W "Niebezpiecznej grze" poznajemy Weronikę "Werę" Kardasz - młodą, twardą policjantkę warszawskiej komendy policji, która przeżywa najgorszy okres swojego życia. W nieudanej akcji, którą dowodziła zginął jej partner Michał. Chcąc odpocząć od czynnej pracy w policji, wylądowała za biurkiem. Przez targające nią poczucie winy i wyrzuty sumienia popadła w alkoholizm. Załamana po śmierci przyjaciela, przestała dbać o siebię i kompletnie utraciła kontrolę nad własnym życiem. Kiedy rozważała już odejście ze służby, w Wilanowie ginie wygrywający w sondażach kandydat na premiera - Leon Wasilewski. Polityk chciał nagłośnić sprawę nielegalnego handlu ludźmi. Jedynym świadkiem zdarzenia jest popularny aktor-celebryta i lekkoduch Przemysław Rej, który w chwili morderstwa był kompletnie pijany. Obawiając się, że grozi mu niebezpieczeństwo ze strony mafii, prosi o ochronę. Komendant chcą dowiedzieć się czegoś więcej na temat świadka zgadza się i przydziela do tego zadania swoją prawą rękę - Werę. Weronika ma ochraniać aktora 24/h, udając dla mediów jego... dziewczynę. W ten oto sposób dwójka ludzi z kompletnie różnych światów zostaje zmuszona do wspólnego zamieszkania razem, aby wkrótce otrzymać strzał prosto w serce. Zaczyna się niebezpieczna gra.

Na pierwszy plan w tej historii wysuwa się relacja jaka połączyła Werę z Przemkiem, nazywanego przez nią "Remkiem". Para na początku nie potrafi znaleźć ze sobą wspólnego języka. Okazują sobie otwarcie niechęć, dogryzają i nawet dziecinnie wykłócają. Dla Weroniki Przemek jest tylko przyzwyczajonym do wzdychania do niego egocentrykiem.Sprawy między nimi pogorszył jeszcze fakt, iż otwarcie przyznał, że Weronika mu się nie podoba jako kobieta. W sytuacjach w jakich pojawiają się bohaterowie jest dużo złośliwości, bo oboje robią dużo, aby nawzajem uprzykrzyć wspólne mieszkanie. Wszystko zmienia się z czasem. Bohaterowie się poznają i zaczynają żywić do siebie współczucie, i sympatię. Przemek nigdy wcześniej nie spotkał kobiety takiej jak Weronika i pomimo braku logiki, zaczyna mu się podobać nie tylko jej cięta riposta. Weronice także mięknie serce na widok przystojnego aktora i z jeszcze większą determinacją pragnie ochronić jedynego mężczyznę, który zburzył mury, którymi lata temu się obudowała.

"Spędzała z nim zdecydowanie za dużo czasu, zżyli się, a nie powinno do tego dojść".

Główną osią fabuły jest romans pomiędzy głównymi bohaterami. Rodzi się on stopniowo, na zasadzie "jeden krok w przód, dwa do tyłu". Para ma kilka ładnych, znaczących scen, które budują ich związek tak jak w typowej literaturze kobiecej. Jest on napisany prawdziwie i przekonująco. "Odwrócony bodyguard" może nie jest pomysłem oryginalnym, ale cytując anonimowego klasyka: "who cares". W romansach trudno uciec od schematów, ale ta historia ma w sobie to "coś "co wciąga.

"Niebezpieczna gra" stanowczo nie jest kryminałem, ani powieścią sensacyjną. Wątki policyjno-mafijne są tylko dodatkiem. Autorka nie poświęca im zbyt wiele miejsca, co jest rozwiązaniem zrozumiałym, gdyż nie miały one przesłonić historii miłości Wery i Remka. Autorka nie uciekła jednak od naiwności w rozwiązaniu głównego wątku kryminalnego, jego zakończenie przyszło dla mnie bohaterom zbyt łatwo. Cała intryga kryminalna nie do końca mnie przekonała, czegoś mi brakowało, bo już nie dociekam w ogóle o jej prawdopodobieństwo. Rozumiem, że taki był zamysł autorki, całość w ogólnym rozrachunku była spójna. Nie mniej jednak nie mogę mieć pretensji o przewidywalność, gdyż wiadomym od początku było, iż na końcu historii Big Bad przegra i dosięgnie go sprawiedliwość.

Nie można powiedzieć, że w książce nic się nie dzieje. Miejsce akcji zmienia się parokrotnie. Akcja jest wartka, zwalnia w momentach w których powinna. Ma też kilka zwrotów akcji, które mogą czytelnika zaskoczyć. Jest trochę po amerykańsku i trochę swojsko. Zwieńczenie historii jest także satysfakcjonujące.

Autorka stworzyła ciekawych, głównych bohaterów. Dostajemy silną postać żeńską. Weronika jest kobietą nieprzewidywalną, odważną, twardą z wierzchu, ale o gołębim sercu, która powstała z popiołów. Zarówna ona i Przemek nie są jednowymiarowi, czytelnik ma szansę poznać ich osobowość i motywy, którymi się kierują. Łatwo można ich polubić i im kibicować. Dużo lepiej jednak została rozpisana postać Weroniki, niż Przemka. Postać Przemka mniej się rozwinęła, niż Weroniki. Dla mnie pozostał trochę "ciepłą kluchą", a Weronika kobietą, która nosiła spodnie w ich związku. Najgorzej jednak wypadł wcześniej wspomniany Big Bad (którego celowo nie wymieniam, bo byłby to duży spoiler). Była to postać płaska, groteskowo pewna siebie. Zabrakło mi ukrytych motywów jego postępowania, chciałabym poznać ją głębiej.

Autorka ma lekkie pióro, przez co książkę czytało mi się szybko i przyjemnie. Zastosowała narrację trzecioosobową, którą lubię. Styl był prosty, fabuła nie miała zbędnych dłużyzn. Jedynym do czego mogłabym się doczepić jest styl budowania zdań, w których autorka w niektórych momentach niepotrzebnie zastępuje imiona bohaterów podmiotami takimi jak "aktor", czy "brunetka". Osobiście tego nie lubię, ale jest to tylko moja indywidualna preferencja.

Książka Emilii Wituszyńskiej to niezły debiut. Autorka ma dobry warsztat. Potrafiła mnie zaciekawić swoją historią i stworzyć bohaterów, których losy z uwagą i chęcią śledziłam. W książce znalazłam humor, który lubię, przez co dobrze się przy niej bawiłam, tak jak obiecała mi pisarka.

"Niebezpieczna gra" to wciągający, gorący romans z wątkiem kryminalnym w tle. Opowiada o radzeniu sobie ze stratą, walką z poczuciem winy, odnajdywaniu miłości, kłamstwie i odbudowywaniu zaufania. Tutaj świat fleszy i czerwonych dywanów przeplata się z warszawskim półświatkiem. To świat odwróconych policjantów i wysoko postawionych skorumpowanych agentów. Wystarczy tylko nadepnąć im na odcisk a rozpocznie się niebezpieczna gra...

Autor:Pola
Czytaj na: https://czytamytu.blogspot.com/2019/05/recenzja-premierowa-niebezpieczna-gra.html

W "Niebezpiecznej grze" poznajemy Weronikę "Werę" Kardasz - młodą, twardą policjantkę warszawskiej komendy policji, która przeżywa najgorszy okres swojego życia. W nieudanej akcji, którą dowodziła zginął jej partner Michał. Chcąc odpocząć od czynnej pracy w policji, wylądowała za biurkiem. Przez targające nią poczucie winy i wyrzuty sumienia popadła w alkoholizm. Załamana...