Mogą pojawić się drobne spojlery, choć nie będę zdradzać tajemnic samej fabuły, to na pewno wspomne o pewnym aspektach i informacjach, żeby oddać dlaczego książka jest dla mnie tylko przeciętna.

Zaczynając czytać tę książkę miałam naprawdę duże oczekiwania względem niej. Zarys historii dawał mi nadzieję na naprawdę dobrą książkę na temat zemsty, oddania i obowiązku. Z tych kilku zdań można było wywnioskować, że książka ma naprawdę duży potencjał.
Niestety rozczarowałam się.
O ile historia zaczęla się naprawdę ciekawie to niestey w pewnym momencie zaczęła mnie irytować.
Otóż mamy główną bohaterkę Mię, której celem życia jest polowanie na Gwyrach (wiedźme), która zabiła jej matkę. I tutaj w sumie można zamknac ogólny opis fabuły.
Mia jest na pewno postacią ciekawą, ma cel w życiu, do którego starała się dążyć, dopóki ojciec nie zaaranżował jej małżeństwa z księciem. Mimo, że dziewczyna nie jest naiwna to jednak jej chęć zemsty przesłania jej wszystko inne. Na początku nawet lubiłam te postać, jednak z czasem zaczęla mnie naprawde irytowac jej postawa. Rozumiem, że informację jakich się dowiedziała sprawiły, że dziewczyna była zdezorientowana i zagubiona, jednak sposób w jaki traktowała jedyna osobe, której zależało na Mii pozostawiał wiele do życzenia. Wydawałby się, że Mia ma lekkie rozchwianie emocjonalnie, tutaj odpycha ludzi, a następnie jest zła, że odepchnięta osoba zajęła się swoja osoba zamiast użalać się z nią nad jej losem. Czasami miałam wrażenie, ze Mia potrafi być naprawde egoistyczną osóbka.
Jest również Quinn, czyli wspomniany wyżej książę, który został zmuszony do małżeństwa z dziewczyną. Na początku można odnieść wrażenie, że jest rozmanieryzowanym książątkiem, jednak w miatre jak historia się rozwija, rozwija się i nasz bohater. Niestey pomimo to, książkę nie zyskał mojej sympatii, jak dla mnie za szybko ogarną się w tym złym świecie poza zamkiem. W jaki sposób książke, który nigdy nie opuszczał zamku, nagle jest mistrzem survivalu.
Sama akcja przez połowę książkę nawet wciągała, naprawdę byłam ciekawa co się stanie z parą z głównych bohaterów. Niestey w drugiej częście książki zaczął się feministyczny bełkot. Okazuje się, że w świecie bohaterki mężczyźni to samo zło, a kobiety to biedne uciemiężone istotki, które musiały jakos nauczyć się bronić, więc ich organizm wyksztalcił w sobie magię. Oczywiście nie obyło się bez wielkich wykładów na temat uciśnionych kobiet i niestety zostal to dla mnie napisane w taki sposób, że książka zaczęła mnie irytować. Nie obyło się również bez związku homo, nagle okazało się, że każdy kręci, kręcił lub chce kręcić na boku z kimś ze swojej orientacji seksualnej. Jeszcze zroumiałam bym jedną postać o takich pociagach, ale w tej książcę pojawiło się ich troche więcej w dodatku z bliskiego otoczenia Mii. Było to dla mnie tak bardzo sztuczne, jakby autorka na siłę chciała pokazać, że ludzie będą szczęśliwi tylkowtedy kiedy będą utrzymywac kontakty tylko z własną płcią. Zastanawiam się na ile autorka jest feministką, a na ile po prostu nie przemyślała za bardzo w jakim stylu pisze. Tutaj książka bardzo straciła w moich oczach. Nawet niezwykły zwrot akcji pod sam koniec historii nie wymazał złego wrażenie jaki odniosła na mnie feministyczny wątek.
Ogólnie, gdyby tylko nie wątek feministyczny, który bardzo mnie zirytował ksiązka byłaby naprawde interesująca. Nie wiem, czy sięgne po następny tom, czas pokaże, czy będę chciała jeszcze raz zagłębić się przygody Mii.

Mogą pojawić się drobne spojlery, choć nie będę zdradzać tajemnic samej fabuły, to na pewno wspomne o pewnym aspektach i informacjach, żeby oddać dlaczego książka jest dla mnie tylko przeciętna.

Zaczynając czytać tę książkę miałam naprawdę duże oczekiwania względem niej. Zarys historii dawał mi nadzieję na naprawdę dobrą książkę na temat zemsty, oddania i obowiązku. Z tych...