ani jako dorosły. A niektórym rodzicom łatwiej jest przekupić, ulec czy przebłagać dziecko niż wziąć odpowiedzialność za jego wychowanie.

I, żeby było jasne, poza opisaną wcześniej sytuacją (nie jestem z tego dumna) nigdy nie dawałam klapsów, nie karałam,nawet nie krzyczałam na dzieci. Nigdy. Nie musiałam.

@Fidel-F2 Tak, jeśli mój brak zasad by cię krzywdził.

Obowiązkiem rodzica jest wpoić dziecku zasady współżycia społecznego i własnego bezpieczeństwa. Nie jest to łatwe, bo człowiek rodzi się bez zasad i musi się ich nauczyć. Jeśli dobry przykład, łagodność, tłumaczenie nie działa - trzeba postawić granicę. Czasem okazjonalny, symboliczny (podkreślam: symboliczny, bez...

Czyli rozumiem,że mogę cię bić kiedy mam ochotę. Bo np. zasadą jest chodzenie po bułki do sklepu na czworakach. Ja ustanawiam taką zasadę i jej egzekwowanie będę wymuszał siłą dla twojego dobra.

Czyli rozumiem,że mogę cię bić kiedy mam ochotę. Bo np. zasadą jest chodzenie po bułki do sklepu na czworakach. Ja ustanawiam taką zasadę i jej egzekwowanie będę wymuszał siłą dla twojego dobra.

@Fidel-F2 Jeszcze raz : Tak, jeśli mój brak zasad by cię krzywdził.
Niechodzenie na czworaka po bułki cię nie krzywdzi. Ale mnie krzywdziłoby bicie przez ciebie

@Fidel-F2 Jeszcze raz : Tak, jeśli mój brak zasad by cię krzywdził.
Niechodzenie na czworaka po bułki cię nie krzywdzi. Ale mnie krzywdziłoby bicie przez ciebie

Ja ustalam zasady, ty możesz tylko oberwać za niestosowanie się do nich. Nie interesuje mnie twój pogląd na krzywdzenie czy nie krzywdzenie.

Ale nareszcie zaczynasz rozumieć, że bicie krzywdzi.

Ja ustalam zasady, ty możesz tylko oberwać za niestosowanie się do nich. Nie interesuje mnie twój pogląd na krzywdzenie czy nie krzywdzenie.

Ale nareszcie zaczynasz rozumieć, że bicie krzywdzi.

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

@Fidel-F2 Nie, nie ty ustalasz zasady - życie społeczne je ustala

Jeśli nie interesuje cię pogląd, że niestosowanie się do ogólnie przyjętych zasad jest krzywdzące i że obowiązkiem rodzica jest wpojenie ich dziecku - to czas przerwać tę czczą dyskusję

@Fidel-F2 Nie, nie ty ustalasz zasady - życie społeczne je ustala

Jeśli nie interesuje cię pogląd, że niestosowanie się do ogólnie przyjętych zasad jest krzywdzące i że obowiązkiem rodzica jest wpojenie ich dziecku - to czas przerwać tę czczą dyskusję

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Marvarid, przecież już to ustaliliśmy. Sama przyznałaś mi prawo do ustalania zasad. Kłócisz się teraz sama ze sobą?

Co do ogólnie przyjętych zasad to należy do nich okazywanie szacunku drugiej osobie. Bicie jest zaprzeczeniem okazywania szacunku.

Grzęźniesz w coraz większych bredniach.

Marvarid, przecież już to ustaliliśmy. Sama przyznałaś mi prawo do ustalania zasad. Kłócisz się teraz sama ze sobą?

Co do ogólnie przyjętych zasad to należy do nich okazywanie szacunku drugiej osobie. Bicie jest zaprzeczeniem okazywania szacunku.

Grzęźniesz w coraz większych bredniach.

Krzyki i obrażanie oznaczają, że argumenty się skończyły.
Przydałoby się też trochę rzetelnej logiki, na podstawie analizy wcześniejszych wypowiedzi.

Krzyki i obrażanie oznaczają, że argumenty się skończyły.
Przydałoby się też trochę rzetelnej logiki, na podstawie analizy wcześniejszych wypowiedzi.

Krzyki i obrażanie? Z kim ty rozmawiasz?

Krzyki i obrażanie? Z kim ty rozmawiasz?

z Fidel-F2 i HypatiazAleksandrii

z Fidel-F2 i HypatiazAleksandrii

Powiedz czym cię obraziłem? Bo ja nie widzę w swoich wypowiedziach żadnych inwektyw. Wytykam tylko nielogiczności i głupoty którymi się posługujesz.

Powiedz czym cię obraziłem? Bo ja nie widzę w swoich wypowiedziach żadnych inwektyw. Wytykam tylko nielogiczności i głupoty którymi się posługujesz.

@ wszyscy

Dziękuję za dyskusję.

Stanowczo odmawiam stawiania mnie w roli kata, namawiajacego do przemocy wobec dzieci. To nieprawda i nie życzę sobie interpretowania moich wypowiedzi w ten sposób.
Namawiam za to do podjęcia trudu świadomego rodzicielstwa - w celu wychowania wartościowego człowieka, nawet jak momentami będzie to przykre dla obu stron.

Namawiam też niektórych na wypracowanie metod dyskusji, polegających, z grubsza, na założeniach:
1.To, że ktoś ma inne zdanie nie znaczy, że jest zły, głupi i nie ma racji.
2.To, że Ty masz inne zdanie nie znaczy, ze ktoś uważa Cię za złego, głupiego i niemającego racji.
3.Dyskusja ma prowadzić do wspólnych wniosków , a przynajmniej do wymiany poglądów dla poszerzenia horyzontów myślowych.

Polecam myślenie w 6 kapeluszach.

@ wszyscy

Dziękuję za dyskusję.

Stanowczo odmawiam stawiania mnie w roli kata, namawiajacego do przemocy wobec dzieci. To nieprawda i nie życzę sobie interpretowania moich wypowiedzi w ten sposób.
Namawiam za to do podjęcia trudu świadomego rodzicielstwa - w celu wychowania wartościowego człowieka, nawet jak momentami będzie to przykre dla obu stron.

Namawiam też...

Sześć kapeluszy myślowych[bookLink]53894|Sześć kapeluszy myślowych[/bookLink]

Sześć kapeluszy myślowych[bookLink]53894|Sześć kapeluszy myślowych[/bookLink]

 [bookCover]53894|Sześć kapeluszy myślowych[/bookCover]

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Użytkownik wypowiedzi usunął konto

Wlos sie na glowie jezy kiedy czyta sie o tym, ze w celach wychowawczych dziecku trzeba stawiac granice, dac klapsa bo np. nie chce posluchac rodzica. Albo, ze klaps to nie jest objaw slabosci rodzica. I ze to ma byc delikatny klaps , taki co nie zaboli. Ciezko przejsc obok tych bzdur, ignorancji i nonsensownej sieczki obojetnie.
Jesli rodzic daje klapsa, stawia jakies wspomniane wyimaginowane ograniczenia, karze, stosuje rygor to znaczy, ze ogranicza wolnosc dziecka. To moze tez znaczyc, ze byl sam karany, nie potrafi kochac, nie ma pomyslu na wychowanie, nie ma czasu dla dziecka, jest chory psychicznie itd, itd.
Najdrobniejsza forma przemocy wobec dzieci nie podlega zadnemu usprawiedliwieniu.
Nazywajmy rzeczy po imieniu. Klaps to uderzenie. Uderzenie to element bicia. Ludzie dajacy klapsy dzieciom bija je. Bicie to droga na skroty i psychiczne niszczenie czlowieka.
Pytanie czy ci bijacy rodzice daja tez klapsa kazdemu doroslemu na ich drodze, ktory nie zrobi tego czego od niego oczekuja lub ich zdenerwuje zlym zachowaniem?

Wlos sie na glowie jezy kiedy czyta sie o tym, ze w celach wychowawczych dziecku trzeba stawiac granice, dac klapsa bo np. nie chce posluchac rodzica. Albo, ze klaps to nie jest objaw slabosci rodzica. I ze to ma byc delikatny klaps , taki co nie zaboli. Ciezko przejsc obok tych bzdur, ignorancji i nonsensownej sieczki obojetnie.
Jesli rodzic daje klapsa, stawia jakies...

'Swiadome rodzicielstwo'. 'momentami przykre dla obu stron' 'w celu wychowania wartosciowego czlowieka'. Wartosciowego czyli jakiego ?
Jak i przede wszystkim kiedy ten rodzic stosujacy swiadome/momentami przykre rodzicielstwo rozpozna, ze wychowal 'wartosciowego' czlowieka'?
'Ogolnie przyjete zasady', 'obowiazek wpajania ich dzieciom'. To kojarzy sie z patologicznym wypaczeniem pojecia rodzicielstwa i z terrorem.
Pozwole sobie zacytowac jeszcze jedna "madrosc" z powyzszej rozmowy : "okazjonalny klaps jest lepszy niz wyrafinowana kara. Male dziecko jej nie zrozumie". Tylko bardzo ograniczone horyzonty moga sugerowac, ze dziecko rozumie dlaczego jest bite.
Ciarki po plecach przechodza bo przeciez w powyzszej konwersacji mowi sie o dawaniu delikatnych klapsow=biciu malych dzieci.

'Swiadome rodzicielstwo'. 'momentami przykre dla obu stron' 'w celu wychowania wartosciowego czlowieka'. Wartosciowego czyli jakiego ?
Jak i przede wszystkim kiedy ten rodzic stosujacy swiadome/momentami przykre rodzicielstwo rozpozna, ze wychowal 'wartosciowego' czlowieka'?
'Ogolnie przyjete zasady', 'obowiazek wpajania ich dzieciom'. To kojarzy sie z patologicznym...

Wybaczcie drodzy czytelnicy ale musze skomentowac jeszcze jedno zdanie z powyzszej rozmowy.
Osoba napisala "nikt nie ma prawa wtracac sie w to jak inni wychowuja". Otoz taki wlasnie przypadek nie wtracania sie opisal (i czesto do tego wraca) w swoim reportazu Mariusz Szczygiel. Chodzi o absolutnie przerazajaca historie regularnie katowanego przez macoche chlopca i jego smierc. Robila to osoba, ktora uczyla w szkole, a po odsiedzeniu niskiej kary (choc nigdy nie powinna opuscic wiezienia) uczy nadal. Reporter nie jest w stanie uwolnic sie od tej historii, bo sie nie da.
I wlasnie nikt nie wtracal sie do metod wychowawczych morderczyni, a ona uwazala, ze postepowala slusznie, katowanie nazywala zas dyscyplinowaniem.

Wybaczcie drodzy czytelnicy ale musze skomentowac jeszcze jedno zdanie z powyzszej rozmowy.
Osoba napisala "nikt nie ma prawa wtracac sie w to jak inni wychowuja". Otoz taki wlasnie przypadek nie wtracania sie opisal (i czesto do tego wraca) w swoim reportazu Mariusz Szczygiel. Chodzi o absolutnie przerazajaca historie regularnie katowanego przez macoche chlopca i jego...

Jest mi bardzo przykro. Nikt nie powinien tak określać drugiej osoby. Szczególnie dziecka... to niewyobrażalne!

Jest mi bardzo przykro. Nikt nie powinien tak określać drugiej osoby. Szczególnie dziecka... to niewyobrażalne!

W domu,to słyszałem.Czasy były ciężkie.

W domu,to słyszałem.Czasy były ciężkie.

Przykre... nawet bardzo. Wiem, że to musi mieć duży wpływ na całe życie. Współczuję. Jasne, pewnie było tak, że rodzina nie była do końca przygotowana na jakiś rodzaj "inności", było to jednak dość dawno gdzie świadomość społeczna była inna. Ale mimo to takie słowa nie powinny paść :(

Przykre... nawet bardzo. Wiem, że to musi mieć duży wpływ na całe życie. Współczuję. Jasne, pewnie było tak, że rodzina nie była do końca przygotowana na jakiś rodzaj "inności", było to jednak dość dawno gdzie świadomość społeczna była inna. Ale mimo to takie słowa nie powinny paść :(

@Czytamcałyczas i słowa i czyny ranią do głębi. Bardzo mi przykro, że Cię to spotkało. Bardzo :(

@Czytamcałyczas i słowa i czyny ranią do głębi. Bardzo mi przykro, że Cię to spotkało. Bardzo :(

Teraz idę do przodu.

Teraz idę do przodu.

i tak trzymać!:)

i tak trzymać!:)