Sharon Bolton to autorka, którą pokochałam od "Ulubionych rzeczy" i owa miłość trwa do dziś. Na "Krawawe żniwa" czekałam z ogromną niecierpliwością i niemal frunęłam do domu, żeby otworzyć czytnik i zacząć... Ilu czytelników tyle gustów, opinii i upodobań. Dla mnie "Krwawe żniwa" to lektura doskonała. Świetnie napisana i choć nie odchodzi od schematów, które oddają styl autorki, to wciągnęła mnie bez reszty. Nareszcie postaci w moim stylu. Nareszcie ponury cmentarzyk, dziwny kościół, dziwni mieszkańcy, dziwny (bo kochliwy jakiś taki) pastor i oczywiście PANI PORANIONA (mam na myśli panią psycholog Evi), choć poranionych w tej książce natłok. Cieszę się, że rytuał dożynkowy nie zdominował powieści i że autorka odeszła od szalonych udziwnień i udoskonaleń, które jej książkom czyniły nieodwracalnie źle. Dobry zarys fabuły, tajemnicza postać - duch - nieduch i świat dziecięcych lęków to przepis na dobrą rozrywkę. Nie mogłam się doczekać zakończenia. I cieszę się, że Sharon B znów mnie zaskoczyła! Dla fanów autorki pozycja obowiązkowa, dla tych, którzy jej jeszcze nie znają - bardzo mocno polecam.

Sharon Bolton to autorka, którą pokochałam od "Ulubionych rzeczy" i owa miłość trwa do dziś. Na "Krawawe żniwa" czekałam z ogromną niecierpliwością i niemal frunęłam do domu, żeby otworzyć czytnik i zacząć... Ilu czytelników tyle gustów, opinii i upodobań. Dla mnie "Krwawe żniwa" to lektura doskonała. Świetnie napisana i choć nie odchodzi od schematów, które oddają styl...