Powiedziałbym, że to raczej pozycja dla ludzi zainteresowanych bardziej strzelectwem i historią niż biografiami. Autor sporo miejsca w książce poświęca samej tematyce strzelania wyborowego, różnym modelom broni używanych w czasie Wojny Zimowej oraz metodyce szkolenia, które przeciętny czytelnik pewnie przekartkuje. Sama historia Simo, jak i Wojny Zimowej to może połowa książki. Książkę polecam raczej entuzjastom historii i tematyki militarnej niż miłośnikom biografii.

Powiedziałbym, że to raczej pozycja dla ludzi zainteresowanych bardziej strzelectwem i historią niż biografiami. Autor sporo miejsca w książce poświęca samej tematyce strzelania wyborowego, różnym modelom broni używanych w czasie Wojny Zimowej oraz metodyce szkolenia, które przeciętny czytelnik pewnie przekartkuje. Sama historia Simo, jak i Wojny Zimowej to może połowa...

Trzeba mieć naprawdę sporo talentu, żeby tak skiepścić historię z takim potencjałem.
Autor niewątpliwie został tym talentem obdarzony i nie zawahał się z niego skorzystać.
Z pierwszej części książki dowiadujemy się jednego, mianowicie, że czyny Simo Häyhä mówią same za siebie. O jakie czyny, to pewnie czytelnik sięgający po biografię Fina przynajmniej z grubsza wie, a jeśli nie, jeżeli gdzieś usłyszał o Białej Śmierci, i chciał wiedzę o człowieku pogłębić, to radzę szukać dalej.
Autor, niczym  pierwszorzędny chwalipięta, powtarza w swojej książce po wielokroć, że przeprowadził z Simo Häyhä bardzo wiele rozmów - mrowie, a mrowie - wszystko ma zarejestrowane na kasetach lub nośnikach cyfrowych, i, co stwierdzam po przeczytaniu, w zdecydowanej większości zachował chyba dla siebie.
Najlepszy snajper w historii naprawdę zasługuje na upamiętnienie, autor, który powinien nosić przydomek "Lisek chytrusek" chyba chciał upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu, i zafundował sobie autoreklamę. Tekstów typu: "to ja rozmawiałem; ja widziałem; ja uczestniczyłem; ja, ja, ja..." jest tutaj cała masa, gwoździem do pisarskiej trumny jest pisanie o sobie w osobie trzeciej - tragedia.
Żeby nie było - od żołnierza piszącego o żołnierzu nie oczekuję niewiadomo jak wygórowanych doznań literackich, liczę na ciekawie przedstawioną historię, bardzo ciekawego człowieka. Tutaj tego nie dostałam.
Nie wydawajcie pieniędzy, ciekawiej historia Simo Häyhä przedstawiona jest w Wikipedii.

Trzeba mieć naprawdę sporo talentu, żeby tak skiepścić historię z takim potencjałem.
Autor niewątpliwie został tym talentem obdarzony i nie zawahał się z niego skorzystać.
Z pierwszej części książki dowiadujemy się jednego, mianowicie, że czyny Simo Häyhä mówią same za siebie. O jakie czyny, to pewnie czytelnik sięgający po biografię Fina przynajmniej z grubsza wie, a...

"Książka o wszystkim po trochu"
Tytuł i podtytuł sugerował, że dostaniemy opowieść o najskuteczniejszym fińskim snajperze. Po części jest to prawda, ale tylko po części...
"Biały Snajper" jest postacią przedstawioną bardzo pobieżnie i bez wnikliwości. To bardzo dziwne, bowiem autor rozmawiał z nim bezpośrednio. Spodziewający się opisów walk z jego udziałem bardzo się zawiodą, są one sygnalizowane w bardzo ograniczonym zakresie.
Wydaje mi się, że pisarz nie mógł się zdecydować o czym tak na prawdę ma być ta książka.
Opis wojny zimowej - chyba nie bo jest tego jak na lekarstwo. Również taktyka działania snajpera jest przedstawiona nieco po łebkach.
Nieco dokładniejszy jest opis stosowanej broni, ale i tu można się dopatrzyć spłycenia tematu.
Jeżeli chcecie poczytać o zawodach strzeleckich w powojennym okresie - znajdziecie tu trochę "mięsa".
Dla mnie jest to taki bigos, słabo się to czyta. Kolejna nieudana pozycja za mną. Nie polecam.

"Książka o wszystkim po trochu"
Tytuł i podtytuł sugerował, że dostaniemy opowieść o najskuteczniejszym fińskim snajperze. Po części jest to prawda, ale tylko po części...
"Biały Snajper" jest postacią przedstawioną bardzo pobieżnie i bez wnikliwości. To bardzo dziwne, bowiem autor rozmawiał z nim bezpośrednio. Spodziewający się opisów walk z jego udziałem bardzo się...

Pierwszym miłym zaskoczeniem był fakt, że autor książki to zawodowy żołnierz, a ponadto strzelec wyborowy. Z tego względu przeprowadził sporo rozmów z Simo Hayhą i mógł szczegółowo go wypytać o wszystkie nurtujące kwestie. Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej z nich autor opowiada o losach "Białej Śmierci", który dla wielu ludzi jest chyba pierwszym skojarzeniem na myśl o Wojnie Zimowej. Ten znakomity strzelec zanotował 542 potwierdzone trafienia. Z książki wyłania się obraz spokojnego, skromnego, miłującego naturę człowieka, który od dzieciństwa zajmował się myślistwem, dzięki czemu mógł zostać najskuteczniejszym snajperem drugiej wojny światowej. Druga część książki skupia się już na aspektach technicznych i jest próbą odpowiedzenia na pytanie, jak to się stało, że to akurat Simo Hayha był tak skutecznym żołnierzem. Saarelainen porusza tutaj kilka ciekawych kwestii, jak próby Finów stworzenia karabina wyborowego czy testy strzeleckie na zawodach dla strzelców wyborowych. Wielką zaletą pozycji jest ogromna ilość fotografii przedstawiających Hayhę zarówno jako żołnierza jak i starszego człowieka, ale pokazano również "Białą Śmierć" w różnych pozycjach na zawodach strzeleckich, co przynajmniej częściowo pozwala zrozumieć metody jakimi posługiwał się Hayha w czasie wojny.

Pierwszym miłym zaskoczeniem był fakt, że autor książki to zawodowy żołnierz, a ponadto strzelec wyborowy. Z tego względu przeprowadził sporo rozmów z Simo Hayhą i mógł szczegółowo go wypytać o wszystkie nurtujące kwestie. Książka podzielona jest na dwie części. W pierwszej z nich autor opowiada o losach "Białej Śmierci", który dla wielu ludzi jest chyba pierwszym...

Trochę sucho napisana, brakowało mi więcej kontekstu dotyczącego samej wojny zimowej (ok, ale to biografia jednego człowieka a nie historia wojny). Z drugiej strony - ludzie mający praktykę z bronią palną ogólnie, a z bronią strzelców wyborowych w szczególności powinni dać 10 gwiazdek - książka zawiera dość szczegółowy opis zarówno broni używanej przez tego niesamowitego snajpera jak i jego zachowania w trakcie działań wojennych.

Trochę sucho napisana, brakowało mi więcej kontekstu dotyczącego samej wojny zimowej (ok, ale to biografia jednego człowieka a nie historia wojny). Z drugiej strony - ludzie mający praktykę z bronią palną ogólnie, a z bronią strzelców wyborowych w szczególności powinni dać 10 gwiazdek - książka zawiera dość szczegółowy opis zarówno broni używanej przez tego niesamowitego...

Taka sobie

Taka sobie

Książka powierzchownie opisuje przedstawianą postać i szczegóły dokonań, przede wszystkim podane są suche fakty i liczby.
Co więcej, są rażące błędy w tłumaczeniu - np. wojna laplandzka (powinno być: lapońska),Finlandczycy (serio?!) i wiele innych

Książka powierzchownie opisuje przedstawianą postać i szczegóły dokonań, przede wszystkim podane są suche fakty i liczby.
Co więcej, są rażące błędy w tłumaczeniu - np. wojna laplandzka (powinno być: lapońska),Finlandczycy (serio?!) i wiele innych