Scott Hahn

Z książki wyniosłam przede wszystkim wiedzę o typach Maryi - Jej zapowiedziach - w Starym Testamencie i o Jej symbolach w księdze Apokalipsy. W duchu zasady "Nowy Testament jest ukryty w Starym, natomiast Stary znajduje wyjaśnienie w Nowym”, autor ukazuje zasadność interpretacji niektórych starotestamentowych wydarzeń, osób i zwyczajów w taki sposób, że widzimy w nich zapowiedź Maryi i Jej zadań w naszym życiu duchowym (np. starotestamentowa Arka Przymierza, pierwsza Ewa jako figura Nowej Ewy, pozycja matki króla w starożytnym Izraelu). Na poparcie tych interpretacji zostaje nam również przytoczona nauka niektórych Ojców Kościoła. W książce przeczytamy również o nauczaniu Kościoła w temacie Matki Bożej, o dogmatach niepokalanego poczęcia i wniebowstąpienia oraz o odpowiednich dokumentach Soboru Watykańskiego II; Autor wyjaśnia, co to znaczy, że Maryja jest matką i archetypem Kościoła. Jednak obok spójnie popartych interpretacji padają w książce takie stwierdzenia, których uzasadnienia pozostawiły u mnie spory niedosyt. Może to być spowodowane tym, że - jak wspomina nota wydawcy - Scott Hahn "we właściwym dla siebie stylu urozmaica teologiczny wykład analogicznymi wydarzeniami i anegdotami z życia codziennego". Taki "luźny" styl pisania obija się na "luźnym" stylu prowadzenia wywodu, przez co odniosłam wrażenie, że argumenty ulegają rozwodnieniu i często trudno jest uchwycić konkretną wiedzę, jaką autor chce przekazać. Na przykład dowiadujemy się, że dobrze jest traktować Maryję jako Matkę, bo rodzina bez matczynej miłości nie jest pełna - a skoro Trójca Święta jest rodziną (Ojciec, Syn i Duch Miłości),to dobrze, że Jezus wybrał dla niej też matkę; z tego Autor dalej wyprowadza już poważne wnioski dotyczące funkcji pełnionych przez Maryję w życiu każdego wierzącego. Oczywiście oprócz tego przeczytamy o innych argumentach, ale takie niejasne wyjaśnienia oparte na "odczuciach" i "anegdotach z życia codziennego" pojawiają się w książce, co odebrałam jako słabą lub niedokładną argumentację. Może to być kwestia stylu, który wiem, że niektórym odpowiada. Na korzyść może przemawiać też to, że książka nie jest przecież dogłębnym zbadaniem tematu, raczej wyszczególnieniem głównych zagadnień. Podsumowując, książka na plus. Można po nią sięgnąć zupełnie nie znając wcześniej tematu. Warto przeczytać szczególnie ze względu na objaśnienie starotestamentowych typów i połączenie takiej interpretacji z odpowiednim odczytaniem księgi Apokalipsy.