Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Nie ma nic złego w tym, że ktoś czeka, aż się zakocha! Że porwie go coś większego niż on sam, że w tańcu przeznaczenia znajdzie przystojnego partnera.

Ciało z mojego ciała, kość z mojej kości,
Oddaję ci siebie, swego ducha, własności.
W chorobie, cierpieniu, gdy śmierć przyjdzie cieniem,
Należę do ciebie po ostatnie tchnienie.
Dopóki nie stopnieje lód na południowych krańcach,
Dopóki miasta nie zapadną się w zachodnich piaskach.
Dopóki wschodnie wyspy nie spopieleją,
Dopóki północne szczyty nie skruszeją.
Przyrzeknij mi, przyrzeknij,
Że będziesz mój na wieki.

Ludzie, których kochamy, to zawsze ci, których ranimy najmocniej.

Czy miłość oznacza trwanie u czyjegoś boku, mimo że ten ktoś podejmuje najprawdopodobniej straszliwą decyzję?

Żadna ludzka istota nie jest dobra czy zła, czarna czy biała. Wszyscy mamy różne stopnie szarości. Lecz łączy nas jedno: w sercu jesteśmy żywymi istotami, a żywe istoty robią, co muszą, by przetrwać.

(...) miłość może być piękną rzeczą. Lecz ludzie, których kochasz, to zarazem ci, którzy cię najdotkliwiej ranią.

Magia wywodzi się z okrutnego, niepokornego serca.

Mia poczuła, że w gardle bulgocze jej żółć [...] Więc to jest zazdrość. Ma ohydny, odstręczający smak, jak zepsuty, spleśniały ser. A także kolor, ale to nic zaskakującego. Zazdrość jest zielona.

Nienawiść jest wypaczeniem miłości. To miłość przekręcona sama w sobie, uczucie wlewające się w miejsce, na których wcześniej rosła miłość.

Rozum podpowiada ci, kim nigdy nie powinnaś zostać, a serce mówi, kim jesteś.

Nienawiść sprowadzi cię tylko na manowce. Miłość jest silniejszym wyborem.

Zaufaj swojemu sercu, nawet jeśli cię to zabija.