Miałam wrażenie, że książkę pisały nastolatki. Najbardziej rażące było dla mnie to, jak zostały przedstawione kobiety w tej książce… jako głupie i puste…

Miałam wrażenie, że książkę pisały nastolatki. Najbardziej rażące było dla mnie to, jak zostały przedstawione kobiety w tej książce… jako głupie i puste…

Zawsze oceniam książki, jednak nigdy nie wystawiam opinii. W tym przypadku nie mogłam się powstrzymać. Jako, że to moja 189 przeczytana książka w tym roku z przykrością muszę stwierdzić, że tak źle napisanej książki jeszcze nie czytałam. Przeczytałam jednak do końca bo mimo wszystko nie lubię przerywać w trakcie powieści. Dialogi ubogie, próby gra słów wypadały bardzo kiepsko. Sam pomysł nie był niczym zaskakujący, ale z drugiej strony przy tak obszernej ofercie jakie przedstawiają nam wydawnictwa trudno zaskoczyć czytelnika. Niestety tej książki zdecydowanie bym nie poleciła.

Zawsze oceniam książki, jednak nigdy nie wystawiam opinii. W tym przypadku nie mogłam się powstrzymać. Jako, że to moja 189 przeczytana książka w tym roku z przykrością muszę stwierdzić, że tak źle napisanej książki jeszcze nie czytałam. Przeczytałam jednak do końca bo mimo wszystko nie lubię przerywać w trakcie powieści. Dialogi ubogie, próby gra słów wypadały bardzo...

Lexi Archibald przyjeżdża do akademika razem ze swoją przyjaciółką Lizzi. Obie dostały się na renomowaną uczelnię. 
Już pierwszego dnia wchodzi w konflikt z Knoxem Blackiem, przystojnym brunetem o czarnych oczach, od którego bije coś mrocznego i władczego.  Chłopak pochodzi z rodziny królewskiej.  Ma władzę i pieniądze. Uważany jest za przywódcę,  który rządzi na uczelni. Jest kapitanem drużyny hokeja. Chłopak jest bardzo przystojny,  dlatego każdą dziewczynę ma na kiwnięcie palca bez żadnego wysiłku. Dziewczyny ślinią się na jego widok, faceci schodzą mu z drogi , a samo jego imię wywołuje w każdym strach.
Gdy w jego życiu pojawia się niespodziewanie Lexi zaczyna między nimi iskrzyć, a każde ich spotkanie kończy się słownymi potyczkami podszytymi erotyzmem.
Knox daje Lexi jasno do zrozumienia,  że ma trzymać się od niego z daleka. Ona jak na złość zaprzyjaźnia się z jego siostrą Kim. Gdziekolwiek nie pójdzie tam wpada na niego. 
Wkrótce Lexi odkrywa, że Knox i jego kumple grają w jakąś tajemniczę grę, w którą ona jest włączona.
Dziewczyna planuje dowiedzieć się,  o co chodzi i chce zemścić się na Knoxie.
Co z tego wyniknie?

Ta książka to prawdziwa petarda! Bardzo podobała mi się ta historia miłosna przesiąknięta pożądaniem i erotyzmem. 
To prawdziwy rollercoaster emocji. Nienawiść,  przyjaźń,  miłość,  seks, namiętność,  pożądanie,  chęć zemsty, poznanie tajemnic, rozwiązanie zagadki, bójki,  przemoc fizyczna w rodzinie i nawet znajdziecie tutaj prześladowcę. Mamy też
tutaj przykład rodziny z wyższych sfer,  gdzie za zamkniętymi drzwiami dzieje się źle. 
To wszystko sprawiło,  że nie mogłam od niej oderwać się od tej książki. 
Bardzo przyjemny erotyk, który trzyma w napięciu do samego końca. 
Polecam!

Lexi Archibald przyjeżdża do akademika razem ze swoją przyjaciółką Lizzi. Obie dostały się na renomowaną uczelnię. 
Już pierwszego dnia wchodzi w konflikt z Knoxem Blackiem, przystojnym brunetem o czarnych oczach, od którego bije coś mrocznego i władczego.  Chłopak pochodzi z rodziny królewskiej.  Ma władzę i pieniądze. Uważany jest za przywódcę,  który rządzi na uczelni....

W tej książce przenosimy się do świata studentów. Tutaj pasja do hokeja jest nierozłączną częścią ich życia a kasa wyznacznikiem statusu społecznego.
"Płonący Lód. Nieczyste Zagranie" to młodzieżówka. Ja lubię czytać młodzieżówki, bo fajnie jest wracać do młodzieńczych lat. Chociaż według pesel młoda nie jestem ale za to jestem młoda duchem. Więc szybko wkręcam się w takie historię.
W tej książce nie było inaczej. Wkęciłam się od pierwszych stron, chociaż były rzeczy które mi troszkę psuły czytanie.

Zacznijmy od tego, że mamy tutaj grupę bogatych, przystojnych hokeistów, na których czele stoi Knox. Znudzeni i napaleni prowadzą między sobą grę w zaliczanie dziewczyn.
I mamy grupę seksownych,pięknych dziewczyn do których dołacza Lexi. Dziewczyna jest totalnie szurnięta. Nie potrafi trzymać języka za zębami i zawsze mówi co myśli.
Lexi i Knox od pierwszego spotkania drą ze sobą koty. Każde kolejne spotkanie to kolejny wybuch gniewu i dziwnych zaczepek. Aż w końcu zaczyna się gra. Gra która doprowadza do szaleństwa, bo ta dwójka to dwa wybuchowe charaktery. Każde ich spotkanie to lecące isky.
Lexi za wszelką cenę chcę poznać Knoxa oraz to czym się zajmuję. Co doprowadza ją do niebezpieczeństwa.
Knox chcę za wszelką cenę zdobyć jak największą liczbę punktów w grze. Co doprowadza do tego, że w końcu nie wiadomo kiedy gra zmienia się w coś innego.

Moi drodzy książka bardzo fajna. Polubiłam wszystkich bohaterów, ale niestety troszkę główna bohaterka przyprawiała mnie o irytację. Lubię mocne kobiece postacię, ale w tym przypadku ona była aż za bardzo mocna,narwana, pyskata irytująca. Dopiero pod koniec książki mogłam ją jakoś znieść.
Autorki napisały wciągającą, lekką książkę, która nie jednemu czytelnikowi umili czas.

W tej książce przenosimy się do świata studentów. Tutaj pasja do hokeja jest nierozłączną częścią ich życia a kasa wyznacznikiem statusu społecznego.
"Płonący Lód. Nieczyste Zagranie" to młodzieżówka. Ja lubię czytać młodzieżówki, bo fajnie jest wracać do młodzieńczych lat. Chociaż według pesel młoda nie jestem ale za to jestem młoda duchem. Więc szybko wkręcam się w takie...

Dostałam do recenzji „Płonący lód. Gra pozorów” Any Rosy i Moniki Rępalskiej jednak zanim się za nią zabiorę postanowiłam przeczytać tom 1. Wiem, że historie nie są ze sobą powiązane jednak lubię czytać chronologicznie. Tom pierwszy „Płonący lód. Nieczyste zagranie” ma dość wyrazistą okładkę, która przyciąga wzrok. Pomysł na historię całkiem ciekawy choć momentami bardzo nierealny, dialogi i styl bardzo mnie zmęczył, nie wiem czy miało na to wpływ, że obie autorki są młodymi autorkami i styl jeszcze niewypracowany czy po prostu korekta się nie sprawdziła, ale czytając wypowiedzi bohaterów miałam wrażenie, że czytam o uczniach szkoły podstawowej a nie o studentach. Książka poprowadzona jest dwutorowo, z punktu widzenia Lexi i Knoxa, dobry zabieg tylko należałoby go bardziej dopracować.

Co ciekawe nie do końca polubiłam głównych bohaterów Lexi i Knoxa, dużo większą sympatię miałam do Lizzi i Artema. Podobno kto się czubi ten się lubi jednak tu było wszystkiego za dużo…Ona studentka pierwszego roku, on gwiazda hokeja i student drugiego roku, obiekt westchnień wszystkich panien. Od pierwszego spotkania nasi bohaterowie mają spięcia, sytuacja nasila się kiedy męska część opowieści rozpoczyna swoja grę… Nie rozumiała postępowania Lexi, a patrząc na sytuację Knoxa w domu rodzinnym jego stosunek do kobiet też wydaje się nie do końca na miejscu, jednak nie jestem psychologiem więc nie wypowiem się czy tak być powinno.

Mam nadzieję, że tom 2 bardziej wpasuje się w mój czytelniczy gust, a dialogi nie będą tak rażące….

Dostałam do recenzji „Płonący lód. Gra pozorów” Any Rosy i Moniki Rępalskiej jednak zanim się za nią zabiorę postanowiłam przeczytać tom 1. Wiem, że historie nie są ze sobą powiązane jednak lubię czytać chronologicznie. Tom pierwszy „Płonący lód. Nieczyste zagranie” ma dość wyrazistą okładkę, która przyciąga wzrok. Pomysł na historię całkiem ciekawy choć momentami bardzo...

"Jestem Knox Black"

"Jestem Knox Black"

Miałam ochotę na coś w stylu młodzieżowym, dlatego sięgnęłam po tą książkę. Ilość błędów była rażąca, a o płaskich dialogach nie wspomnę. Straciłam czas.

Miałam ochotę na coś w stylu młodzieżowym, dlatego sięgnęłam po tą książkę. Ilość błędów była rażąca, a o płaskich dialogach nie wspomnę. Straciłam czas.

Zwyczajna dziewczyna i on. To mieszanka na prawdę wybuchowa 💣. Bo jak tak można nienawidzieć, zobacząc kogoś po raz pierwszy. Tak jest w przypadku Lexi i Knoxa, dużo się dzieje w tej opowieści. Którą warto przeczytać.!

Zwyczajna dziewczyna i on. To mieszanka na prawdę wybuchowa 💣. Bo jak tak można nienawidzieć, zobacząc kogoś po raz pierwszy. Tak jest w przypadku Lexi i Knoxa, dużo się dzieje w tej opowieści. Którą warto przeczytać.!

222 / 2021

tego NIE da sie czytac DNF

222 / 2021

tego NIE da sie czytac DNF

Tego się nie dało czytać. Dotrwałam do samego końca, ale skończyłam z bólem głowy. Napisana mega kiepsko.

Tego się nie dało czytać. Dotrwałam do samego końca, ale skończyłam z bólem głowy. Napisana mega kiepsko.