Wiosna 1939, III Rzesza szykuje się do wojny. Hrabina Franziska von Häften – agentka polskiego wywiadu – przyjeżdża do Grűnbergu (Zielonej Góry), aby szpiegować męża Aleksandra, inżyniera pracującego przy budowie wojskowych umocnień nad Odrą. Kiedy ten otrzymuje nowe zadanie, kobieta dostaje rozkaz jego rozpracowania. Sytuacji nie ułatwia fakt, że związek von Häftenów przechodzi poważny kryzys, a ona sama miota się między małżeńską powinnością a uczuciem do kochanka Józefa Wasiaka, innego polskiego szpiega pełniącego jednocześnie funkcję łącznika hrabiny.
Jakby mało było komplikacji, na horyzoncie pojawia się Charlotte Stempel, mieszkanka Grűnbergu znana z zamiłowania do rozsiewania plotek i miłośniczka obyczajowych skandali. Franziska rozpoznaje w niej kobietę, która dwa lata wcześniej widziała hrabinę w objęciach Wasiaka. Wkrótce potem Charlotte ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Śledztwo w tej sprawie prowadzi starszy asystent kryminalny Julius Knote, chorowity safanduła znajdujący się pod pantoflem żony Pauline. Wbrew poleceniom przełożonych policjant postanawia przyjrzeć się baczniej hrabinie, zaczyna też podejrzewać, że śmierć Stempel wcale nie była przypadkowa.
Nagle Franziska zostaje sama: mąż coraz bardziej oddala się od niej emocjonalnie, kochanek ją lekceważy, a na domiar złego po piętach depcze jej funkcjonariusz policji kryminalnej. Do tego dochodzi jeszcze napięta sytuacja polityczna i wynikająca z tego presja ze strony przełożonych, którzy naciskają, aby hrabina jak najszybciej wykonała polecone zadanie.