Tytuł zaciekawił, okładka zauroczyła, fabuła zaintrygowała.
I co … ? i nuda …
Całość oparta na założeniu, to już było, może się czytelnik nie zorientuje. Mamy miasteczko, do którego sprowadza się Imogen, nasza główna bohaterka, ma swoje tajemnice, które się ujawniają w miarę upływu fabuły – nic intrygującego. W tutejszej szkole dzieją się dziwne rzeczy, jest dziewczynka Ellie, kto jej „podpadnie” ulega wypadkom. Miasteczko zaczyna obwiniać Elli o czary. Rozwiązanie zagadki tak prozaiczne, bez zaskoczenia, chociaż autorka pod koniec próbowała zwodzić czytelnika.
Staram się szukać plusów w pozycjach, które czytam, tutaj znalazłam. Jest to postać Imogen, to jak opisuje swoje relacje z matką i z mężem, i z Ellie, bardziej sposób narracji pisarki niż warstwa fabularna. Te fragmenty czytałam z zaciekawieniem. Pozostałe postaci nijakie, w sumie nic o nich nie wiemy, pozostają w ukryciu, wypływając tylko w momentach „wypadków”. Mam wrażenie, że Blackurst miała pomysł na zakończenie, natomiast nie do końca wiedziała co umieścić na początkowych kartach swojej książki.

Tytuł zaciekawił, okładka zauroczyła, fabuła zaintrygowała.
I co … ? i nuda …
Całość oparta na założeniu, to już było, może się czytelnik nie zorientuje. Mamy miasteczko, do którego sprowadza się Imogen, nasza główna bohaterka, ma swoje tajemnice, które się ujawniają w miarę upływu fabuły – nic intrygującego. W tutejszej szkole dzieją się dziwne rzeczy, jest dziewczynka...