Goraco polecam! Czasem mi się wydaj, że takich osób jak Stanislaw Aronson już nie ma. Hartu ducha i sily tylko pozazdrościć., szczególnie że takie życie to gotowy scenariusz na film.

Goraco polecam! Czasem mi się wydaj, że takich osób jak Stanislaw Aronson już nie ma. Hartu ducha i sily tylko pozazdrościć., szczególnie że takie życie to gotowy scenariusz na film.

Ciekawie zapowiadający się początek książki, kiedy to dochodzi do spotkania po latach dawnych przyjaciół z AK, niestety w dalszej części trochę zawodzi, przynajmniej mnie. Sam Stanisław Aronson (pseud. Rysiek) jawi nam się jako osoba, która lubi działać, nie wyobraża sobie życia bez uczestnictwa w niebezpiecznych sytuacjach, tego rodzaju adrenalina jest mu niezbędna do życia - sam to przyznaje, choć wynika to jasno z jego życiorysu, narażał swoje życie dla innych i to jest godne pochwały, Aronson jest niewątpliwie bohaterem! (epilog – piękne podsumowanie życiorysu Pana Stanisława). Jednak po pierwsze, wolałabym aby swoją historię opowiedział sam Aronson, mam wrażenie, że zupełnie inny byłby odbiór książki, po drugie, to jak dla mnie (mimo mojego wielkiego zainteresowania historią),niestety za dużo tutaj różnych nazwisk, nazw organizacji, szczegółów dotyczących taktyk wojennych, które nic mi nie mówiły, lub nie bardzo interesowały, w trakcie czytania było to bardzo nużące, także raczej nie każdy się książką mocno zachwyci, po trzecie, liczyłam chyba na bardziej osobistą opowieść, więcej historii o rodzinie Pana Aronsona, przyjaźni, może dlatego, że autorką jest kobieta, może dlatego, że wydawca zachęcał słowami: „To jednak nie wydarzenia decydują o wyjątkowości losów bohatera tej książki. Najważniejsi są w nich ludzie. Rodzina, ta którą stracił i ta, którą odnalazł w Izraelu.” Tymczasem spora część ksiązki to „suche fakty”, analiza przeprowadzonych działań wojennych w kraju i zagranicą, rys historyczny. Spodziewałam się raczej ciekawej, emocjonującej historii, od której nie będę mogła oczu oderwać, tymczasem do czytania się nie paliłam, ale uważam, że i tak warto poznać „życiowe przypadki Ryśka”, nie była to zupełna strata czasu, dlatego mimo moich zastrzeżeń książkę polecę.

Ciekawie zapowiadający się początek książki, kiedy to dochodzi do spotkania po latach dawnych przyjaciół z AK, niestety w dalszej części trochę zawodzi, przynajmniej mnie. Sam Stanisław Aronson (pseud. Rysiek) jawi nam się jako osoba, która lubi działać, nie wyobraża sobie życia bez uczestnictwa w niebezpiecznych sytuacjach, tego rodzaju adrenalina jest mu niezbędna do...