Dalsze losy Lili i Eleny, bohaterek ,,Genialnej przyjaciółki”. W wieku szesnastu lat Lila wychodzi za Stefana, jednak małżeństwo od początku nie układa się dobrze. Podczas wesela Lila uświadamia sobie, że popełniła błąd i okazuje Stefanowi swoją niechęć, a mąż, chcąc złamać opór żony, zaczyna ją bić i gwałcić. Elena poświęca się nauce, ale wciąż czuje się obco zarówno w rodzinnej dzielnicy, jak i na uniwersytecie. Próbuje też pomóc Lili w jej problemach małżeńskich, chociaż ich znajomość nadal jest przepełniona zazdrością i skrywanymi pretensjami.

,,Historia nowego nazwiska” podobnie jak jej poprzedniczka jest powieścią dość dziwną i specyficzną, ale tym razem mogę z czystym sumieniem, że mi się podobało. Elena Ferrante tworzy subtelną, intymną narrację, która w połączeniu z niedopowiedzeniami, trudnymi do sklasyfikowania uczuciami i relacjami międzyludzkimi, przypomina mi prozę Stanisławy Fleszarowej – Muskat(chociaż dla mnie nasza rodzima pisarka wypada lepiej w tym porównaniu). Na pierwszym planie nadal mamy trudną przyjaźń między Eleną a Lilą, które chociaż teoretycznie się lubią i wspierają, to wciąż sobie zazdroszczą i podświadomie rywalizują ze sobą na każdym polu, przy czym Elena wciąż ma olbrzymie kompleksy względem Lili, która z kolei manipuluje przyjaciółką i często rani jej uczucia. Sytuacja komplikuje się jeszcze bardziej, gdy obie zapałają miłością do tego samego mężczyzny, chociaż czy naprawdę mamy tu do czynienia z miłością? Dla Lili wszystko wydaje się tylko grą i pozą, natomiast Elena cały czas myśli o jednym chłopaku, ale dla mnie to bardziej uzależnienie i podziw niż czysta miłość. W tym tomie nieco bliżej poznajemy rodziny i znajomych dziewczyn. Przemianę przechodzi Stefan, z czułego narzeczonego staje się zaborczym, okrutnym mężem, chociaż ja od początku mu nie ufałam. Zbyt idealny był. Ciekawą i trudną do oceny postacią jest też Ada.

Książki Eleny Ferrante to proza subtelna, delikatna, a mimo to wyrazista, intymna, bardzo kobieca. Historia toczy się powoli, a mimo to wciąga. Bohaterowie irytują i w większości nie da się ich polubić, ale mimo to czytałam o nich z dziwną przyjemnością. Oprócz wątków obyczajowych mamy tu też polityczne i społeczne, które dla bohaterów są częścią ich życia, oczywistością przez co czytelnicy nieobeznani z historią Włoch mogą być nieco zdezorientowani, ale nie przeszkadza to w przeżywaniu lektury. To opowieść o dumie, ambicji i dojrzewaniu – do szacunku do siebie, podejmowania własnych decyzji, bycia w pełni sobą. Niestety, naszym bohaterkom nie do końca się to udaje, zwłaszcza Elena wciąż układa swoje życie pod innych, głównie pod Lilę i rywalizację z nią. Jednak trzymam kciuki za tą bohaterkę, bo szczerze ją polubiłam i znalazłam w niej sporo moich cech.

,,Historia nowego nazwiska” to powieść specyficzna, która nie każdemu przypadnie do gustu. Jednak warto sięgnąć po książki Eleny Ferrante, choćby po to, żeby wyrobić sobie na ich temat własne zdanie.

,, Przez całe życie kochasz ludzi, których tak naprawdę w ogóle nie znasz.”

Dalsze losy Lili i Eleny, bohaterek ,,Genialnej przyjaciółki”. W wieku szesnastu lat Lila wychodzi za Stefana, jednak małżeństwo od początku nie układa się dobrze. Podczas wesela Lila uświadamia sobie, że popełniła błąd i okazuje Stefanowi swoją niechęć, a mąż, chcąc złamać opór żony, zaczyna ją bić i gwałcić. Elena poświęca się nauce, ale wciąż czuje się obco zarówno w...