,,Przyjacielu, jeśli będzie ci dane żyć sto lat, to ja chciałby żyć sto lat minus jeden dzień, abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie’’.

,,A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? – spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. – Co wtedy?
Nic wielkiego – zapewnił go Puchatek. – Posiedzę tu sobie i na ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie znika’’.

Pamiętacie te cytaty z ,,Kubusia Puchatka’’ A. A. Milne’a ?
Świadczą o wielkiej przyjaźni i miłości z obydwu stron Krzysia i misia. I odwrotnie.
Dla nich ponadczasowe.
I chyba nic się nie zmieniło? A może jednak…

Książka wtórna dla dzieci na podstawie filmu,, Krzysiu gdzie jesteś?’’ o zmienionym tytule
,, Chłopiec, balonik i miś’’, okrojona w treści. Na jak wiele to zrobiono, tego nie wiem. Filmu nie oglądałam.
Trzymam się wyłącznie faktów na podstawie przeczytanej książki.
Lektura dla dużych i małych i dla tych już bardzo , bardzo dorosłych , dla wszystkich wielbicieli Kubusia Puchatka , Krzysia oraz ich przyjaciół ze Stumilowego Lasu – postaci z książek ,,Kubuś Puchatek’’ oraz ,, Chatka Puchatka’’.

Akcja książki toczy się w Stuwiekowym Lesie. Nazwa ze Stumilowego Lasu została zmieniona w 2000 roku nie tylko z wymogu płacenia praw autorskich. Powiedziałabym , że w tej części akurat doskonale ta nazwa tu pasuje.
Stumilowy Las był wielki dla małego Krzysia i jego
pluszaków. Jak się jest dzieckiem , to wszystko wydaje się takie ogromne, co nas otacza. Zrozumiałe , jesteśmy mali. Dorastamy i to co wydawało nam się olbrzymie jest raczej normalnej wielkości. Za to my jesteśmy starsi. Biorąc pod uwagę cytat o stuletniej przyjaźni z ,,Kubusia Puchatka ’’ zmiana nazwy lasu wydaje się umyślna od samego autora.

Pluszowi przyjaciele nie zmieniają się , tkwią zawsze na posterunku.
Natomiast Krzyś robi się coraz starszy z każdym dniem i staje się Krzysztofem dorosłym mężczyzną. Ale wystarczy odkurzyć wspomnienia , poszukać w pamięci, zwolnić tempo życia, zatrzymać się na chwilę.
O tym właśnie jest ta książeczka. Dorosły Krzysztof zapracowany po uszy nie wiedzie spokojnego , beztroskiego życia. Zapalony biznesmen biega z teczką z papierami , gnając przed siebie i spiesząc się niezmiernie.
Pewnego wietrznego dnia Krzysztof jak zwykle wraca z pracy w odświętnym płaszczu, w kapeluszu i pod krawatem, z teczką skórzaną pod pachą. Głowę ma całą zaprzątniętą obowiązkami.
Wiszą nad nim ważne zobowiązania jak miecz Damoklesa. Gonią terminy spotkań. Podświadomie chciałby oderwać się od tego na chwilę. To przecież ten sam Krzyś tylko starszy i większy. Tli się jeszcze w nim dusza dziecka, choć sam może jeszcze o tym nie wie.
Odnajduje stary , dobry las z dzieciństwa oraz Kubusia Puchatka. Miś nie zmienił się wcale, w porównaniu z Krzysiem. Dla Krzysztofa to dawne wesołe miejsce staje się ponure, przytłaczające.
Zapewne to nie ten las tak wygląda tylko wizualizacja kłopotów w pracy, z którymi nie radzi on sobie.
Próbuje powrócić do dziecięcych lat, przyjaciół, którzy zawsze na niego czekają. Ewidentnie nie wychodzi mu spotkanie i rozmowa z misiem.
Wiatr targa jego połami płaszcza, zrywa kapelusz z głowy , wyraźnie kpi sobie z Krzysia. Ostatecznie mężczyzna upuszcza teczkę z ważnymi dokumentami na ziemię, a wicher rozsyła kartkę po kartce w różnych kierunkach.
Tego Krzysztof nie jest już w stanie znieść. Zaczyna krzyczeć i wrzeszczeć na swojego małego pluszowego przyjaciela, jakby to on był wszystkiemu winien. Miś jeszcze do końca próbuje go pocieszyć jak umie, wręcza mu czerwony balonik. Nie pomaga to jednak wcale Krzysiowi , jakże trudno przedrzeć mu się przez powłokę zwaną dorosłością.
Dla Kubusia to ciągle jest ten sam Krzyś, ale na odwrót to niestety nie działa. Co może być ważniejsze dla Krzysia , od papierów z teczki , które rozpierzchły się po całym lesie.
Puchatek znika nagle bez śladu , tak jak się pojawił.
Pogoda zaczyna się jeszcze bardziej psuć. Dochodzi potworna ulewa. Krzysztof próbuje odnaleźć Kubusia oraz zaginione dokumenty. Ślizga się w błocie i upada do kałuży. Po pewnym czasie podnosi się i brnie dalej. Kubusia nadal nie ma.
Natomiast natrafia na dość specyficzny widok dryfującego z nurtem rzeki do wodospadu Kłapouchego. Ratuje go , wyławiając z rzeki. Jest już cały przemoknięty i jeden i drugi.
Osiołek zwierza mu się z kłopotów , jakie mają mieszkańcy lasu ze złymi hefalumpami.
Krzyś postanawia pomóc dawnym przyjaciołom.

Kogo jeszcze z dawnej drużyny przyjaciół spotyka dorosły Krzyś w Stuwiekowym Lesie?
Jakie szkody uczyniła przyjaciołom wichura ,ulewa , a może hefalumpy?
Czy Krzyś skutecznie pomoże przyjaciołom w ich kłopotach?
Czy Puchatek w końcu się odnajdzie?
Czy niemożliwe stanie się możliwe i jest jeszcze szansa na dalszą przyjaźń misia i Krzysia?

O tym wszystkim przeczytacie w tej książeczce, obejrzycie piękne ilustracje.
Przypomnicie sobie sentencje Kubusia Puchatka te dawne i te zupełnie nowe.
Czasami rzeczywiście warto wrócić , choćby myślami do dzieciństwa ,a nie zadzierać głowę ,że się jest dorosłym ponad wszystko.
Odrzucać miłe wspomnienia ,tylko dlatego, że to już w pewnym wieku nie wypada.
Może nie trzeba wszystkich zabawek dziecięcych kierować do utylizacji, których nie używa się już.
Warto zostawić jakiś drobiazg, chociażby , żeby kiedyś wasze dziecko miało do czego wracać.

,,Przyjacielu, jeśli będzie ci dane żyć sto lat, to ja chciałby żyć sto lat minus jeden dzień, abym nie musiał żyć ani jednego dnia bez ciebie’’.

,,A jeśli pewnego dnia będę musiał odejść? – spytał Krzyś, ściskając Misiową łapkę. – Co wtedy?
Nic wielkiego – zapewnił go Puchatek. – Posiedzę tu sobie i na ciebie poczekam. Kiedy się kogoś kocha, to ten drugi ktoś nigdy nie...

Mój sentyment do Kubusia Puchatka wziął górę. Jednak czego nie można odmówić tej książce to pięknego przesłania na końcu orac cudownych ilustracji 😍

Mój sentyment do Kubusia Puchatka wziął górę. Jednak czego nie można odmówić tej książce to pięknego przesłania na końcu orac cudownych ilustracji 😍

Ta historia jest kierowana zdecydowanie do młodszego czytelnika,ale starszemu też na pewno przypadnie do gustu,bo pozwala powrócić do czasów dzieciństwa gdzie wszyscy byliśmy tak naprawdę bardzo szczęśliwi.To historia o dzieciństwie i dorastaniu,która ukazuje jak bardzo zmienia się świat dorosłego człowieka.Jako dorośli ludzie zapominamy,że wszystkie “ważne rzeczy”,które nosimy w teczkach nie są tak naprawdę takie ważne jakby mogło się wydawać,zapominamy,że to właśnie przyjaźń i spojrzenie na świat z dziecięcej perspektywy jest najważniejsze.Książka powstała na podstawie filmu “Krzysiu gdzie jesteś?” i jest to naprawdę dobre odwzorowanie wszystkich ważnych wartości jakie miał nam przekazać film,na kilku stronach książki.Ale jak dla mnie jest to po prostu za krótkie,za nim na dobre rozpoczęłam tę historię już musiałam ją skończyć,a miała tyle ważnych rzeczy do przekazania,że mogłaby mieć przynajmniej jeszcze dwa razy tyle stron co ma.

Ta historia jest kierowana zdecydowanie do młodszego czytelnika,ale starszemu też na pewno przypadnie do gustu,bo pozwala powrócić do czasów dzieciństwa gdzie wszyscy byliśmy tak naprawdę bardzo szczęśliwi.To historia o dzieciństwie i dorastaniu,która ukazuje jak bardzo zmienia się świat dorosłego człowieka.Jako dorośli ludzie zapominamy,że wszystkie “ważne rzeczy”,które...

Jakoś tak się składa, że książki powstające na podstawie filmu rzadko kiedy są pasjonujące. Zresztą mało które streszczenie takie będzie. Te drobne niuanse powodujące, że uwaga czytelnika jest skupiona, zwyczajnie umykają. I tak jest tym razem. Niby jest jakaś historia, a trudno się nią przejąć. Niby jest bohater a tak nakreślony, że zupełnie się z nim nie utożsamiamy. Szkoda. Książka bardziej przemówi do dorosłego czytelnika, niż do dziecka. Ono chęci powrotu do beztroskiego czasu dzieciństwa po prostu nie zrozumie. Ilustracje w porządku, aczkolwiek sporo czerpią z oryginałów Disney’a.

Jakoś tak się składa, że książki powstające na podstawie filmu rzadko kiedy są pasjonujące. Zresztą mało które streszczenie takie będzie. Te drobne niuanse powodujące, że uwaga czytelnika jest skupiona, zwyczajnie umykają. I tak jest tym razem. Niby jest jakaś historia, a trudno się nią przejąć. Niby jest bohater a tak nakreślony, że zupełnie się z nim nie utożsamiamy....

Prosta, krótka, ale niezwykle treściwa w przekazie opowieść. Każdy dorosły powinien mieć w sobie odrobinę dziecka. Polecam.

Prosta, krótka, ale niezwykle treściwa w przekazie opowieść. Każdy dorosły powinien mieć w sobie odrobinę dziecka. Polecam.

Książka "Chłopiec, balonik i miś" powstała na podstawie filmu pt. "Krzysiu, gdzie jesteś?". Wprawdzie filmu nie oglądałam, więc nie mogę porównać z nim tej książeczki, ale ilustracje w książce są bardzo "disneyowskie". Piękne, kolorowe i dopracowane, stanowią wspaniały dodatek do niezbyt długiego, ale wciągającego, tekstu. Czytając zwróciłam uwagę na świetnie zachowany klimat powieści, które stworzył A. A. Milne. Tylko las zawsze będzie dla mnie Stumilowym, a nie Stuwiekowym, jak w opowieści B. Rubiano. Może to kwestia tłumaczenia? Nie wiem, ale to bardzo drobna różnica.

Krzyś, teraz dorosły i poważny, wraca do krainy swojego dzieciństwa. W garniturze i z teczką pełną Ważnych Rzeczy, nie do końca pasuje do Stuwiekowego Lasu, który wydaje mu się jakiś taki... ponury. Pierwszą osobą, którą Krzyś spotyka w lesie, jest Kubuś, który ogromnie cieszy się z wizyty przyjaciela. Wszyscy już bardzo się za Krzysiem stęsknili. Jednak Krzysztof nie potrafi odnaleźć w sobie dawnego Krzysia, który przeżył kiedyś z przyjaciółmi tyle radosnych chwil i przygód w Stuwiekowym Lesie. Kiedy wiatr porywa Ważne Rzeczy z teczki Krzysia, ten nie zauważa, że Miś gdzieś zniknął. I co teraz będzie? Gdzie podział się Kubuś? A reszta przyjaciół? Czy wciąż mieszkają w lesie? Czy rozpoznają swojego Krzysia? I co wydaje pewien tajemniczy, przerażający dźwięk? Czyżby Misia o małym rozumku dopadły hefalumpy?

Książka jest przepięknie wydana. Twarda oprawa chroni zawartość. Kredowy papier kartek koresponduje z błyszczącą okładką. Opisana w książce historia, choć krótka, trzyma w napięciu i zaciekawia. Był to bardzo przyjemny powrót do czasów, kiedy wśród wielu lektur dziecięcych "Kubuś Puchatek" i "Chatka Puchatka" zajmowały jedno z wyższych miejsc.

Zoja

Książka "Chłopiec, balonik i miś" powstała na podstawie filmu pt. "Krzysiu, gdzie jesteś?". Wprawdzie filmu nie oglądałam, więc nie mogę porównać z nim tej książeczki, ale ilustracje w książce są bardzo "disneyowskie". Piękne, kolorowe i dopracowane, stanowią wspaniały dodatek do niezbyt długiego, ale wciągającego, tekstu. Czytając zwróciłam uwagę na świetnie zachowany...

Kubuś Puchatek, czyli Miś o Bardzo Małym Rozumku od lat bawi i uczy kolejne pokolenia czytelników. Że nie wspomnę tu o Tygrysie, Króliku, Prosiaczku czy Sowie Przemądrzałej.
Czy Krewni i Znajomi Królika, których jak wiadomo było bardzo dużo. Na podstawie tych świetnych historii stworzono serial animowany, filmy pełnometrażowe a teraz przyszła pora na film aktorski.

Tym razem Krzysiu dorósł, i zjawił się w Stumilowym Lesie, aby używać tak dziwnych słów jak Zobo-obo-wią-bzz-a-nia. Puchatek zauważa że Krzyś jest bardziej smutny niż kiedykolwiek, a także bardzo zatroskany. Teczka z Ważnymi Rzeczami okazuje się być-co tu ukrywać-ważniejsza od baloników a nawet od miodu. A tego nasz Miś zupełnie nie mógł pojąć. Ale kiedy Kubuś znika, nasz Krzyś rusza na poszukiwania. Po drodze spotyka ponurego jak zwykle Kłapoucha, czy rozbrykanego Tygryska. Jak się zakończy ta historia? Zachęcam do lektury.

„Chłopiec, balonik i miś”, to książkowa opowieść na podstawie filmu”Krzysiu, gdzie jesteś?” Pięknie zilustrowana przez Mike’a Wall’a powinna zachwycić każdego małego czytelnika, że nie wspomnę o dorosłych, którzy z sentymentem wspominają”Chatkę Puchatka”. Jedyny zgrzyt, to tłumaczenie Stumilowego Lasu, na Stuwiekowy Las. Być może kontekst jest zachowany, jednak Pani Tuwim przetłumaczyła to najlepiej. Przynajmniej ja tak uważam. Zachęcam do lektury.

Kubuś Puchatek, czyli Miś o Bardzo Małym Rozumku od lat bawi i uczy kolejne pokolenia czytelników. Że nie wspomnę tu o Tygrysie, Króliku, Prosiaczku czy Sowie Przemądrzałej.
Czy Krewni i Znajomi Królika, których jak wiadomo było bardzo dużo. Na podstawie tych świetnych historii stworzono serial animowany, filmy pełnometrażowe a teraz przyszła pora na film aktorski.

Tym...

Podróż sentymentalna :) ...

Aż się łezka w oku kręci :) ... Znów w Stumilowym Lesie! :) (nie wiedzieć czemu tłumaczonym w tej książce jako "Stuwiekowy Las"... brrr... błędem tłumaczenia nazwać tego co prawda nie można, forma jest dopuszczalna, no ale zgrzyt w trakcie czytania, maleńki, pozostaje...). Fantastycznie, że ktoś wpadł na pomysł, by wrócić do tej historii po latach - tym razem z dorosłym już Krzysiem :)

"Czasami trzeba czasu, żeby z donikąd zrobiło się dokądś" :)

Tego rodzaju kubusiowych mądrości misia o bardzo małym rozumku (ale o wielkim sercu) szalenie mi brakowało :) Zgoda, bajka wciąż jest emitowana, Disney nie pozwolił tej marce "umrzeć", jednak czymś innym jest oglądanie wraz z dzieckiem czegoś dobrze znanego, a czymś innym jest CAŁKIEM NOWA OPOWIEŚĆ z dobrze znanymi bohaterami w rolach głównych :)

Co nowego w Stumilowym Lesie? (oj nie, "Stuwiekowy" ni w ząb mi nie pasuje i przez usta / klawiaturę mi nie przejdzie...). W sumie wszystko po staremu ;) ... Wszystko tylko trochę takie, jak to ujął dorosły Krzyś, "bardziej ponure"... Wszyscy do tego jakby troszkę starsi... jednak strach przed hefalumpami i wuzlami ciągle ten sam ;) Na szczęście na posterunku trwa Krzyś, który - przywołując całą swoją "krzysiowość" dziecka, jaka w nim jeszcze pozostała - dzielnie stawi czoła niebezpieczeństwu... A później spróbuje odnaleźć Kubusia, który gdzieś się zgubił... ;)

W kinach mamy okazję obejrzeć połączony tematycznie z książeczką film z Ewanem McGregorem w roli dorosłego Krzysia. Całość to taka... gorzko-słodka opowieść o dorosłości, o tym jak ważne są marzenia i to, żeby pamiętać o dziecku którym kiedyś byliśmy... oraz o tym, jak ważne jest wciąż potrafić - tak jak dziecko - cieszyć się z małych rzeczy. I doceniać też te rzeczy ogromnie ważne, których znaczenia jako dorośli czasem nie doceniamy... przyjaźń, miłość, oddanie, wierność, szeroko pojęte dobro... :) Wydźwięk, i bajki i filmu... piękny :)

Szalenie podobało mi się użycie w książeczce jednych z pierwszych wersji rysunkowych wszystkich postaci :) Użycie tych najbardziej znanych (z kreskówek) byłoby może bardziej chwytliwe, ale oparcie wszystkiego o oryginały postaci z książek A.A. Milne'a ("Chatka Puchatka", "Kubuś Puchatek") to był, jak dla mnie, strzał w dziesiątkę :)

Na koniec... wiecie co? Powiem Wam, że nie ma nic przyjemniejszego, niż pokazywanie pewnych, lubianych przez siebie bajek, Własnemu Dziecku :) I nie ma nic fajniejszego, niż czytanie wraz z Własnym Dzieckiem nowej historii z dobrze sobie znanego podwórka, jakim jest w tym przypadku Stumilowy Las :)

Gorąco polecam!

Dziękuję Egmont Polska za egzemplarz recenzencki.

Recenzja także na:
https://cosnapolce.blogspot.com/2018/09/chopiec-balonik-i-mis-kubus-i.html

Podróż sentymentalna :) ...

Aż się łezka w oku kręci :) ... Znów w Stumilowym Lesie! :) (nie wiedzieć czemu tłumaczonym w tej książce jako "Stuwiekowy Las"... brrr... błędem tłumaczenia nazwać tego co prawda nie można, forma jest dopuszczalna, no ale zgrzyt w trakcie czytania, maleńki, pozostaje...). Fantastycznie, że ktoś wpadł na pomysł, by wrócić do tej historii po...

Powiem Wam tak: bez kontekstu historii, którą opowiadał film, można średnio zrozumieć opisane w książeczce zdarzenie... Ale z racji, że ja film widziałam i bardzo mi się podobał, więc oceniam dość wysoko "Chłopiec, balonik i miś", jako uzupełnienie :) Zdecydowanie duży plusik za ilustracje.

Powiem Wam tak: bez kontekstu historii, którą opowiadał film, można średnio zrozumieć opisane w książeczce zdarzenie... Ale z racji, że ja film widziałam i bardzo mi się podobał, więc oceniam dość wysoko "Chłopiec, balonik i miś", jako uzupełnienie :) Zdecydowanie duży plusik za ilustracje.

O książce tej piszę na moim blogu, na który Was serdecznie zapraszam :)
http://magicznyswiatksiazki.pl/chlopiec-balonik-i-mis-brittany-rubiano-czyli-krzysiu-gdzie-jestes/

O książce tej piszę na moim blogu, na który Was serdecznie zapraszam :)
http://magicznyswiatksiazki.pl/chlopiec-balonik-i-mis-brittany-rubiano-czyli-krzysiu-gdzie-jestes/