Trochę tajemnicy, trochę historii. Dobrze się czyta, nie dłuży się

Trochę tajemnicy, trochę historii. Dobrze się czyta, nie dłuży się

,,Ziemia przeklęta" to epicka, napisana z rozmachem opowiadająca o Barcelonie ale nie tej, którą znamy współcześnie. Autor zabiera nas w podróż w mroki średniowiecza, do połowy IX wieku aby opowiedzieć o mieście, którego jeszcze nie ma, które jest rubieżami Cesarstwa Rzymskiego i które staje się areną brutalnych walk o władzę. Akcja rozpoczyna się gdy młody, ambitny biskup Frodoi zostaje mianowany biskupem Barcelony. Próbuje traktować tę nominację jako wyzwanie ale to nie zmienia faktu, że jest to swoiste zesłanie. W trakcie podróży wraz z osadnikami do miasta jego losy splatają się z losami młodego rycerza Isembarda, jego siostry Rotel oraz karczmarki Elisy. Wtedy jeszcze nie wiedzą, że znajdą się w centrum wydarzeń, które odcisną na nich swoje piętno. Walki o władzę, okrutne zemsty, brutalne porwania, zabójstwa, misterne intrygi oraz ciągłe zagrożenie z każdej strony. Tym właśnie jest Barcelona i tam trzeba nauczyć się żyć i lawirować aby przetrwać. Mroczne miejsce, porzucone i zapomniane ale gwarantujące przewagę temu kto je posiądzie. Młodzi bohaterowie nie wiedzą jeszcze jak wiele będą musieli znieść, ile poświęcić oraz ile przetrwać aby osiągnąć upragniony spokój, dlatego krótkie chwile radości są na wagę złota.

,,Ziemia przeklęta" to pasjonująca i wciągająca powieść historyczna. Z rozmachem przeprowadza czytelnika przez ponad dwadzieścia lat dziejów Barcelony. Okres mroczny, niebezpieczny, pełen zawirowań oraz wzlotów i upadków. Autor doskonale oddaje realia historyczne równocześnie tworząc pasjonująca powieść przygodową z elementami romansu i baśni. Jego bohaterowie to postaci z krwi i kości. Niejednoznaczni, nie dający się wtłoczyć w żadne reguły ale w pewien sposób mocno wpisani w realia epoki. Grzeszą, spiskują, zabijają ale stoi za nimi coś większego. Każde ich zachowanie podyktowane jest średniowiecznym etosem, prawami stanu do którego należą lub własnymi ambicjami. Tak jak całej opowieści nie da się ich jednoznacznie ocenić. Bo całość ma w sobie coś więcej. To tutaj mieszają się wątki chrześcijańskie, polityczne ale i pierwotne wierzenia, które jeszcze nie umarły a zaledwie się przyczaiły.

Powieść Ferrandiza, mimo, że jest spora objętościowa, czyta się z zapartym tchem. Wartka akcja, nieoczekiwane zwroty akcji oraz doskonale oddany duch czasów wczesnego średniowiecza gwarantują rozrywkę na najwyższym poziomie. Jeśli ktoś zachwycił się ,,Katedrą w Barcelonie" to teraz koniecznie musi poznać dopiero rodzące się miasto, które co rusz rozrywają na strzępy kolejne ataki i tragedie ale które potrafi się odrodzić i powstać silniejsze a zawdzięcza to ludziom, którzy wtedy żyli i którzy o nie walczyli. To opowieść o mieście i ludziach, o wielkiej polityce ale i podstępnym przejmowaniu władzy, o miłości, zemście, namiętności, ambicji, cierpieniu, poświęceniu. Ta powieść ma wszystko! Porywa i jest idealną lekturą na długie jesienne wieczory. Polecam!

,,Ziemia przeklęta" to epicka, napisana z rozmachem opowiadająca o Barcelonie ale nie tej, którą znamy współcześnie. Autor zabiera nas w podróż w mroki średniowiecza, do połowy IX wieku aby opowiedzieć o mieście, którego jeszcze nie ma, które jest rubieżami Cesarstwa Rzymskiego i które staje się areną brutalnych walk o władzę. Akcja rozpoczyna się gdy młody, ambitny biskup...

" Ziemia przeklęta " - to wprost idealny tytuł dla powieści Juana Francisco Ferrándiza, dający całkiem niezłe wyobrażenie co do losów tej krainy.
W roku 861 na polecenie króla Franków Karola Łysego do Barcelony wraz z grupą ok 100 osadników udaje się młody i ambitny biskup Frodoi.
Frodoi traktuje wyprawę jak wyzwanie, choć w kręgach duchowieństwa jest ona postrzegana raczej jako zesłanie do krainy skąd wraca raczej niewielu. Ówczesna Barcelona to położone samotnie miasto, które zamieszkuje ok 1500 dusz i można je przejść w kilka minut, oka też nie ma specjalnie na czym zawiesić, zniszczona i zaniedbana przypomina ruinę. Jest to bowiem sam koniec Marchii Hiszpańskiej, dalej znajduje się już tylko emirat Kordoby skąd hordy Saracenów przybywają by zabijać i siać spustoszenie. Misja biskupa wydaje się prawie niewykonalna, on sam nie ma jeszcze zresztą pojęcia na co się porwał.... .
" Ziemia przeklęta " to naprawdę znakomita powieść, Ci którzy lubią Folletta czy też Falconesa na pewno nie będą zawiedzeni. W tło historyczne autor bardzo umiejętnie wplótł losy fikcyjnych bohaterów, wzbogacił powieść starożytnymi wierzeniami i magią dawnych kultów, całość napędził odwiecznymi ludzkimi namiętnościami, żądzą posiadania i władzy, zemstą i chorobliwymi ambicjami,zdradą i nikczemnością ale jest również miejsce na miłość, dobroć, przyjaźń i lojalność, wszystko miesza się niczym w wielkim tyglu. Ponad 750 stron czytelniczej uczty że aż paluchy lizać.

" Ziemia przeklęta " - to wprost idealny tytuł dla powieści Juana Francisco Ferrándiza, dający całkiem niezłe wyobrażenie co do losów tej krainy.
W roku 861 na polecenie króla Franków Karola Łysego do Barcelony wraz z grupą ok 100 osadników udaje się młody i ambitny biskup Frodoi.
Frodoi traktuje wyprawę jak wyzwanie, choć w kręgach duchowieństwa jest ona postrzegana raczej...

Nie przepadam za epoką średniowiecza w powieściach historycznych ale od czasu do czasu daję się wciągnąć w te nie bardzo lubiane przeze mnie klimaty, przy czym jeśli chodzi o literaturę hiszpańską (do której mam permanentną słabość) to epoka historyczna jest tu najmniej ważna - mogłabym czytać nawet o epoce kamienia łupanego, pod warunkiem, że jest tutaj bardzo dobre tło historyczne. Rozsmakowałam się w hiszpańskich powieściach historycznych i trochę ubolewam nad faktem, że jest ich tak mało. No chyba, że jest ich więcej tylko, że jeszcze ich nie znalazłam...

"Ziemia przeklęta" rozpoczyna się akcją zaczynającą się już w roku 861 na terenach Marchii Hiszpańskiej czasów Karolingów, kiedy Barcelona była jeszcze małym miasteczkiem, liczącym sobie zaledwie 1500 mieszkańców, mieściną, którą można było przejść wzdłuż i wszerz w zaledwie kilka minut. W tej historii jest wszystko : krwawe walki, miłość, intrygi, dramatyzm napędzany szybko zmieniającą się akcją, ciekawe postaci i świat w którym honor mierzy się że zdradą, miłość z obowiązkiem a prawda z kłamstwem....

Z początku dość nieufnie podchodziłam do tej liczącej sobie prawie 800 stron pozycji ale z każdym, kolejnym rozdziałem zaczęłam mieć coraz większe problemy z oderwaniem się od lektury i gdyby nie mój zdrowy rozsądek, byłabym w stanie czytać całą noc. Kiedy historia dobiegła już końca, poczułam charakterystyczny niedosyt towarzyszący ukończeniu tak wybornej lektury.

Polecam wszystkim, których zachwyciły "Filary ziemi", "Gra o tron", bądź "Królowie przeklęci".

Nie przepadam za epoką średniowiecza w powieściach historycznych ale od czasu do czasu daję się wciągnąć w te nie bardzo lubiane przeze mnie klimaty, przy czym jeśli chodzi o literaturę hiszpańską (do której mam permanentną słabość) to epoka historyczna jest tu najmniej ważna - mogłabym czytać nawet o epoce kamienia łupanego, pod warunkiem, że jest tutaj bardzo dobre tło...

Opowieść o Barcelonie sprzed dni jej chwały i rozkwitu - z czasów wczesnego średniowiecza, kiedy była niemal niezaludnionym, wyniszczonym osiedlem, pełnym duchów z zamierzchłej antycznej przeszłości.
Główny wątek - historia o biskupie Frodoi, który odnalazł kości Św. Eulalii - jest potwierdzonym historycznie wydarzeniem.

Opowieść o Barcelonie sprzed dni jej chwały i rozkwitu - z czasów wczesnego średniowiecza, kiedy była niemal niezaludnionym, wyniszczonym osiedlem, pełnym duchów z zamierzchłej antycznej przeszłości.
Główny wątek - historia o biskupie Frodoi, który odnalazł kości Św. Eulalii - jest potwierdzonym historycznie wydarzeniem.

Niestety, mimo dużych nadziei i samozaparcia, na 150 stronie się poddałam. Autor ma wiedzę o okresie historycznym, o którym pisze, ale brak mu polotu. Język jest toporny, a zarazem przypomina styl dziecka z podstawówki. Może to częściowo wina tłumaczenia? Autor robi przeskoki, urywa wątek i nagle czytelnik nie wie, jak i kiedy znalazł się gdzieś indziej. Niestety nie mogę polecić tej książki.

Niestety, mimo dużych nadziei i samozaparcia, na 150 stronie się poddałam. Autor ma wiedzę o okresie historycznym, o którym pisze, ale brak mu polotu. Język jest toporny, a zarazem przypomina styl dziecka z podstawówki. Może to częściowo wina tłumaczenia? Autor robi przeskoki, urywa wątek i nagle czytelnik nie wie, jak i kiedy znalazł się gdzieś indziej. Niestety nie mogę...

Gruba i ładna./ Lubię ,bo tu było mrocznie .Historia Barcelony./

Gruba i ładna./ Lubię ,bo tu było mrocznie .Historia Barcelony./

Już dawno nie czytałam tak wciągającej powieści historycznej.

Już dawno nie czytałam tak wciągającej powieści historycznej.

Rok 861, do Barcelony zostaje wysłany nowy biskup. Jego misja ma polegać na zasiedleniu krainy osadnikami ,, wypełnieniu pogańskiego rytu oraz zapewnieniu ciągłości władzy królewskiej. Jest to obszar targany wojna, atakami muzułmanów i pogrążony w chaosie. Biskup wyrusza wraz z osadnikami. Wykazuje się talentem do przeprowadzenia własnych zamysłów. Poza nim bohaterami są m.in. szlachcianka Goda, rycerz Isembard de Tenes, młoda karczmarka Eliza . Powieść zawiera fakty historyczne, opowiada o trudnym czasie dla mieszkańców Barcelony, o walce możnych o koronę po śmierci Karola Wielkiego. Wciągający obraz życia na rubieżach imperium Karolingów.

Rok 861, do Barcelony zostaje wysłany nowy biskup. Jego misja ma polegać na zasiedleniu krainy osadnikami ,, wypełnieniu pogańskiego rytu oraz zapewnieniu ciągłości władzy królewskiej. Jest to obszar targany wojna, atakami muzułmanów i pogrążony w chaosie. Biskup wyrusza wraz z osadnikami. Wykazuje się talentem do przeprowadzenia własnych zamysłów. Poza nim bohaterami są...

Omujborzekrystepanie...ale to było dobre...

Omujborzekrystepanie...ale to było dobre...