Autor pisze tak jak mówi - szybko, kwieciście, z przekonaniem. Z książki można głównie dowiedzieć się, co nie jest prawdą, natomiast mniej, co nią jest. Dla przykładu rozdział o aniołach, w którym Hołownia dzieli się z czytelnikami swoją ich wizją, jest w porównaniu z innymi bardzo krótki i nie daje odpowiedzi, skąd taka pewność autora w tym zakresie.
Przeszkadzały mi mocno rozbudowane zdania, w których czasami niepoprawna interpunkcja lub jej brak sprawiały, że niektóre musiałam czytać kilkakrotnie. Nie wiem, czy to wina mało rzetelnej redakcji, czy tego, że redaktorki miały do poprawy w stylu autora tak wiele, że część błędów im umknęła.
Zdecydowanie jednak to pozycja warta przeczytania, ponieważ daje inne spojrzenie na religię, niż to, do którego przywykliśmy. Ludzkie, krytyczne, nieoderwane od rzeczywistości. Nie można też nie docenić ogromnej wiedzy autora, który do napisania tej książki przygotował się bardzo solidnie.

Autor pisze tak jak mówi - szybko, kwieciście, z przekonaniem. Z książki można głównie dowiedzieć się, co nie jest prawdą, natomiast mniej, co nią jest. Dla przykładu rozdział o aniołach, w którym Hołownia dzieli się z czytelnikami swoją ich wizją, jest w porównaniu z innymi bardzo krótki i nie daje odpowiedzi, skąd taka pewność autora w tym zakresie.
Przeszkadzały mi mocno...