„Są dziwni – rozmyślał. – Każdy inny, każdy zamknięty, jakby schowany w sobie. Młody się nie odzywa, młodsze małżeństwo ciągle się słownie przepycha, w starszym zona kręci szyją męża, a ten próbuje się nie dać. Dwie kobiety są podobne figurą i mają takie same oczy, ale patrzą w różnych kierunkach. Będzie się wieczorem działo.”

Mroźny styczeń w Polsce skłonił grupę Polaków do wyjazdu na Wyspy Kanaryjskie. Słońce, plaża, kolorowe drinki , hotel all inclusive zdają się być rajem, podczas gdy w Polsce jedynie mróz i szaruga za oknem. Trzy rodziny, totalnie różne osobowości i podejście do życia. Jak się wkrótce okaże, pozorny urlop za granicą będzie dla każdej z nich czymś więcej. W obliczu dosyć ekstremalnej sytuacji, wyjdą na jaw skrywane dotąd sekrety, które totalnie odmienią życie uczestników wycieczki.

„Pocztówki” to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale z pewnością nie ostatnie. Jestem naprawdę zaskoczona, bowiem ta przepiękna okładka kryje nie tylko lekką, wakacyjną opowieść na jaką początkowo liczyłam. Autorka w bardzo przystępny, momentami zabawny sposób ukazała problemy z jakimi zmagają się bohaterowie, ale z którymi w codziennym życiu może zmagać się każdy z nas. Jestem zauroczona stylem i lekkim piórem autorki, a także sposobem prowadzenia fabuły. Nie miałam żadnego problemu aby wczuć się w wakacyjny klimat książki, oczami wyobraźni przeniosłam się do ciepłego i malowniczego Lanzarote.
Bardzo spodobała mi się także kreacja bohaterów, Agnieszka Lis świetnie oddała charakter typowych Polaków, którzy narzekają i we wszystkim doszukują się problemów, oceniają innych zamiast przyjrzeć się przede wszystkim samemu sobie, a także skąpstwo. Tym samym skłania czytelników do refleksji i uświadamia, że powinniśmy być otwarci na zmiany w naszym życiu a co najważniejsze, nie powinniśmy bać się marzyć. Wszystko zależy od nas, jeśli nie weźmiemy sprawy w swoje ręce nic samo do nas przyjdzie. Bo przecież w życiu chodzi o to, by robić to co nas uszczęśliwia prawda?

„Są dziwni – rozmyślał. – Każdy inny, każdy zamknięty, jakby schowany w sobie. Młody się nie odzywa, młodsze małżeństwo ciągle się słownie przepycha, w starszym zona kręci szyją męża, a ten próbuje się nie dać. Dwie kobiety są podobne figurą i mają takie same oczy, ale patrzą w różnych kierunkach. Będzie się wieczorem działo.”

Mroźny styczeń w Polsce skłonił grupę Polaków...