Opis książki zachwycił mnie. Niestety, bardzo się zawiodłam. Najmniej w tej książce było o niezwykłym darze Magdaleny, bohaterka próbowała robić wszystko, aby tych napisów nie widzieć. Książka opiera się głównie na postaci Richarda, który szuka prawdy o swojej nieżyjącej matce. Bardzo dużo opisów, które nie wniosły nic do historii. Mnóstwo informacji historycznych, ponieważ kolejną postacią jest student Neil, który wyrusza do Paryża ze swoim profesorem. O Świętym Jakubie dowiecie się z tej książki bardzo dużo, ale nic poza tym. Zmarnowany potencjał, a szkoda, bo sam pomysł na dar Magdaleny jest świetny.

Opis książki zachwycił mnie. Niestety, bardzo się zawiodłam. Najmniej w tej książce było o niezwykłym darze Magdaleny, bohaterka próbowała robić wszystko, aby tych napisów nie widzieć. Książka opiera się głównie na postaci Richarda, który szuka prawdy o swojej nieżyjącej matce. Bardzo dużo opisów, które nie wniosły nic do historii. Mnóstwo informacji historycznych, ponieważ...

Gdy zobaczyłam opis tej książki, zachwycił mnie totalnie. No bo czy książka o kobiecie, która widzi różne napisy na ludzkim ciele nie zachęca? Niestety nie dostałam tego czego po niej oczekiwałam, bohaterowie byli nijacy, akcja była powolna i męcząca. Jestem zdecydowanie na nie.

Gdy zobaczyłam opis tej książki, zachwycił mnie totalnie. No bo czy książka o kobiecie, która widzi różne napisy na ludzkim ciele nie zachęca? Niestety nie dostałam tego czego po niej oczekiwałam, bohaterowie byli nijacy, akcja była powolna i męcząca. Jestem zdecydowanie na nie.

Jedna z gorszych książek, które przeczytałam. Pomysł naprawdę dobry, niestety wykonanie o wiele gorsze. Większość książki to "lanie wody", opis książki opiera się na "przypadłości" bohaterki, która została zepchnięta w całej historii. Bardzo dużo niepotrzebnie szczegółowych opisów, mało faktycznej akcji.

Jedna z gorszych książek, które przeczytałam. Pomysł naprawdę dobry, niestety wykonanie o wiele gorsze. Większość książki to "lanie wody", opis książki opiera się na "przypadłości" bohaterki, która została zepchnięta w całej historii. Bardzo dużo niepotrzebnie szczegółowych opisów, mało faktycznej akcji.

W "Naznaczonej" bardzo szczegółowo poznajemy historie trzech bohaterów - Magdaleny, Neila i jego ojca, Richarda. Szkoda tylko, że po prześledzeniu całego ich życia nadal są nam obcy. Wydawca książki zapewnia nas, że "Przeznaczenie splata drogi życiowe wszystkich bohaterów", według mnie oni przez cały czas się tylko mijają i niewiele mają ze sobą wspólnego. Opis na okładce wzbudza ciekawość, czy "niezwykły dar Magdaleny okaże się kluczem do rozwiązania zagadek ich losów". Tego jednak z książki się nie dowiemy. Polecam puścić wodze fantazji i dokonać własnej interpretacji w kwestii większości wątków.

"Naznaczona" to książka o... niczym. Posiada spory, choć zupełnie niewykorzystany potencjał w postaci kobiety, która na skórze innych ludzi widzi całą ich przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Ale z tych tajemniczych zdolności nic nie wynika. Równie dobrze Magdalena mogłaby być zwykłą dziewczyną.

Większość książki to po prostu ściany literek, tekstu o niczym, "ubarwionego" zupełnie nieistotnymi i mało ciekawymi szczegółami. Kiedy już coś się dzieje, to uwzględniona jest każda łyżeczka cukru wsypana do herbaty. "Całymi stronami wymieniała nieciekawe wydarzenia z życia bezimiennych bohaterów, zupełnie jakby te pisma służyły za zbiorniki na nadmiar słów, których ona nie miała już siły ułożyć w powieść" - to cytat wyjęty z tej książki, a jakby właśnie ją opisywał.

W "Naznaczonej" bardzo szczegółowo poznajemy historie trzech bohaterów - Magdaleny, Neila i jego ojca, Richarda. Szkoda tylko, że po prześledzeniu całego ich życia nadal są nam obcy. Wydawca książki zapewnia nas, że "Przeznaczenie splata drogi życiowe wszystkich bohaterów", według mnie oni przez cały czas się tylko mijają i niewiele mają ze sobą wspólnego. Opis na okładce...

Beznadziejna. Zmusilam się do przeczytania , ale to był błąd. Od
początku do końca beznadziejna.

Beznadziejna. Zmusilam się do przeczytania , ale to był błąd. Od
początku do końca beznadziejna.

Tytuł a historia opisana w książce nie ma nic wspólnego ze sobą. Okłada oraz opis książki może właśnie przekonać, że warta jest przeczytania. Jednak jest to duży błąd. Bardzo się umęczyłam, literówki jeszcze bardziej zniechęcają. Pomysł fajny ale bardzo słabo zrealizowany.

Tytuł a historia opisana w książce nie ma nic wspólnego ze sobą. Okłada oraz opis książki może właśnie przekonać, że warta jest przeczytania. Jednak jest to duży błąd. Bardzo się umęczyłam, literówki jeszcze bardziej zniechęcają. Pomysł fajny ale bardzo słabo zrealizowany.

Słowa, pojęcia, zdania...
Wszędzie! Na całej skórze u każdego napotkanego człowieka. Czasami tak gęste, że zmieniające kolor skóry na ciemniejszy. Informacje o chorobach, tragediach, żenujących przyzwyczajeniach, znaczących datach, przełomowych wydarzeniach, wstydliwych sekretach i te najokrutniejsze – o przyczynie śmierci ich nosiciela. Na twarzy, dłoniach, szyi, dekolcie i tam, gdzie wzrok nie sięgał – pod ubraniem i we włosach na głowie. Początek zdania odczytywany u nasady nosa, mógł zmienić swój sens w końcówce ukrytej za uchem. Niekoniecznie zwiastując nieszczęście w widocznych, pierwszych kilku słowach. A mimo to Magdalena nie mogła patrzeć na ludzi. Unikała oglądania ich odsłoniętych części ciała. Błądziła wzrokiem wokół rozmówcy, a swoją krótkowzroczność, wymagającą noszenia okularów, błogosławiła, myśląc – „Gdyby miała dobry wzrok. Mogłaby skończyć jak jej ojciec – w wannie, z nadgarstkami otwartymi jak książka”. Wolała mgłę i rozmyte plamy postaci. To dlatego Richard, spotkawszy ją przypadkiem w Paryżu, miał wrażenie braku jej skupienia na rozmowie. Uderzył go też kolor bladych, niemalże bezbarwnych tęczówek, nadający spojrzeniu chłodny dystans, ale nie zaskoczył. Był dokładnie taki sam, jak u jego nieżyjącej matki, z powodu której przybył do Francji z USA. Była jednak osoba, która przykuła wzrok i uwagę Magdaleny. Okazał się nią Neil, syn Richarda. Pod jego lewym okiem zobaczyła wypisane swoje imię i nazwisko. Było to o tyle zaskakujące, że do tej pory nigdy go nie odczytała u nikogo. Na żadnym człowieku. Nie widziała go na ciele swojej matki, przyjaciółki Linie, chłopaku ze szkoły i znajomych.
Irytująca przypadłość czy dar?
Autorka próbowała odpowiedzieć na to pytanie, wiążąc tę trójkę głównych bohaterów powoli pojawiającymi się wątkami, sprowadzającymi ich do Paryża z Londynu i Wilna. To w tym malowniczym, romantycznym i pełnym sekretów z przeszłości mieście, każde z nich próbowało uporządkować swoje życie i miejsce w nim. Znaleźć jego sens i cel. Autorka, opowiadając historię każdego z osobna i naprzemiennie, splatała ich losy coraz ciaśniej, tworząc spójny obraz inności, która zamiast przekleństwem miała szansę stać się darem. Wszystko zależalo od podejścia „naznaczonego” i jego najbliższych. Od właściwego pokierowania niezwykłą umiejętnością i pozytywnego wykorzystania jej potencjału. Przykładem negatywnej postawy i jej skutków uczyniła matkę Richarda, której syn tragiczną historię kobiety próbował poznać, odtworzyć i zrozumieć jej autodestrukcyjne zachowanie w prywatnie prowadzonym przez siebie śledztwie. Tajemniczość snutych losów trójki bohaterów pogłębiały sekrety Paryża odkrywane przez Neila w ramach praktyk studenckich. Krążąc między nimi za sprawą narratora zewnętrznego, poruszałam się w gęstej chmurze wewnętrznych myśli, przywoływanych wspomnień, odkrywczych retrospekcji, delikatnych domysłów, krętych dociekań, mylnych niedopowiedzeń i niepewnych sugestii, które stale zmieniały moje wnioski i oceny sytuacji, wpływając na moje emocje. Ta nieustanna niepewność w dążeniu do ostatecznych ustaleń towarzyszyła mi do końca powieści. Była tak krucha, jak przeznaczenie, którego nigdy do końca i z pełnym przekonaniem nie jesteśmy w stanie określić dopóki żyjemy.
Nawet gdybyśmy mieli wypisane to na skórze.
http://naostrzuksiazki.pl/

Słowa, pojęcia, zdania...
Wszędzie! Na całej skórze u każdego napotkanego człowieka. Czasami tak gęste, że zmieniające kolor skóry na ciemniejszy. Informacje o chorobach, tragediach, żenujących przyzwyczajeniach, znaczących datach, przełomowych wydarzeniach, wstydliwych sekretach i te najokrutniejsze – o przyczynie śmierci ich nosiciela. Na twarzy, dłoniach, szyi,...

Książka pełna niedomówień , wbrew pozorom wszystkie sprawy się wyjaśniają , ale zakończenia autorka pozostawia wyobrażni czytającego.
Niestety tłumaczenie z literówkami , błędami stylistycznymi, gramatycznymi i interpunkcyjnymi trochę męczące w czytaniu.

Książka pełna niedomówień , wbrew pozorom wszystkie sprawy się wyjaśniają , ale zakończenia autorka pozostawia wyobrażni czytającego.
Niestety tłumaczenie z literówkami , błędami stylistycznymi, gramatycznymi i interpunkcyjnymi trochę męczące w czytaniu.

"Opowieść o dziewczynie, która widziała więcej"

Po przeczytaniu ciekawego opisu i zobaczeniu okładki od razu wiedziałam, że muszę sięgnąć po tą książkę.

Jest to ciekawa powieść, która łączy romans, kryminał i wątek fantastyczny, co jest naprawdę wielkim plusem.

Historia Magdy i Neila mnie wciągnęła i z zaciekawieniem śledziłam ich losy. Miałam wrażenie, że wszyscy z czasem chcieli ich rozdzielić, ale z przeznaczeniem się nie wygra!!

Pomysł na książkę, jest naprawdę ciekawy, podczas czytania jej sama się zastanawiałam czy chciałabym posiadać taki dar. Miejscami historia ta mi się dłużyła, niektóre opisy były zbyt długie, ale ogólnie warto poznać losy Magdaleny. Nie żałuję, że sięgnęłam po tą książkę.

Polecam !

Moja ocena 6/10

"Opowieść o dziewczynie, która widziała więcej"

Po przeczytaniu ciekawego opisu i zobaczeniu okładki od razu wiedziałam, że muszę sięgnąć po tą książkę.

Jest to ciekawa powieść, która łączy romans, kryminał i wątek fantastyczny, co jest naprawdę wielkim plusem.

Historia Magdy i Neila mnie wciągnęła i z zaciekawieniem śledziłam ich losy. Miałam wrażenie, że wszyscy z...

Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia co do tej książki. Momentami wciągała, momentami dłużyła się w nieskończoność. Chyba ulżyło mi, że już skończyłam czytać "Naznaczoną"
Autorka miała ciekawy pomysł na książkę i chyba to by było na tyle.

Szczerze mówiąc mam mieszane uczucia co do tej książki. Momentami wciągała, momentami dłużyła się w nieskończoność. Chyba ulżyło mi, że już skończyłam czytać "Naznaczoną"
Autorka miała ciekawy pomysł na książkę i chyba to by było na tyle.