Martin Popoff

Podpięliśmy się do wzmacniaczy i na raz, dwa, trzy, cztery wydaliśmy z siebie niemożliwy do opisania jazgot. Tłukliśmy tak przez dobry kwadrans. Kiedy skończyliśmy, byliśmy przekonani, że wyszło zajebiście. (...) A potem Lemmy usypał na stole wielką kreskę białego proszku i kazał się częstować. Ja pierwszy odważyłem się zapytać, co to jest. Odpowiedział, że siarczan amfetaminy. Nie zmrużyłem oka przez trzy lata. Nawet nie mrugnąłem powieką.

Podpięliśmy się do wzmacniaczy i na raz, dwa, trzy, cztery wydaliśmy z siebie niemożliwy do opisania jazgot. Tłukliśmy tak przez dobry kwadr...