"Córkę carycy" czytało się całkiem przyjemnie. Dobre były opisy przeżyć bohaterki, bardzo wiarygodnej, choć niepodobnej historycznemu pierwowzorowi. Wcielenie się w rolę postaci - nie dość, że żyjącej 100 lat temu, to jeszcze w Rosji - pewnie stanowiło dla amerykańskiej pisarki nie lada wyzwanie. Nie przeczę, Polak czy Czech zrobiłby to lepiej; narody słowiańskie doświadczyły komunizmu i z tego powodu łatwiej im oddawać (na przykład) retorykę rewolucjonistów. Za samą odwagę należy jednak panią Erickson pochwalić.
Dużo do życzenia pozostawia wizerunek postaci pobocznych. Autorka zabrała Oldze empatię, wrażliwość, dojrzałość, przypisując te cechy Tatianie. Najstarsza siostra została straszną zołzą; dla Marii i Anastazji nie pozostało wiele miejsca. Myślę, że cała historia bardzo by zyskała, gdyby nie ukazywała pozostałych carówien jako płytkich postaci.

"Córkę carycy" czytało się całkiem przyjemnie. Dobre były opisy przeżyć bohaterki, bardzo wiarygodnej, choć niepodobnej historycznemu pierwowzorowi. Wcielenie się w rolę postaci - nie dość, że żyjącej 100 lat temu, to jeszcze w Rosji - pewnie stanowiło dla amerykańskiej pisarki nie lada wyzwanie. Nie przeczę, Polak czy Czech zrobiłby to lepiej; narody słowiańskie...

"Córkę Carycy" znalazłam przypadkowo w księgarni w jednym z najbliższych mi miasteczek, wtedy, gdy poszukiwałam mapy Beskidu Małego potrzebnej na geografię turystyczną. W skrócie - jest to hamerykańskie romansidło ze sporą dawką przemocy, seksu i socjalizmu (nie chcę wyjść na osobę o antyamerykańskich poglądach, ale śmieszy mnie to, jak ludzie w USA niekiedy postrzegają świat). Autorka z detalami opisuje przedmałżeńskie przygody erotyczne (!) carewny Tatiany (co jest wierutną bzdurą, ponieważ córki cara pochodziły z bardzo pobożnej, prawosławnej rodziny i zachowywały czystość aż do ślubu).
Czy warto - nie moje klimaty, prawdy historycznej tam tyle, co kot napłakał - sprzedałam za symboliczną kwotę.
Jest tyle ciekawszych książek o Romanowach, nawet tych fikcyjnych; np. "W cieniu Pałacu Zimowego".

"Córkę Carycy" znalazłam przypadkowo w księgarni w jednym z najbliższych mi miasteczek, wtedy, gdy poszukiwałam mapy Beskidu Małego potrzebnej na geografię turystyczną. W skrócie - jest to hamerykańskie romansidło ze sporą dawką przemocy, seksu i socjalizmu (nie chcę wyjść na osobę o antyamerykańskich poglądach, ale śmieszy mnie to, jak ludzie w USA niekiedy postrzegają...

Lubię powieści historyczne, w których opisywane jest życie znanych osób.
Ta jednak mnie nie porwała chociaż opisywała o losach jednej z córek Mikołaja II, Tatiany. Daleko jej do porywającej powieści "Sekret Tatiany" Gill Paul która niedawno skończyłam czytać.
"Córka carycy" w większej części opowiada o szczęśliwym dzieciństwie i o tym co się działo w jej życiu gdy miała 6 a potem 12 lat. O matce która cierpiała na depresję, słabym ojcu, chorobie małego braciszka, kłótniach między siostrami, okrutnej babce i o spotkaniach z całą rzeszą krewnych tych bliższych i dalszych. Jest też pierwsza miłość i przyjęte oświadczyny. No i oczywiście Rasputin.
Dużo miejsca zajmuje tło obyczajowe, polityczne oraz społeczne. Są fakty
historyczne np.zamachy bombowe na członków rodziny, strajki, rozruchu na ulicach, wizyta w Berlinie,abdykacja cara.
Natomiast bardzo mało miejsca zostaje na prawdziwy dramat, jakim jest zesłanie rodziny na Sybir i jej życie w tamtych warunkach.
Ta powieść była dla mnie strasznie płaska. Pozbawiona emocji. Brak w niej głębi i charakteru. Brak w niej pasji w opisywaniu zdarzeń, nie oddająca
tragizmu losów bohaterki.
Czytałam inne dobre książki tej autorki, ale ta jest najsłabsza mimo ciekawego tematu, jakim jest mit o uratowaniu od śmierci jednej z carskich córek.

Lubię powieści historyczne, w których opisywane jest życie znanych osób.
Ta jednak mnie nie porwała chociaż opisywała o losach jednej z córek Mikołaja II, Tatiany. Daleko jej do porywającej powieści "Sekret Tatiany" Gill Paul która niedawno skończyłam czytać.
"Córka carycy" w większej części opowiada o szczęśliwym dzieciństwie i o tym co się działo w jej życiu gdy miała 6 a...

… carycy Aleksandry i cara Mikołaja II z rodu Romanowów. Tytułowa córka to Tatiana, która wspomina swoje długie życie począwszy od pierwszych lat w Pałacu Zimowym z widokiem na Twierdzę Pietropawłowską i Newę – z siostrami i niedawno urodzonym bratem Aleksym. Poznajemy sytuację Rosji na początku XX wieku – świat widziany oczami małej dziewczynki, potem dorastającej panny, mądrej i wrażliwej, która, choć chowana pod kloszem, coraz więcej rozumie z otaczającej ją rzeczywistości rodzącego się buntu, biedy i nienawiści, gdy słowa lojalności wobec jej ojca „Batiuszka!” i „Boże, chroń cara!” zamieniają się w rewolucyjne okrzyki przepełnione wrogością. Tania poznaje smak rozczarowań i pierwszych miłości, dźwiga ciężar tajemnic i odpowiedzialności za swoją rodzinę i uczy się podejmować decyzje.
Historia zna straszny koniec tej rodziny, ostatnich Romanowów. Ale tutaj autorka pokazuje inne zakończenie – co, jeśli Tatiana Romanow uciekła i przeżyła?
Książka napisana lekko jak ciekawa opowieść, płynnie przechodzi przez kolejne lata burzliwej historii – Europy, Rosji, rodziny i miłości. Porwała mnie od pierwszych stron.

… carycy Aleksandry i cara Mikołaja II z rodu Romanowów. Tytułowa córka to Tatiana, która wspomina swoje długie życie począwszy od pierwszych lat w Pałacu Zimowym z widokiem na Twierdzę Pietropawłowską i Newę – z siostrami i niedawno urodzonym bratem Aleksym. Poznajemy sytuację Rosji na początku XX wieku – świat widziany oczami małej dziewczynki, potem dorastającej panny,...

Bardzo dobra książka oparta częściowo na historii. Nie jestem zwolennikiem takich książek, jednakże książka tak mnie wciągnęła, że postanowiłam zgłębić historię ostatniego cara, jego rodziny oraz Rasputina.
Oczywiście trzeba trochę z przymrużeniem oka patrzeć na tą historię, gdyż wiele informacji jest wymyślonych przez autorkę. No ale chyba własnie o to chodzi. Po przeczytaniu proponuję zrobić tak jak ja, czyli poczytać sobie to i owo na temat carskiej rodziny.
Pozycja ta bardzo dobrze oddaje ówczesną sytuację w kraju. Bieda, dezorganizacja, dysproporcja pomiędzy klasami. Wszystko to wpływa na dalszy rozwój wypadków.
Autorka odwraca trochę losy córek cara. Choć historia mówi inaczej. Ale jak było?? To kto wie. Nie chcę spoilerować, więc może zakończę opninię na tym wątku...

Bardzo dobra książka oparta częściowo na historii. Nie jestem zwolennikiem takich książek, jednakże książka tak mnie wciągnęła, że postanowiłam zgłębić historię ostatniego cara, jego rodziny oraz Rasputina.
Oczywiście trzeba trochę z przymrużeniem oka patrzeć na tą historię, gdyż wiele informacji jest wymyślonych przez autorkę. No ale chyba własnie o to chodzi. Po...

Jest to historia opowiedziana przez córkę cara Mikołaja II - Tatianę. Mimo, że jest to opowieść fikcyjna to poznajemy losy rodziny carskiej Romanowów, czasy caratu i rewolucji widziane oczami księżnej Tatiany. Bardzo dobra pozycja pokazująca kawałek historii Rosji. Gorąco polecam.

Jest to historia opowiedziana przez córkę cara Mikołaja II - Tatianę. Mimo, że jest to opowieść fikcyjna to poznajemy losy rodziny carskiej Romanowów, czasy caratu i rewolucji widziane oczami księżnej Tatiany. Bardzo dobra pozycja pokazująca kawałek historii Rosji. Gorąco polecam.

Romanowowie, to ostatnia dynastia rządząca Rosją. Wielki ród, który przeszedł od okresu świetności do spektakularnego upadku tego państwa. Życie pisze różne scenariusze, ale tego co spotkało Romanowów na początku XX wieku, nikt się chyba nie spodziewał. Snuto różne, na temat tego, czy z pamiętnej masakry carskiej rodziny ktokolwiek przetrwał. Oczywiście każdy słyszał o Anastazji i jej prawdopodobnym przeżyciu. Co jakiś czas sprawa wraca, być może kiedyś dowiemy się prawdy, kto wie?

"Córka carycy", opowiada zupełnie inną historię. Jest rok 1989. Daria Gradow, dobiega setki. Wiedzie spokojny żywot w pewnym miasteczku w Kanadzie. Ma szczęśliwa rodzinę, otoczona jest dziećmi i wnukami. Jednak nikt nie podejrzewa, że ta niepozorna staruszka to Tatiana, wielka księżna, córka cara Mikołaja II i carycy Aleksandry.

Cofamy się do wydarzeń przedrewolucyjnych. Tania wiedzie szczęśliwy żywot, w przepychu i bez żadnych trosk. Narodziny chorego na hemofilię Aleksego, wpływ Rasputina, na niemalże wszystkie sprawy w kraju. Wojna, a potem więzienie na Syberii. Tatiana uratowana od śmierci przez zakochanego w niej człowieka, snuje plany uratowania rodziny. Co dalej, jak się potoczy ta historia? Pozostawiam to do odkrycia czytelników.

Ciekawa powieść, która przedstawia trochę odmienne spojrzenie, na - zdawałoby się oklepany temat. Na temat Romanowów i ich losów powiedziano wszystko. Tak można by sądzić. Jednak historia może podążać innym torem... Zapraszam do lektury.

Romanowowie, to ostatnia dynastia rządząca Rosją. Wielki ród, który przeszedł od okresu świetności do spektakularnego upadku tego państwa. Życie pisze różne scenariusze, ale tego co spotkało Romanowów na początku XX wieku, nikt się chyba nie spodziewał. Snuto różne, na temat tego, czy z pamiętnej masakry carskiej rodziny ktokolwiek przetrwał. Oczywiście każdy słyszał o...

Pięknie opowiedziana, znana wszystkim historia upadku dynastii Romanowów, tym razem widziana oczami drugiej córki carskiej pary - Tatiany.

Polecam nie tylko miłośnikom tej tematyki, również fanom dobrej, emocjonalnej literatury kobiecej.

Pięknie opowiedziana, znana wszystkim historia upadku dynastii Romanowów, tym razem widziana oczami drugiej córki carskiej pary - Tatiany.

Polecam nie tylko miłośnikom tej tematyki, również fanom dobrej, emocjonalnej literatury kobiecej.

Fikcja, ale czyta się świetnie. Polecam!

Fikcja, ale czyta się świetnie. Polecam!

Dobra książka dla zainteresowanych tematem. Przyjemna, lekka i ciekawa, chociaż nie powiem że sięgnęłabym po nią po raz kolejny.

Dobra książka dla zainteresowanych tematem. Przyjemna, lekka i ciekawa, chociaż nie powiem że sięgnęłabym po nią po raz kolejny.