Rozczarowałam się. Jak na amatorską książkę o fandomie pisaną przez fankę mogłoby ujść, ale to ma ambicje być pracą naukową... Tymczasem już na pierwszych stronach autorka pisze (i to nie raz, więc to na pewno nie literówka) o fanach trylogii „Władcy Pierścienia”... A dalej pod względem językowym jest tylko gorzej i ton brzmi niestety dość infantylnie. Szkoda, bo był potencjał na coś więcej :(

Rozczarowałam się. Jak na amatorską książkę o fandomie pisaną przez fankę mogłoby ujść, ale to ma ambicje być pracą naukową... Tymczasem już na pierwszych stronach autorka pisze (i to nie raz, więc to na pewno nie literówka) o fanach trylogii „Władcy Pierścienia”... A dalej pod względem językowym jest tylko gorzej i ton brzmi niestety dość infantylnie. Szkoda, bo był...

Praca naukowa z dziedziny fantropologii. Czyta się to naprawdę fascynująco. Oto próbka: "Jednym z ważniejszych elementów życia emocjonalnego fanki jest shipping, z centralną rolą OTP (One True Pairing),którego nie można wyjaśnić inaczej niż jako związek uczuciowy z czyimś związkiem uczuciowym (najczęściej dwójki fikcyjnych, queerowych w fanonicznej interpretacji postaci, ponieważ zdecydowana większość shippingów odbywa się w ramach slashowych narracji)." Nie wiem tylko, ile z tego wszystkiego zdoła zrozumieć ktoś, kto nie jest fanką. Całą pracę zresztą otwiera następujący cytat: "Trying to explain fandom things to non-fandom people is like trying to explain trigonometry to a dog". Cieszę się, że jednak mimo wszystko ktoś próbuje ^_^

Praca naukowa z dziedziny fantropologii. Czyta się to naprawdę fascynująco. Oto próbka: "Jednym z ważniejszych elementów życia emocjonalnego fanki jest shipping, z centralną rolą OTP (One True Pairing),którego nie można wyjaśnić inaczej niż jako związek uczuciowy z czyimś związkiem uczuciowym (najczęściej dwójki fikcyjnych, queerowych w fanonicznej interpretacji postaci,...

Wiecie, co najbardziej lubię w fandomie? Satysfakcję, jaką nieodmiennie daje mi myśl, że nawet jeśli twórcy wszystkich moich ulubionych filmów i seriali ignorują to, co ja chciałabym zobaczyć - fajne kobiece postaci z krwi i kości, mniej macho i męskiego Mary Sue, więcej osób i relacji nie hetero - to mogę to mieć, mogę to dać innym, mogę, mówiąc brzydko, czniać ich badziewne scenariusze i nie kosztuje mnie to złamanego grosza.
I oto nareszcie ktoś napisał książkę właśnie o tym. O nas. I napisał tę książkę po polsku - bo jak wiadomo na Zachodzie kulturoznawstwo spod znaku fan studies ma się całkiem dobrze, a u nas w zasadzie raczkuje.

To nie jest książka tylko o tym, czym jest fandom i jak fandom powstał albo jaka jest rola fandomu w kształtowaniu postaw twórców i sposobów w jaki w popkulturze prezentowane są takie wątki, jak prawa mniejszości nie-białych oraz nieheteroseksualnych.
W opracowaniu Aldony Kobus fandom jest przestrzenią specyficznie kobiecą - pod warunkiem, że najpierw zastanowimy się, czym jest kobiecość. Fandom ma potencjał rewolucyjny, wywrotowy i burzący zastane porządki - pod warunkiem, że wcześniej określimy, w jakich obszarach jest zachowawczy, nietolerancyjny i bardzo konserwatywny. Ale przede wszystkim fandom jest przestrzenią, w której każdy znajdzie swoje własne "wolne miejsce", swoją niszę, coś dla siebie podane tak, jak lubi. Ta książka opowiada właśnie o tym, jak ta przestrzeń tworzy się na zrębach mainstreamowej popkultury, która zwykle nie zostawia nawet ociupinki swobody interpretacji.

Uwaga. To jest opracowanie kulturoznawcze, nie powieść i nie książka popularnonaukowa. Jeśli chodzi o hermetyczności języka, to i tak jest jeszcze stosunkowo łatwo zrozumiała, ale proszę uzbroić się w cierpliwość. Warto przedrzeć się przez wszystkie analizy i wnioski autorki, żeby popatrzeć na fandom jako coś więcej niż tylko przystań wiecznie niewyspanych, emocjonalnie nakręconych bab (o stereotypowym wizerunku fangirla również jest kilka akapitów!).
Nie tylko dojrzałe fangirle po lekturze poczują się jak buntowniczki walczące o wolność, a jednocześnie jako absolutne panie popkultury i całego biznesu, który się wokół niej kręci. Bardzo miłe doświadczenie.

Wiecie, co najbardziej lubię w fandomie? Satysfakcję, jaką nieodmiennie daje mi myśl, że nawet jeśli twórcy wszystkich moich ulubionych filmów i seriali ignorują to, co ja chciałabym zobaczyć - fajne kobiece postaci z krwi i kości, mniej macho i męskiego Mary Sue, więcej osób i relacji nie hetero - to mogę to mieć, mogę to dać innym, mogę, mówiąc brzydko, czniać ich...