Następna dobra książka mieszkającego w Gruzji Szweda . Tym razem chyba ostatnia z serii , a więc czas na podsumowanie . Głównym bohaterem jest Niemiec , który za czasów NRD pracował dla STASI , jednocześnie był tajnym agentem CIA . Po upadku muru berlińskiego nie mógł sobie znaleźć miejsca w nowej rzeczywistości , ale został ponownie zatrudniony przez swoich dawnych szefów z Ameryki .
Tym razem akcja toczy się w Gruzji i nie jest to przypadek bo autor mieszka w Tbilisi i jest nie tylko pisarzem , lecz para się również dziennikarstwem na użytek poważnych szwedzkich gazet . (Informacje zaczerpnąłem ze strony polskiego wydawcy https://soniadraga.pl/autorzy/thomas-engstrom).
Całą serię można zaliczyć do thrillerów politycznych , ale ten tom jest wyjątkowy , bo opisuje działania Rosjan na terenie byłej republiki ZSRR . Autor tylko wspomina o ataku Rosji na Osetię i stłumieniu powstania w Czeczenii , ale to i tak wiele w sytuacji , gdy cała opinia światowa "przymyka oczy" i milczy gdy Rosja atakuje sąsiadów .
Fabuła moim zdaniem jest dość prawdopodobna , choć pomysł z bronią masowego rażenia trochę karkołomny . Z głównym bohaterem zdążyliśmy się już "zaprzyjaźnić" w poprzednich tomach i choć nie pozbył się nałogów dalej budzi sympatię . Akcja jest wartka . Autor znakomicie opisuje współczesną Gruzję od układów politycznych , ludzi , potraw po miejscowe zwyczaje i realia tamtejszego życia . Wplata w to imperialną politykę Rosji i działania USA na terenie państwa , które nie tak dawno odzyskało niepodległość i leży w bardzo istotnym geopolitycznie miejscu .
Tę książkę przeczytałem błyskawicznie i bez obaw polecam ją innym . Wadą jest to , że cykl lepiej zacząć od początku . To znacznie ułatwia zrozumienie pewnych kwestii poruszanych w ostatnim tomie . Polecam .

Następna dobra książka mieszkającego w Gruzji Szweda . Tym razem chyba ostatnia z serii , a więc czas na podsumowanie . Głównym bohaterem jest Niemiec , który za czasów NRD pracował dla STASI , jednocześnie był tajnym agentem CIA . Po upadku muru berlińskiego nie mógł sobie znaleźć miejsca w nowej rzeczywistości , ale został ponownie zatrudniony przez swoich dawnych szefów...

Na swojej drodze spotyka Ludwig Licht niejaką Frauke Koch. Ponownie. Kiedyś była w Stasi jego szefową. Teraz jest ostatnią ideową komunistką, wierną marzeniu o pokonaniu imperialnego Zachodu. W roku 2014 nie wypalił ukraiński scenariusz, kiedy pod presją Majdanu zrejterował tamtejszy prorosyjski prezydent. Dwa lata później widzi pułkownik Koch swoją szansę w Gruzji. Może realizacja jej diabolicznego planu by się udała, gdyby do gry nie wkroczył Licht. Czy to jednak koniec geopolitycznej rozgrywki?

Natomiast to już koniec epopei „mordercy, bohatera, skurwiela”, jak o swoim ojcu myśli jego syn, Walter Licht, dziennikarz, autor książki o jego wyczynach. Ostatnia część przygód Ludwiga rozgrywa się w malowniczej gruzińskiej scenerii, ale jej nastrój jest równie minorowy jak w poprzednich tomach. Rozbieg przed kulminacją akcji w górach Wysokiego Kaukazu, opisujący uwarunkowania pobytu Lichta w Tbilisi, jest długi i prawdę mówiąc, nudnawy. Ponadto, coraz częściej refleksje bohatera rażą swoją pretensjonalnością. Tak więc, choć spotkanie z nim pod wieloma względami było interesujące, dobrze że dobiegło końca

Na swojej drodze spotyka Ludwig Licht niejaką Frauke Koch. Ponownie. Kiedyś była w Stasi jego szefową. Teraz jest ostatnią ideową komunistką, wierną marzeniu o pokonaniu imperialnego Zachodu. W roku 2014 nie wypalił ukraiński scenariusz, kiedy pod presją Majdanu zrejterował tamtejszy prorosyjski prezydent. Dwa lata później widzi pułkownik Koch swoją szansę w Gruzji. Może...

Najgorsza część serii o Ludwigu Lichcie. Spokojnie można sobie darować!

Najgorsza część serii o Ludwigu Lichcie. Spokojnie można sobie darować!

119/2019

119/2019