Powinno się ją podawać w zestawie z "Rokiem 1984" Orwella, gdyż oba tytuły przedstawiają dwie strony tej samej monety - sytemu totalitarnego, który ma całkowitą władzę nad jednostką.
Tam gdzie Orwell zaserwował nam skrajny pesymizm, tam Huxley rozpoczyna pozornym optymizmem i utopijną doskonałością swojego świata. Dopiero wtargnięcie obcego elementu, który jest w stanie ostro zarysować kontrasty pomiędzy tym co dzisiaj uznajemy za prawa człowieka, a pseudoutopią Huxleya ukazuje pełną grozę tego świata.
System Orwella może i był zły, ale nie był jeszcze skończony. Mogli się pojawiać ludzie, którzy zauważali, że coś jest nie tak (pomijając kwestie skuteczności ich działań). U Huxleya już nawet to nie jest możliwe. W idealnie zaprojektowanym świecie, każdy odgrywa swoją rolę niczym kukiełka, nie mogąc sobie nawet wyobrazić innego życia i czując się w tym jak najbardziej szczęśliwym.
Bardzo dobra książka, która na pewno dostarczy każdemu pewnych przemyśleń o tym dokąd zmierza rozwój nauki.

Powinno się ją podawać w zestawie z "Rokiem 1984" Orwella, gdyż oba tytuły przedstawiają dwie strony tej samej monety - sytemu totalitarnego, który ma całkowitą władzę nad jednostką.
Tam gdzie Orwell zaserwował nam skrajny pesymizm, tam Huxley rozpoczyna pozornym optymizmem i utopijną doskonałością swojego świata. Dopiero wtargnięcie obcego elementu, który jest w stanie...