Udało się, a już miałem pewne wątpliwości. Doczytałem książkę do końca pomimo Alfreda i jemu podobnych, którzy niezmiernie mnie denerwowali. Uhtred też nie popisał się tutaj inteligencją tylko dał się wodzić za nos. Ciekawą postacią była Skade, wniosła trochę "pieprzyku" w opowieść, gdyby nie ona chyba nie zmęczyłbym tej książki. Wszystkie inne książki Cornwella czytałem jednym tchem, tylko tą jedną męczyłem i sam nie wiem czemu. Niby historia jest w porządku, cała fabuła też pasuje, ale było mi ciężko. Rzeczą która najbardziej mnie denerwuje jest konflikt jednej wiary z drugą. LUDZIE JAKI TO MA SENS?! Walki dla ziemi i dóbr materialnych jeszcze rozumiem, bo to przynosi jakiś wymierny zysk, a wiara co? Dobra pomińmy moje poglądy na świat. Podsumowując książka pomimo, że Cornwella jest dość marna (przynajmniej patrząc na jego twórczość). Mam jednak nadzieję, że jest to ostatnia z książek o Uhtredzie z Bebbanburga, bo na kolejne mogę nie mieć już ochoty po przeczytaniu tej.

Udało się, a już miałem pewne wątpliwości. Doczytałem książkę do końca pomimo Alfreda i jemu podobnych, którzy niezmiernie mnie denerwowali. Uhtred też nie popisał się tutaj inteligencją tylko dał się wodzić za nos. Ciekawą postacią była Skade, wniosła trochę "pieprzyku" w opowieść, gdyby nie ona chyba nie zmęczyłbym tej książki. Wszystkie inne książki Cornwella czytałem...