Twórczość tej autorki jest mi doskonale znana, w ostatnim czasie udało mi się przeczytać kilka jej książek i bardzo mnie cieszy, że jej starsze powieści są odświeżane, wydawane ponownie, dzięki czemu mam okazję dobrze je poznać. Tym razem postawiłam na nowość, którą odrobinę żyłam w ostatnim czasie. Chodzi tutaj o drugi tom cyklu Bezlitosna siła „Polluks”. Po przeczytaniu „Kastora” pochwyciłam bakcyla tych groźnych i mrocznych mężczyzn, którzy potrzebują w swoim życiu blasku pod postacią odpowiedniej kobiety. Podobno Polluks ma wyjątkowo mroczną duszę, a demony zdają się płynąć w jego żyłach zamiast krwi, jego serce nie jest zdatne do cieplejszych uczuć, ponieważ napędza je wściekłość. Jestem ciekawa, czy to prawda, a wy?
„Polluks” przedstawia historię Patryka Rottera, mężczyzny, który w swoim życiu przeszedł naprawdę wiele. Piekło na ziemi otworzyło swoje bramy, wylewając na niego wszystko, co tylko miało w pierwszym z wielu wyziewów. Nie jest wart, ani te zdolny do miłości, zamiast niej woli szybki i brutalny seks. Stroni od czułości, którą uważa za niebezpieczną i słabość. Jego życie, zarówno w ringu jak i poza nim napędza chęć zemsty, która przesłania mu wszystko inne. No prawie. Poza pewną ciemnowłosą dziewczyną, która zbyt mocno wwierciła mu się w myśli. Powinien spoglądać na nią z daleka, tylko to pragnienie pali bezlitośnie coraz mocniej, jakby był na wiecznym głodzie, ona jedynym pokarmem, substancją, która była gotowa go zaspokoić w pełni. Problem w tym, że to nie była kolejna kobieta, którą mógł mieć na jedną noc, wyładować na niej cały mrok. Zniszczyłby ją, doskonale zdaje sobie z tego sprawę, jednak pokusa zakosztowania jej bywa wręcz nie do odparcia.
Rany, które nosi w sobie są głębokie i być może nigdy się nie zabliźnią. Rotter nosi piętno, które przejmuje nad nim kontrole, skaziło serce, umysł, a także każdą tkankę, aż do samiutkich kości. Martyna wydaje się dla niego iluzją, jasnym promykiem, który daje poczucie otrzymania od życia czegoś więcej poza cierpieniem. Czy może sobie na to pozwolić? Czy ofiary samolubnych żądz nie będą zbyt kolosalne?
Martyna przeszła w swoim życiu przez piekło, znała doskonale smak cierpienia, więc czy miał prawo dokładać jej kolejne? Była współpracowniczką jego najlepszego przyjaciela, Kastora, którego traktował, jak brata. Tylko on, go rozumiał, wspierał i nie oceniał. Czy, aby na pewno? Co jeśli to przyciąganie nie z tego świata jest wzajemne? Czy mają wspólnie jakąś przyszłość, nim cienie przeszłości pogrzebią za sobą wszystko?
„Polluks” jest powieścią, która ukazuje bohatera, który widzi w sobie zło, przez które się definiuje. Przeszłość jest w nim głęboko zakorzeniona, odbierała szansę na szczęście, które w oczach Patryka wydawało się nierealne, było iluzją, które znikało, ilekroć sięgał po nie ręką.
Agnieszka Lingas-Łoniewska udowadnia, że nie boi się podjąć trudnych tematów, a mało tego, potrafi je przekazać czytelnikowi w sposób wiarygodny. Zupełnie jakby odczuwała wszystkie emocje bohaterów, jakby były dla niej równie istotne. Pokazała nam bohaterów, którzy zetknęli się w swoim młodym życiu z bólem, cierpieniem, przechodząc przez piekło, z którego starają się wyjść obronną ręką, czasem po prostu wegetować. Mają swoje wady, mają zalety, są zdewastowani wewnętrznie próbując naprawić się na nowo. Stać się kimś innym, lepszym, otworzyć na świat i odczuwaną miłość. Każde z bohaterów radzi sobie z przeszłością na swój własny sposób, podejmując się walki z tym, co nadal boli, co czai się niebezpiecznie pod skórą.
Życie jest jak walka na ringu, dopóki nie zabrzmi finałowy gong nie możesz pozwolić powalić się na matę. Z każdego doświadczenia, problemu, musisz wyjść obronną ręką. Autorka pokazuje, że miłość mimo silnych negatywnych uczuć, potrafi znaleźć przyjazny grunt, aby wzmocnić swoje korzenie. Polecam Wam „Polluksa”, pamiętajcie o tym, że to niegrzeczny chłopak, który nie boi się dosadnie powiedzieć, co go denerwuje. Używa wulgaryzmów, co być może nie każdemu odpowiada, ja przyznam szczerze, że czekam na „Saturna”, jestem ciekawa, co tym razem przekaże nam autorka.

Twórczość tej autorki jest mi doskonale znana, w ostatnim czasie udało mi się przeczytać kilka jej książek i bardzo mnie cieszy, że jej starsze powieści są odświeżane, wydawane ponownie, dzięki czemu mam okazję dobrze je poznać. Tym razem postawiłam na nowość, którą odrobinę żyłam w ostatnim czasie. Chodzi tutaj o drugi tom cyklu Bezlitosna siła „Polluks”. Po przeczytaniu...