Przyjemne

Przyjemne

Drugi tom jest jeszcze lepszy niż pierwsza część. Przede wszystkim jest więcej stron konfliktu niż w pierwszej książce. Jest też więcej intryg i dużo niespodziewanym i mocnych morderstw. Nadaje to książce mroczniejszy charakter. Zakończenie w przeciwieństwie do pierwszej części nie mówi "powstanie kolejna część" tylko raczej "może powstać kolejna część". Polecam i czekam aż w moje ręce trafi ostatni trzeci tom trylogii 🙃.

Drugi tom jest jeszcze lepszy niż pierwsza część. Przede wszystkim jest więcej stron konfliktu niż w pierwszej książce. Jest też więcej intryg i dużo niespodziewanym i mocnych morderstw. Nadaje to książce mroczniejszy charakter. Zakończenie w przeciwieństwie do pierwszej części nie mówi "powstanie kolejna część" tylko raczej "może powstać kolejna część". Polecam i...

Druga część równie mocna, tajemnicze zniknięcia i jeszcze bardziej tajemnicze powroty. Zajrzyjcie koniecznie.

Druga część równie mocna, tajemnicze zniknięcia i jeszcze bardziej tajemnicze powroty. Zajrzyjcie koniecznie.

Część druga w niczym nie ustępuje pierwszej, mam wrażenie, że jest bardziej mroczna. Wiele wątków się wyjaśnia, los niektórych bohaterów staje się lepszy, ale to nie oznacza, że dobro zawsze zwycięża. Michał Kamiński ma swój styl i duży talent. Polecam i czekam na ciąg dalszy.

Część druga w niczym nie ustępuje pierwszej, mam wrażenie, że jest bardziej mroczna. Wiele wątków się wyjaśnia, los niektórych bohaterów staje się lepszy, ale to nie oznacza, że dobro zawsze zwycięża. Michał Kamiński ma swój styl i duży talent. Polecam i czekam na ciąg dalszy.

Druga część nie odstaje od pierwszej. Wiele wątków się wyjaśnia, niektóre nie kończą się dobrze. Super powieść. Mam nadzieję, że będzie kontynuacja.

Druga część nie odstaje od pierwszej. Wiele wątków się wyjaśnia, niektóre nie kończą się dobrze. Super powieść. Mam nadzieję, że będzie kontynuacja.

Średniowiecze to nie tylko czas, w którym żyli najwspanialsi rycerze, znakomici władcy i ludzie, którym groziła wojna. Wojna, która może być bliższa niżeli im się wydawało. To także czas najróżniejszych, okrutnych wręcz spisków, rozlewów krwi oraz walk, których wynik znacząco odbije się zarówno na walczących, jak i niczemu winnych poddanych.



Przyznam szczerze, że na samym początku, gdy zaczynałam swoją przygodę z Pieśnią Dawnej Jonki, nie miałam pojęcia, czego tak naprawdę oczekuję od tej serii. Rzecz jasna spodziewałam się rycerzy, królów oraz różnych rozmaitych spisków, jednak na początku było mi niezwykle trudno zaznajomić się z całym tym światem, a czytanie tej nieco ponad czterystu stronicowej książki zajmowało mi wieki. Dopiero później odkryłam, że z czasem poznawanie tego świata przynosi mi coraz więcej i więcej przyjemności, dlatego też byłam naprawdę ciekawa, czy w kontynuacji będzie lepiej niż w przypadku pierwszego tomu, do tego stopnia, że w końcu będę mogła powiedzieć z czystym sumieniem, że jest to jedna z niewielu tego typu książek, która naprawdę mi się podoba. Sądzę, że tak właśnie się stało, dlatego iż nim się obejrzałam, byłam już na końcu opowieści.

Zanim jednak wspomnę o fabule, chciałabym, chociażby parę poniższych zdań poświęcić autorowi, gdyż w tym wypadku uważam to za jak najbardziej wskazane. Co prawda nie wiem o nim nic, jednak dzięki przeczytaniu tych dwóch książek, jestem w stanie powiedzieć, że to człowiek, który się rozwija i to w jak najbardziej pozytywnym tego słowa znaczeniu. O ile pierwsza część "Pieśni dawnej Jonki" podobała mi się, jednak było w niej parę punktów których mogłabym się doczepić, tak w tym przypadku całość prezentuje się znacznie lepiej i odnoszę wrażenie, że jego warsztat pisarski ewoluował, a przez to słowo mam na myśli, że nie tylko poprawił swój język, dzięki któremu o wiele szybciej wciągnęłam się w przedstawiony przez niego świat, lecz także poprowadził akcję w taki sposób, że po prostu chciałam poznawać tę historię dalej i byłam naprawdę ciekawa jak to wszystko się dalej potoczy. Bardzo podobał mi się zamieszczenie w tej historii trochę przedawnionego już słownictwa, co z pewnością przyczyniło się do mojego bardziej przychylnego odbioru tej lektury.

Jonka od dawna nie widziała swojego króla, do czasu aż trzynaście lat po wyruszeniu na wojnę, do królestwa wraca syn króla Henryka, Grzegorz, który jak się okazuje, ma przejąć tron po swoim ojcu. Dwa dni po powrocie następca zostaje powiadomiony przez posłańca, że widziano statek. Nie byle jaki statek, gdyż miała przypłynąć nim jego narzeczona: Marcja z Gentu. Wydawać by się mogło, że od tego czasu wszystko potoczy się wspaniale zarówno dla władcy jak i całej Jonki. Nic bardziej mylnego. Otóż Grzegorz nie doczekał się dziedzica, a jak dobrze wiadomo, w Jonce nigdy nie braknie chętnych do tronu. Ponadto niezbyt korzystna przepowiednia dla władcy wcale nie ułatwia tej trudnej sytuacji.

Dopatrzyłam się w tej książce jednej dość znaczącej dla mnie wady. Jest to nadmiar stron, przez co nie dość że to tomiszcze jest strasznie niewygodne w utrzymaniu, to ponadto, miejscami trzeba się nieźle nagimnastykować, żeby nie zagiąć grzbietu oraz przeczytać tekst nie pomijając przy tym słów. Niestety, nie do końca mi się to udało, przez co książka nie jest obecnie w najlepszym stanie, z czego szczerze ubolewam. Nie zrozumcie mnie źle, wszystko byłoby w porządku, gdyby cały ten tom został podzielony na mniej więcej dwie części i - przynajmniej z mojej strony - nie byłoby już żądnych problemów.

To wprost niewiarygodne, że w tak na pozór zwyczajnej książce może kryć się aż tak wiele dobrego. Dotychczas trzymałam się z daleka od tego typu lektur, jednak być może jest to znak, że powinnam przełamać kilka moich przyzwyczajeń i otworzyć się na nieco inną tematykę i kto wie, być może naprawdę mi się spodoba. Dobrze nakreśleni bohaterzy jak i wartka akcja to zaledwie maleńki początek tego, co mogłoby zachęcić was do sięgnięcia po tę książkę. Napiszę więc tylko warto, naprawdę warto otworzyć się na tę historię.

Średniowiecze to nie tylko czas, w którym żyli najwspanialsi rycerze, znakomici władcy i ludzie, którym groziła wojna. Wojna, która może być bliższa niżeli im się wydawało. To także czas najróżniejszych, okrutnych wręcz spisków, rozlewów krwi oraz walk, których wynik znacząco odbije się zarówno na walczących, jak i niczemu winnych poddanych.



Przyznam szczerze, że na...

Nastają trudne dni. Jonka traci króla, następca nie potrafi rządzić bez pomocy, a arystokraci tylko czekają na jakiekolwiek potknięcie Grzegorza. Lecz jego siostra ma inne plany. Chce aby to jej syn stał się prawowitym władcą Jonki. W ten sposób rozpoczyna się walka o wpływy, zdobywanie sojuszników oraz pozbywanie się podżegaczy. Dalekie królestwa również zaczynają interesować się Jonką. Każda możliwość rozszerzenia swoich ziem jest warta poświęcenia paru ludzi. W końcu to tylko nic nieznaczące osoby.

Ta opasła książka jest kontynuacją równie obszernej powieści o Królestwie Jonki. Jak sam tytuł wskazuje, jest to historia rozległa, pełna sprzecznych tajemnic. Postacie znane nam z poprzedniego tomu są starsze, chociaż niekoniecznie mądrzejsze. Poprzednie pokolenie musiało ustąpić nowemu, równie sprytnemu jak i nieroztropnemu.

Jest to zdecydowanie książka dla osób lubiących szybką, wartką akcje. Niewielkie (lecz ważne w orientacji sytuacji) opisy pozwalają zrozumieć emocje targające bohaterami. Nie tylko tymi z pierwszego planu! Różnorodność postaci jest ogromna, tak samo jak królestw. Autor wykorzystuje nie tylko plotki, więzi rodzinne, czy miłostki młodzian. Również seks ma ogromny wpływ na polityczne działania możnych. Jednak kobiety nie są jedynie narzędziem mężczyzn. Same pokazują, że ich pazurki mogą głęboko ranić. Z lwicami nie warto zadzierać!

Faktem jest powstanie kontynuacji godnej poprzedniczki. Osobiście klasyfikuję tę powieść jako historyczne, postapokaliptyczne fantasy. Chociaż trudno jest opisać skąd tego rodzaju przemyślenia. Jestem jednak pewna, że osoby lubiące Średniowiecze, ówczesne intrygi, zwierzęta z legend oraz siłę ludzkiego umysłu, będą zachwycone Pieśniami dawnej Jonki. To dobry początek do kolejnych, wspaniałych historii prosto z rodzimego podwórka!

Nastają trudne dni. Jonka traci króla, następca nie potrafi rządzić bez pomocy, a arystokraci tylko czekają na jakiekolwiek potknięcie Grzegorza. Lecz jego siostra ma inne plany. Chce aby to jej syn stał się prawowitym władcą Jonki. W ten sposób rozpoczyna się walka o wpływy, zdobywanie sojuszników oraz pozbywanie się podżegaczy. Dalekie królestwa również zaczynają...

Nie gustuję w fantastyce, to już wiecie, ale to jest wyjątek wyjątków. Świetnie, ekspresyjnie napisana historia, w której króluje mnóstwo emocji, a gdy zatapiam się w jej fabule od pierwszych wersów i płynę z jej nurtem będąc naprawdę pod ogromnym wrażeniem, to uwierzcie mi, żałować nie będziecie. Tym bardziej, że fantastyki tu jest naprawdę w postaci naleciałości i za to ukłon w stronę autora. W przeciwnym razie różnie mogłoby być z moim zaangażowaniem się w czytanie. Bardzo podoba mi się kreacja bohaterów. Taka prawdziwie z rozmachem. Każda z postaci odznacza się niebywałą charyzmą, siłą charakteru oraz jej zaangażowanie w całą opowieść. Autor zadbał również o tło społeczne, specyfikę i klimat królewskiego rodu. Przemawia do mnie również sugestywnie nakreślona intryga, która z kolei staje się budulcem do knucia, budowania strategii przejęcia władzy, do ambitnych planów realizacji własnych wizji i bezsprzecznych założeń. Są rodziny, problemy, zwykłe życie oraz miłość, której się pragnie, ale ona nie zawsze staje obok nas.

Jonka kilkanaście lat później. Chętnych do objęcia władzy jest wielu. Syn zastępuje ojca godnie, jednak dotkliwa śmierć nie pozwala na racjonalne gospodarowanie królestwem. To tego tradycje i zasady przechodzące z pokolenia na pokolenie stają się powodem do licznych ataków nawet ze strony najbliższych. Bohaterowie dadzą się porwać licznym spiskom i knowaniom, dojdzie do stać charakterów i walki o honor.


"Pieśni dawnej Jonki" to klimatyczna opowieść utrzymana w realiach średniowiecznej przyszłości (sic!),której atutem jest precyzja, bliskie nawet współczesnemu odbiorcy tematy, bo wbrew pozorom nic się w tych schematach nie zmieniło, znakomicie wykreowani bohaterowie, obrazowy świat przedstawiony, znakomite dialogi, żywa akcja oraz kwestie dojścia do pełni władzy. Wciągająca, intrygująca i wielopłaszczyznowa. Szczerze polecam!


https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2019/03/patronat-medialny-przedpremierowo.html?fbclid=IwAR3l2LxRJXJbipE3LqjKS4hYTi2b6ooKbID_FHr7DC4DNqSlak-uFQHKPwA

Nie gustuję w fantastyce, to już wiecie, ale to jest wyjątek wyjątków. Świetnie, ekspresyjnie napisana historia, w której króluje mnóstwo emocji, a gdy zatapiam się w jej fabule od pierwszych wersów i płynę z jej nurtem będąc naprawdę pod ogromnym wrażeniem, to uwierzcie mi, żałować nie będziecie. Tym bardziej, że fantastyki tu jest naprawdę w postaci naleciałości i za to...