"Wywiad z Wampirem" przy całej seryjce Rice, która leży u mnie na półce, jest dla mnie czymś, co można przyrównać do pierwszego chłopaka. Popadłam w zachwyt, zawisłam nad książką i przeczytałam ją ponownie chyba ze sto razy, aż byłam gotowa sięgać po oryginał i cytować z pamięci. Wszystko się zgadza - cielęcy zachwyt, ciągłe myślenie, fantazjowanie na temat, niemożność spania po nocach. Dla mnie pozycja kultowa, która miała wielki wpływ na moje życie. Film to dla mnie taka wisienka na torcie - jeden z nielicznych, który jest dla mnie bardzo dobrym odzwierciedleniem książki.
Rice wpoiła mi swój wizerunek wampira, dlatego też jak zobaczyłam później Edzia ze "Zmierzchu" to moje poczucie estetyki i cała filozofia wampiryzmu poszła się pociąć. Na cmentarz. Ciemną nocą. I wyło to do księżyca aż do wczesnych godzin porannych. Ale i tak całą serię "Zmierzchu" przeczytałam ;)
Dla każdego kto czuje się na siłach przyjąć na swoje barki mroczno-romantyczną wizję wampiryzmu. Bez przesłodzenia.

"Wywiad z Wampirem" przy całej seryjce Rice, która leży u mnie na półce, jest dla mnie czymś, co można przyrównać do pierwszego chłopaka. Popadłam w zachwyt, zawisłam nad książką i przeczytałam ją ponownie chyba ze sto razy, aż byłam gotowa sięgać po oryginał i cytować z pamięci. Wszystko się zgadza - cielęcy zachwyt, ciągłe myślenie, fantazjowanie na temat, niemożność...