"Szkło pod powieką" to inspirujący wywiad-rzeka. Mimo całej tragedii, jaka spotkała główną bohaterkę, tekst jest pełen nadziei i zupełnie inny od wszystkich mi znanych wojennych biografii. Może dlatego, że nie do końca jest to wojenna biografia, a biografia pełna - od krótkiego, przedwojennego dzieciństwa aż po czasy współczesne. Anna Jakubowska ps. "Paulinka" wypowiada się na temat każdego okresu w historii Polski, w jakim przyszło jej żyć. Które momenty były dla niej najszczęśliwsze? Co było najgorsze? Wojna, klęska powstania, a może stalinowskie więzienia? Nie znajdziemy w tej książce martyrologii ani słów uwielbienia dla bohaterów. Raczej krytyczne przemyślenia starszej kobiety nad całym swoim życiem.

"Szkło pod powieką" to inspirujący wywiad-rzeka. Mimo całej tragedii, jaka spotkała główną bohaterkę, tekst jest pełen nadziei i zupełnie inny od wszystkich mi znanych wojennych biografii. Może dlatego, że nie do końca jest to wojenna biografia, a biografia pełna - od krótkiego, przedwojennego dzieciństwa aż po czasy współczesne. Anna Jakubowska ps. "Paulinka"...

Kupiłam książkę po przeczytaniu fragmentu. Czytałam wybiórczo, na raty i trawiłam, rozważałam jej treść. Nie zawsze czytam książki w całości, nawet te, które uważam za dobre. Jak poszukiwacz złota przesypuję piasek i zatrzymuję się na wartościowych grudkach, które mają mnie uczynić bogatszą. Dużo tutaj było takich miejsc. Wracałam do książki co jakiś czas, aby dalej szukać. Doczytałam do końca. Myślę, że zostanie że mną na zawsze.
Nie wiem skąd bohaterka czerpała siły w tych trudnych doświadczeniach. Wiem jednak, że ja będę czerpać od niej.

Kupiłam książkę po przeczytaniu fragmentu. Czytałam wybiórczo, na raty i trawiłam, rozważałam jej treść. Nie zawsze czytam książki w całości, nawet te, które uważam za dobre. Jak poszukiwacz złota przesypuję piasek i zatrzymuję się na wartościowych grudkach, które mają mnie uczynić bogatszą. Dużo tutaj było takich miejsc. Wracałam do książki co jakiś czas, aby dalej...

Książki o takiej historii czyta się bardzo szybko. Nawet za szybko. Ale opowieść zostaje. Nawet powyższa ilość gwiazdek nie ma z tekstem zbyt wiele wspólnego. Ten typ literatury jest jak znak drogowy dla starych i młodych, czytających i tych którzy niezbyt często sięgają po książki. Takie historie "zwykłych ludzi" budują wspólnotę, patriotyzm a może przede wszystkim przyzwoitość. Jakim mam być na co dzień. Do dzieci, do siostry, do rodziców. Opowiadanie historii jest jak podręcznik dobrego wychowania. Każdy z nas powinien co pewien czas sięgnąć po taką opowieść. W tej znajdziemy trochę II RP, czas wojny i powstania, PRL, więzienie. Czas był niezwykły i ludzie także. Dobrze że książki takie co pewien czas trafiają do księgarń.

Książki o takiej historii czyta się bardzo szybko. Nawet za szybko. Ale opowieść zostaje. Nawet powyższa ilość gwiazdek nie ma z tekstem zbyt wiele wspólnego. Ten typ literatury jest jak znak drogowy dla starych i młodych, czytających i tych którzy niezbyt często sięgają po książki. Takie historie "zwykłych ludzi" budują wspólnotę, patriotyzm a może przede wszystkim...

Od bardzo dawna nie kupowałem książki w dniu premiery. I nie będę tego robił. Ale tu się wyłamałem jednorazowo po wysłuchaniu rozmowy z bohaterką książki w radio (Tok FM).
To jest wywiad, a raczej chyba rozmowa z kobietą, której życie podkładało coraz to nowe kłody pod nogi, ale która nie stała się zgorzkniała i zamknięta. Wybuch wojny, konspiracja, Powstanie, śmierć najbliższych, własne rany, więzienie stalinowskie, kłopoty rodzinne...
Można się z tej książki sporo dowiedzieć o trudnej historii ale tak naprawdę można poznać człowieka, który był stawiany wobec bardzo trudnych wyzwań i podejmował właściwe, choć często bolesne, decyzje kierując się swoim zmysłem moralnym. Szacunek dla Pani Anny.
Pochłonąłem w jeden, świąteczny dzień. Fantastyczna rozmowa, chciałbym, żeby była ze trzy razy dłuższa...

Od bardzo dawna nie kupowałem książki w dniu premiery. I nie będę tego robił. Ale tu się wyłamałem jednorazowo po wysłuchaniu rozmowy z bohaterką książki w radio (Tok FM).
To jest wywiad, a raczej chyba rozmowa z kobietą, której życie podkładało coraz to nowe kłody pod nogi, ale która nie stała się zgorzkniała i zamknięta. Wybuch wojny, konspiracja, Powstanie, śmierć...