W tamtym roku w wydawnictwie Niepokalanów kupiłam książkę i zamiast ją czytać słuchałam audiobooka z 1982 r.Cudownie czyta ŚP.Mieczysław Voit. Wyśmienicie operuje swoim głosem. Urzeka mnie jego interpretacja. Powieść biograficzna napisana jest przewybornie. Znam i cenię pióro nieżyjącego Pisarza.Święty Antoni należy do moich ulubieńców. Polecam Jego i książkę.

W tamtym roku w wydawnictwie Niepokalanów kupiłam książkę i zamiast ją czytać słuchałam audiobooka z 1982 r.Cudownie czyta ŚP.Mieczysław Voit. Wyśmienicie operuje swoim głosem. Urzeka mnie jego interpretacja. Powieść biograficzna napisana jest przewybornie. Znam i cenię pióro nieżyjącego Pisarza.Święty Antoni należy do moich ulubieńców. Polecam Jego i książkę.

Hagiografie to z pewnością nie jest mój ulubiony gatunek literacki. Miałem jednak co najmniej kilka powodów, żeby sięgnąć po jedną z nich właśnie teraz. Po pierwsze okres Wielkiego Postu, w tym roku szczególny, bo rzeczywiście bez hucznych zabaw i z zadumą nad kruchością ludzkiego życia. Po drugie zamknięcie cmentarzy sprawiło, że nie mogłem po raz pierwszy od dawna odwiedzić grobu Babci w rocznicę jej śmierci. A to musiała być wielka miłośniczka hagiografii, bo praktycznie na każdą sytuację znajdowała opowieść zaczynającą się w stylu: „Jak coś podobnego przydarzyło się świętemu XXX, to...”.

Wybór świętego był prosty. Z dzieciństwa zapamiętałem przywoływanie Babci jak czegoś szukała: „Antoni Padewski, obywatelu niebieski...”, a jak okazało się, że biografię sławnego Portugalczyka, którego los złączył z Toskanią, czyta Mieczysław Voit, to nie miałem wątpliwości.

No i zanurzyłem się w opowieści o świętym, który szukał męczeńskiej śmierci, a zmarł na przewlekłą puchlinę wodą. Świętym starającym się żyć wg nauczania św. Franciszka, a którego grób znajduje się w najbardziej okazałym kościele w Padwie. Opowieść o nim napisana jest zgodnie z hagiograficzną sztancą, pełna faktów, ale i mitów oraz inwencji autora. Jeśli ktoś jednak chce zanurzyć się w tym fascynującym okresie europejskiej historii, której świadkował święty Antoni (końcowy okres rekonkwisty, walki pomiędzy wiernym Rzymowi i zaratustriańsko-manichejskimi Katarami, okres miast republikańskich we Włoszech),zrozumieć dylematy średniowiecznych myślicieli, zanurzyć się w losach człowieka, który szukał i znalazł, ten może sięgnąć po tą pozycję.

No a Mieczyław Voit? Obecnie już chyba tylko Krzysztof Gosztyła czyta z tą manierą, która zamienia prozę w poezję

Hagiografie to z pewnością nie jest mój ulubiony gatunek literacki. Miałem jednak co najmniej kilka powodów, żeby sięgnąć po jedną z nich właśnie teraz. Po pierwsze okres Wielkiego Postu, w tym roku szczególny, bo rzeczywiście bez hucznych zabaw i z zadumą nad kruchością ludzkiego życia. Po drugie zamknięcie cmentarzy sprawiło, że nie mogłem po raz pierwszy od dawna...

Napisana prostym językiem opowieść o życiu Świętego, które ostanie lata życia były związane z Padwą. Sława Antoniego rozsławiła także to miasto. Polecam

Napisana prostym językiem opowieść o życiu Świętego, które ostanie lata życia były związane z Padwą. Sława Antoniego rozsławiła także to miasto. Polecam

Książka przybliżająca dzieje św. Antoniego z Padwy. O tym świetym mało co wiedziałam, a ta książka sprawiła, że lepiej go poznałam i muszę przyznać, że zaciekawiła mnie jego postać. Jest napisana prostym językiem, jak opowiadanie, a nie biografia.

Książka przybliżająca dzieje św. Antoniego z Padwy. O tym świetym mało co wiedziałam, a ta książka sprawiła, że lepiej go poznałam i muszę przyznać, że zaciekawiła mnie jego postać. Jest napisana prostym językiem, jak opowiadanie, a nie biografia.