Stephen King lubi sięgać po nieoczywiste strachy. Czasem są to dziwne sygnały z telefonów komórkowych, czasem zwykłe pożądanie. W tym przypadku ciężko powiedzieć, że dostaliśmy horror. No chyba, że potraktujemy to jako survival thriller, jeśli już szukamy jakiejś szufladki. Dziewięcioletnia Trisha schodzi ze ścieżki, by ulżyć pęcherzowi, w wyniku czego gubi się w lesie. Jej matka oddaje się kłótni z synem, w efekcie nie zauważają, że trzeci członek rodziny zaginął. A sama dziewczyna? Okazuje się całkiem rozgarniętym dzieciakiem, który sporo zapamiętał z opowiadań z innych podróży po leśnych szlakach. Owszem, może się zdarzyć jakiś wypadek, typu biegunka lub osy, ale na pokrzepienie jest działający walkman, przez który można odbierać relacje z meczy baseballowych, gdzie gra jej idol, Tom Gordon. Dziewczyna oddala się od utartych dróg, zagłębiając się coraz dalej w las, po drodze znajdując ślady bytności różnych zwierząt, w tym takich, które lepiej omijać z daleka. King nie zawsze pisał czyste powieści grozy z wampirami czy innymi duchami i demonami. Tutaj stawia czytelnika twarzą w twarz ze strachem zagubienia, takiego dosłownego. Łatwo się zgubić w lesie, co jakiś czas słychać o akcjach ratunkowych, bo ktoś gdzieś pomylił wycinkę, zszedł tylko za potrzebą albo chciał zrobić fajne zdjęcie krzywemu drzewu. Nie mówiąc już o dzieciach, właśnie takich jak Trisha, może mniej obytych w takich eskapadach, ale jednak są to dzieci. Ich wyobraźnia działa na wyższych obrotach niż wersja dorosłych, każdy cień może skrywać węża, wiewiórkę lub skrzata. Pół biedy jak ma świadomość, jakie owoce zjadać, inaczej wędrówka zakończyłaby się po 100 stronach, w odmętach majaków po grzybach. Trisha walczy o przetrwanie, podąża za strumieniem, spotyka różne zwierzęta, owszem, cierpi z głodu, przemęczenia, przeziębienia, ale brnie do przodu, nie poddaje się. A siły czerpie z postawy swojego ulubionego sportowca, jakim jest tytułowy Tom Gordon. Książka ma specyficzne tempo, nie pędzi, strasząc za każdym przewróceniem kartki, raczej powoli zagłębia się w paszczy szaleństwa. Jej moc polega na realistycznym ukazaniu tego zagubienia, tych myśli kotłujących się w dziecięcej głowie, tego szukania rozwiązania w beznadziejnej sytuacji. Nie jest to najmocniejsza pozycja w dorobku Króla, ale w swej surowości przekazu z pewnością wyjątkowa. Trochę dorosłej wyobraźni i książka wciągnie w gęstą knieję. Kto się odważy? Czy tam się coś czai za drzewem?

Stephen King lubi sięgać po nieoczywiste strachy. Czasem są to dziwne sygnały z telefonów komórkowych, czasem zwykłe pożądanie. W tym przypadku ciężko powiedzieć, że dostaliśmy horror. No chyba, że potraktujemy to jako survival thriller, jeśli już szukamy jakiejś szufladki. Dziewięcioletnia Trisha schodzi ze ścieżki, by ulżyć pęcherzowi, w wyniku czego gubi się w lesie. Jej...