takich książek było wiele, a jednocześnie jeszcze takiej nie było, mimo obszerności literatury na ów temat, autorce udało się spojrzeć na świeżo.

takich książek było wiele, a jednocześnie jeszcze takiej nie było, mimo obszerności literatury na ów temat, autorce udało się spojrzeć na świeżo.

Nieoczywista podróż przez Izrael.

Nieoczywista podróż przez Izrael.

Nigdy wcześniej nie zastanawiałam się nad tym jak mocno przenikają się między sobą kultura polska i żydowska. Autorka udowadnia, że jeśli istnieje kraj, w którym ze wzruszeniem cytuje się Mickiewicza, a zamiast współczesnego polskiego slangu używa się eleganckiej, przedwojennej, polskiej mowy to tym krajem zdecydowanie jest Izrael.

Nigdy wcześniej nie zastanawiałam się nad tym jak mocno przenikają się między sobą kultura polska i żydowska. Autorka udowadnia, że jeśli istnieje kraj, w którym ze wzruszeniem cytuje się Mickiewicza, a zamiast współczesnego polskiego slangu używa się eleganckiej, przedwojennej, polskiej mowy to tym krajem zdecydowanie jest Izrael.

Mega fajny, rzetelny i ciekawy reportaż. Bardzo doceniam zebranie wiedzy z wielu źródeł i przepuszczenie przez osobisty filtr autorki - to odświeżające w kontekście innych reportaży, które cytują i cytują, nie wnosząc za wiele od autora. Tu jest inaczej. Jest świeżo i różnorodnie. Mega gratka dla fascynatów Izraela

Mega fajny, rzetelny i ciekawy reportaż. Bardzo doceniam zebranie wiedzy z wielu źródeł i przepuszczenie przez osobisty filtr autorki - to odświeżające w kontekście innych reportaży, które cytują i cytują, nie wnosząc za wiele od autora. Tu jest inaczej. Jest świeżo i różnorodnie. Mega gratka dla fascynatów Izraela

Dobry reportaż. Czyta się szybko. Ciekawe zestawienie losów narodu semickiego, który wyemigrował do ziemi obiecanej. Autorka rzetelnie potraktowała zjawisko emigracji, rozterek tych, którym się emigracja udała, jak i tym, którzy się zawiedli. Wszystkim tym, których interesują losy narodu wybranego, polecam.

Dobry reportaż. Czyta się szybko. Ciekawe zestawienie losów narodu semickiego, który wyemigrował do ziemi obiecanej. Autorka rzetelnie potraktowała zjawisko emigracji, rozterek tych, którym się emigracja udała, jak i tym, którzy się zawiedli. Wszystkim tym, których interesują losy narodu wybranego, polecam.

polecam, rewelacyjna, pelna wiedzy

polecam, rewelacyjna, pelna wiedzy

Polanim to określenie Żydów, którzy wyemigrowali do Izraela z Polski. Co więcej jest to nazwa nadana już w latach trzydziestych dwudziestego wieku, kiedy ruszyła pierwsza alija, czyli powrót do Ziemi Obiecanej. Zdaniem Żydów do Jerozolimy się nie wraca, do niej się wznosi. Zatem powrót na ziemie przodków to nobilitacja. Czy jednak na pewno? Autorka pokazuje, że dużo zależy od powodów, które skłoniły do wyjazdu. Ci, którzy opuszczali Polskę z pobudek syjonistycznych, z przekonania, że jadą budować swoje państwo, zupełnie inaczej odnoszą się do naszego kraju, niż ci, którzy poczuli się wyrzuceni. Czy to przez rząd Gomułki, czy przez wydarzenia marca ‘68. Co nie zmienia faktu, że tęsknią. Bardziej za językiem, za dzieciństwem, niż za Polską i jej obywatelami. Polscy Żydzi mieli duży wpływ na to jaki kształt przybrał współczesny Izrael. Zarówno przed drugą wojną, jak i po niej stanowili jedną trzecią populacji. A ponieważ byli dobrze wykształceni z łatwością obejmowali kluczowe stanowiska. Książka skłania do przemyśleń. Sylwetki rozmówców są tak dobrane, aby ukazać jak największą różnorodność. Poza tym sprawne pióro autorki sprawia, że od lektury ciężko się oderwać. Polecam.

Polanim to określenie Żydów, którzy wyemigrowali do Izraela z Polski. Co więcej jest to nazwa nadana już w latach trzydziestych dwudziestego wieku, kiedy ruszyła pierwsza alija, czyli powrót do Ziemi Obiecanej. Zdaniem Żydów do Jerozolimy się nie wraca, do niej się wznosi. Zatem powrót na ziemie przodków to nobilitacja. Czy jednak na pewno? Autorka pokazuje, że dużo zależy...

Jestem zachwycona ja autorce udało się napisać tak obiektywny, zrównoważony i wszechstronny reportaż na tak wrażliwy i skomplikowany temat. Po wielu opiniach widać, że ci którzy mają jedną prawidłową opinię na tematy polsko-żydowskie i tak tylko tego dopatrzą się w książce. A Karolina Aderet naprawdę wykonała doskonałą robotę reporterską i pokazała wszystkie możliwe odcienie XX wiecznej historii polskich Żydów i ich stosunku do kraju urodzenia. Książka napisana subtelnym, pięknym językiem, który wielkie emocje pokazuje oszczędnie na tle zdarzeń jak przystało na reportaż . Mamy wiele faktów i wiele ludzkich historii (włącznie z Edgarem Keretem - wspaniałym pisarzem i jego matką). Bardzo ważna książka dla zainteresowanych tematem

Jestem zachwycona ja autorce udało się napisać tak obiektywny, zrównoważony i wszechstronny reportaż na tak wrażliwy i skomplikowany temat. Po wielu opiniach widać, że ci którzy mają jedną prawidłową opinię na tematy polsko-żydowskie i tak tylko tego dopatrzą się w książce. A Karolina Aderet naprawdę wykonała doskonałą robotę reporterską i pokazała wszystkie możliwe...

To powinni przeczytać wszyscy, którzy uważają że "nad Wisłą" mieszkali zawsze tylko Polacy, i jeszcze na dodatek wyznania rzymsko-katolickiego.
Wielka szkoda, że Polska źle traktowała swoich żydowskich obywateli. Pewnie i tak większość wyjechałaby do Izraela, ale ten Izrael byłby... No, nie chcę pisać, że byłby "kolonią", byłby "przyczółkiem" Polski na wybrzeżu morza Śródziemnego.

To powinni przeczytać wszyscy, którzy uważają że "nad Wisłą" mieszkali zawsze tylko Polacy, i jeszcze na dodatek wyznania rzymsko-katolickiego.
Wielka szkoda, że Polska źle traktowała swoich żydowskich obywateli. Pewnie i tak większość wyjechałaby do Izraela, ale ten Izrael byłby... No, nie chcę pisać, że byłby "kolonią", byłby "przyczółkiem" Polski na wybrzeżu morza...

Fale migracyjne można podzielić na trzy etapy: migracje przedwojenne, migracje w okresie Gomułkowskim oraz emigranci Marcowi. Autorka spotyka się z różnymi pokoleniami. Każde z nich odbiera przyjazdy do Izraela inaczej oraz na różny sposób potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji. Przyjezdni mają ze sobą bagaż przeżyć, wiedzy i umiejętności. Autorka we wstępie w przejrzysty sposób opisuje drogę budowy kraju. Nakreśla jasno historyczny kontekst syjonizmu. Bardzo interesującą historią była podróż z Warszawy do Palestyny na rowerze. Ogromna odwaga ze strony ojca Miri. Nie do pomyślenia. To, co uderza we wspomnieniach większości osób jest sentyment do języka, literatury i kultury polskiej. Drugą stroną medalu jest sposób przyjmowania polskich emigrantów. Na przykładzie przyjezdnych po Holocauście, miejscowa ludność dziwiła im się, dlaczego dała się zabijać i nie stawiała oporu. To musiało być straszne przeżycie. Totalny brak zrozumienia na to, co działo się w Europie w latach wojennych. Też ciekawym aspektem było spojrzenie na ludność zamieszkałą, która była traktowana gorzej, była niewykształcona i nie miała zachodniego wychowania, tak często wypowiadali się właśnie Polanim. Różnice były ogromne, często nie do pogodzenia. Wzruszającą opowieścią jest historia Borysa Dorfmana, który załamany tragedią pogromu kieleckiego, zamknął się w sobie, przez całe życie żył sam, jego opiekunem był Icchak, syn jego przyjaciół jak i również opiekunka Beverly. W reportażu można spotkać i zaznajomić się z historią Orny Keret i jej syna, znanego pisarza Etgara Kereta. Tutaj następuje pewnego rodzaju pogodzenia Polaków i Izraelczyków, Etgar uważa, że wiele nas łączy: mamy podobną wrażliwość na własnym punkcie, czujemy się ofiarami, pomstujemy na świat, że nas zostawił, że nas nie szanuje. Też pomostem łączącym jest historia Ryśka, który działa w Towarzystwie Przyjaźni Izrael-Polska. Ten wątek uświadamia, jak ważny jest wzajemny szacunek i wspólna współpraca. Przewrotnym wątkiem był również wspomniany fakt, że osoby mające polskie korzenie czy to po rodzicach, dziadkach, starają się o polskie obywatelstwo, na wypadek niebezpiecznych rozruchów w Izraelu. Jest to pewnego rodzaju zabezpieczenie przed możliwością wyjazdu w bezpieczniejsze strony.

Fale migracyjne można podzielić na trzy etapy: migracje przedwojenne, migracje w okresie Gomułkowskim oraz emigranci Marcowi. Autorka spotyka się z różnymi pokoleniami. Każde z nich odbiera przyjazdy do Izraela inaczej oraz na różny sposób potrafi się odnaleźć w nowej sytuacji. Przyjezdni mają ze sobą bagaż przeżyć, wiedzy i umiejętności. Autorka we wstępie w przejrzysty...