Powieść młodzieżowa, której akcja toczy się najprawdopodobniej w latach 80. Bardzo się ucieszyłam, gdy przyszło mi przeczytać i zrecenzować tę powieść, ponieważ czytałam ją już raz kilka lat temu. Miło było to powtórzyć i spojrzeć na przedstawioną historię z innej perspektywy.
Autor opowiada historię Hipolita Grobli - dla przyjaciół Ariela - i Lidii Skowron - dla przyjaciół Mai. Ariel spotyka w lesie Maję, która uciekła z domu przez kłótnię ze swoimi tatą. Chłopak zaś nie może pogodzić się z tym, że jego tata się zakochał... Połączyła ich wzajemna pomoc i pierwsze zauroczenie. Razem zaczynają rozumieć sprawy, jakimi rządzi się świat dorosłych. W książce poruszane są różne problemy młodych ludzi, którzy wkraczają w świat dorosłych.
Narracja w powieści jest pierwszoosobowa, z punktu widzenia Ariela. Czyta się przyjemne i łatwo, gdyż powieść jest napisana łatwym w odbiorze językiem. Niektórych może zaskoczyć potoczne słownictwo, które teraz jest rzadko spotykane. Warto również zwrócić uwagę na to, jacy byli młodzi ludzie kiedyś, a jacy są teraz. Niby tacy sami, a jednak odmienni i z innymi priorytetami. Za każdym razem, gdy czytam tę książkę, patrzę na nią trochę inaczej. Jestem pewna, że gdy za kilka lat znów ją przeczytam, również skłoni mnie do refleksji. Polecam powieść z całego serca nastolatkom, by zrozumiały punkt widzenia dorosłych, i dorosłym, by pamiętali, że czasem my też możemy mieć rację.

Julia

Więcej naszych recenzji znajdziecie na blogu: http://library1gim.blogspot.com/

Powieść młodzieżowa, której akcja toczy się najprawdopodobniej w latach 80. Bardzo się ucieszyłam, gdy przyszło mi przeczytać i zrecenzować tę powieść, ponieważ czytałam ją już raz kilka lat temu. Miło było to powtórzyć i spojrzeć na przedstawioną historię z innej perspektywy.
Autor opowiada historię Hipolita Grobli - dla przyjaciół Ariela - i Lidii Skowron - dla...