Wiele już lat temu oglądałam film pt. K-PAX. Bardzo mi się podobał, być może ze względu na świetną obsadę - Kevin Spacey i Jeff Bridges. Zapewne dlatego, gdy w bibliotece spotkałam książkę o tym tytule od razu postanowiłam ją przeczytać.
Okazało się, że to trylogia, a przynajmniej przez długi czas jako trylogia funkcjonowała, bo w pewnym momencie wydany został tom czwarty, co zrobiło z tej serii Sagę.

Od razu mogę powiedzieć, że książka, w porównaniu do filmu, wydała mi się słaba, co w moim przypadku rzadko się zdarza, bo dużo bardziej wolę czytać niż oglądać.

Film zdawał mi się świetnym dramatem obyczajowym, gdzie nic do końca i dosłownie nie jest powiedziane. Książka to typowe Sci-fi, w którym autor postarał się o to, żeby każdy czytelnik był pewny, że jednak jest to ten gatunek literacki, a nie inny.

Ciężko powiedzieć mi cokolwiek o tłumaczeniu, bo nie dostałam w swoje ręce oryginału i nie wiem w jakim języku on był pisany. W każdym razie nie czyta się jakoś specjalnie ciężko. Styl jest ciekawy, bo narracja prowadzona jest pierwszoosobowo, z roli lekarza psychiatry, który w książce nazywa się tak jak autor.

Ciężko mówić o książce, nie chcąc zdradzić jej fabuły. Mogę napisać tyle, że przez pierwszą połowę pierwszego tomu jest ciekawie, można pobawić się w psychologa-detektywa i razem z bohaterami rozwiązywać zagadkę historii prota. Następne tomy zaś są już tak oczywiste, że człowiek czyta je niemalże znudzony i ma ochotę odłożyć tą książkę, bo przecież wszystko już wie.
W każdym razie, jako trylogia mogłaby się ta książka jakoś sprawdzić. Całość jednak totalnie została zepsuta przez tom czwarty. Nie spotykamy już naszego stałego bohatera, tylko nowego gościa, który jednak nic nowego nie wprowadza do historii.

Cała powieść wydaje mi się nachalną reklamą pacyfizmu, wegetarianizmu i ogólnej utopii. Przez chwilę zdawało mi się, że autor traktuje czytelnika jak idiotę. Przedstawiał prota jako genialnego, a jednak opis jego planety nie wydawał mi się wcale tak utopijny. Owszem, miło by było gdyby w naszym świecie było mniej wojen, przemocy i agresji, ale nie do tego stopnia, żebym chciała się udać na inną planetę i umrzeć tam z nudów.

Podsumowując: jeżeli jeszcze nie oglądałeś filmu - przeczytaj pierw książkę. Jeżeli oglądałeś też możesz przeczytać. Ale polecam tylko pierwszy tom, bo z kolejnych nie dowiesz się niczego nowego ani zaskakującego.

Wiele już lat temu oglądałam film pt. K-PAX. Bardzo mi się podobał, być może ze względu na świetną obsadę - Kevin Spacey i Jeff Bridges. Zapewne dlatego, gdy w bibliotece spotkałam książkę o tym tytule od razu postanowiłam ją przeczytać.
Okazało się, że to trylogia, a przynajmniej przez długi czas jako trylogia funkcjonowała, bo w pewnym momencie wydany został tom czwarty,...